شب پنجم ماه رمضان 1401 - میثم مطیعی

نجوا با امام زمان (عج) - من را همیشه خواندی و نشناختم تو را از غصه ها رهاندی و نشناختم تو را این بنده‌ی اسیر معاصی و نفس را از درگهت نراندی و نشناختم تو را بی یاد تو گذشت همه عمر من ولی با من همیشه ماندی و نشناختم تو را بر خان رحمت و کرم و استجابتت عمری مرا نشاندی و نشناختم تو را شب های جمعه تو نمک اشک و روضه را بر جان من چشاندی و نشناختم تو را با رأفت و بزرگی و آقائیت مرا تا کربلا رساندی و نشناختم تو را شاعر : یوسف رحیمی

روضه - خواستم این اربعین را کربلا باشم، نشد از نجف پای پیاده کربلا باشم نشد نشد می روم مشهدو با آقام دردو دل کنم خواستم این اربعین را کربلا باشم نشد یه گوشه می رویم و فقط گریه می کنیم حالا که کربلای تو روزی ما نشد نشد ای کاش تو را به دشت غربت نکشند لب تشنه پس از دعوت و بیعت نکشند لب تشنه اگر کشندو تنها و غریب ای کاش تو رت به قصد غربت نکشند ته گودال فقط پیکر تو مانده و من همه رفتند فقط مادر تو مانده و من سر و انگشتر و انگشت به غارت رفتند پاره ای بدن بی سر تو مانده و من

روضه