ولادت حضرت علی اکبر (ع) 91 - محمود کریمی

مدح - از شوق امشب دیده زمزم شد روحم به رسوایی مصمم شد حاجت گرفته از علی هر کس مشتاق حسن روی خاتم شد زیبا تر از خلد برین عالم از زاده ارباب عالم شد فرزند لیلا دیده چون وا کرد آه حسرت گریبان گیر مریم شد عباس بود و با علی اکبر پشت امامت قرص و محکم شد با لب زدن بر جام تسلیمش موسی نبی شد آدم آدم شد در عالم ذر تا اذان فرمود عیسی به اذنش صاحب دم شد حیدر اگر مصداق داور بود این طفل حیدر را مجسم شد یک گوشه از عمامه مولا کم شد علی اکبر معمم شد حیدر علی اکبر دنیاست اکبر علی اکبر مولاست شهزاده در دربار می آید با غمزه بسیار می آید روح الامین تکبیر می گوید پیغمبری انگار می آید مستم چنان که هر چه میبینم در پیش چشمم تار می آید با رشته جان یوسف مصری امشب سر بازار می آید حلاج با ذکر علی الحق با سر به پای دار می اید ای ام لیلا نام فرزندت از جانب دادار می آید خوش باش چون در دامنت شیریست کز نسل حیدر بار می آید چشمش پی شمشیر و بر لب شیر سردار ها سردار می آید همپای عباس علی در جنگ یا حیدر کرار می آید ...

سرود - بنی فاطمه - آی جوونا همگی خدا رو ببینید جلوه ی احمد رو میده نشونه حسین هر چه قدرم که بگردی روی زمین هیشکی نمیشه شبیه جوون حسین روی دست بابا آروم گرم خوابه نور روی ماهش نور عالم تابه گل اربابه الله اکبر به این روی زیبا الله اکبر به جوون لیلا ای آیینه حیدر علی اکبر ای یادآور مادر علی اکبر شب تا سحر همه محو جمال علی اهل خونه با ملائک آسمونا داره رعد نعره ش آب و رنگ حیدر رسم و رمز رمزش مثل جنگ حیدر یا علی اکبر عاشق کش هر یه نگاه این شاه بانگ رجزهاش علی ولی الله از تیغ تو یه لشگر پیش پات میشه پرپر علی اکبر ...

مدح - بنی فاطمه - قلم امشب زمان تعظیم است سجده آور که وقت تکریم است غسل روحم به چشمه سار رجب غسل روحت به آب تسنیم است از چه ساکت نشسته ای برخیز بهترین روز بین تقویم است ساعت شادی دل ما با شادی اهل بیت تنظیم است آمد آئینه ی رسول الله ای قلم باز وقت تقسیم است نیمی از سیب عشق، پیغمبر علی اکبر هم آن یکی نیم است جمع پیغمبر و امام علی از خدا آمدت سلام، علی آی پیغمبر امام حسین حضرت حیدر امام حسین اولین بار بر لب تو رسید بوسه ی نوبر امام حسین دست های تو بعد از این دارد حکم بال و پر امام حسین ننشستی بجز به رسم ادب لحظه ای محضر امام حسین قسم راست به جوانی مان به علی اکبر امام حسین ما گداییم و شاهزاده تویی آنکه ما را نجات داده تویی مثل زهرا عبادتت بوده مثل حیدر شجاعتت بوده به حسن رفته ای زمان کرم مثل بابا سخاوتت بوده شب میلاد، عموی سرو قدت محو در قد و قامتت بوده «عَنهُمُ الرِّجس» در زیارت تو حکم تثبیت عصمتت بوده «اَوَلسنا عَلَی الحَقَت» بی شک سندی بر بصیرتت بوده بیش از این باید احترام شوی شأنت این بود که امام شوی نام تو کوه را تکان بدهد روشنایی به آسمان بدهد خط و مشیء تو ای جوان حسین راه را یاد هر جوان بدهد صبح روز دهم به مأذنه ها با صدایت خدا اذان بدهد پدرت نه امام تو باید با فراق تو امتحان بدهد داغت آن گونه بود که می رفت پدر تو سه بار جان بدهد موقع رفتنت، کنار تنت وقت تشییع کردن بدنت

سرود - ای که در دست خود داری کلید عرش اعلی علی علی مولا از ازل سایه‌ات را گستراندی به عالم بالا علی علی مولا از روز اول خلقت در عالم قبله بودی بین هر سینه‌ی آشفته داری حرم معلی ایوان نجف عجب صفایی دارد حیدر بنگر چه بارگاهی دارد چشمت عین القین است دستت حبل المتین است به صف پیکار، کار ذوالفقارت آتشین است تکبیرت پر طنین است توفان خشم ابرویت قیامت را قرین است ضرباتت آهنین است علمت در آسمان‌ها از همه بالاترین است ضربات قلب تو سرمایه‌ی عمر زمین است صنمی که جبرییل از باغ روحش خوشه‌چین است روح روح‌الامین، حیدر امیرالمومنین است ملکوت بی‌کران‌ها، جبروت کهکشان‌ها همه ملک سرور اعلی، علی علی مولا لافتی الا علی لاسیف الا ذوالفقار لافتی الا علی لاسیف الا ذوالفقار لافتی الا علی لاسیف الا ذوالفقار تو دلیل جوشش اب از تمام چشمه‌هایی پدر خاکی و از خلقت تو کردی رونمایی تو به همراه محمد(ص)، پدر همه ماسوایی تو در اوج بی‌انتها ساحل امید نجات مایی به درت آمدم گدایی ضربان قلب زهرا تا ابد من بنده‌ی کس نمی‌شوم الا علی علی مولا ای که در دست خود داری کلید عرش اعلی از ازل سایه‌ات را گستراندی به بالا از روز اول خلقت در عالم قبله بودی بین هر سینه‌ی آشفته داری حرم معلی ایوان نجف عجب صفایی دارد حیدر بنگر چه بارگاهی دارد ایوان نجف عجب صفایی دارد حیدر بنگر چه بارگاهی دارد ایوان نجف عجب صفایی دارد حیدر بنگر چه بارگاهی دارد

سرود - به یاد زلف نگونسار شاهدان چمن ببین در اینه ی جویبار گریه ی بید به دور ما که همه خون دل به ساغر هاست ز چشم ساقی غمگین که بوسه خواهد چید؟ ...

ذکر امیرالمومنین (ع)