میلاد امام علی (ع)، حسین طاهری

تو سرسبزی و دل من بیابونه/چیکار کنم دلم همش تو ایوونه/داره در میزنه بازم یه دیوونه درِ همین خونه/من جون به کفم هرکی دشمن مولا شد باهاش طرفم/من جون به کفم از سربازای گردان شاه نجفم/حق بگو بگو علی شاه مردانه/حق بگو بگو علی شیر یزدانه/یا علی بگو که مستیت حلال بشه/حق بگو بگو علی جان جانانه/با علی مست مست مستم/یا علی مست مست مستم/****/تا که عمرِ یه لشکرو سرآوردی/تو که جای سپر هم جیگر آوردی/همینکه رو به سمت خیبر آوردی درو درآوردی/ای شاه نجف سرپناه پیغمبرهاست درگاه نجف/ای شاه نجف باز دلم به راه افتاده تو راه نجف/جان علی که آسمون خاک پاهاشه/جان علی که کهکشون زیر دستاشه/کشتی شکسته هم به ساحل میره/وقتی که رو بادبان یا علی باشه/با علی مست مست مستم/یا علی مست مست مستم

نحن انصار علی بن ابی طالب/علی علی ذکر لب سلمان /علی علی عشق همه ایرانه /علی علی دشمن میلرزونه /علی علی زمزمه شیرانه/علی علی نغمه هر گردانه /علی علی قوت قلب شیعس/علی علی طوفانه/ رو شونه هامون لوای حیدره /هر چی که داریم فدای حیدره /رو به رو مون هزار تا دشمن /پشت سرمون دعای حیدر/نحن انصار علی بن ابی طالب/علی علی بصیرت عماره/علی علی تعصب مختاره/علی علی اسم همون آقاس که /علی کراره/علی علی عجب طنینی داره/علی علی زلزله تو کفاره/علی علی معرکه میگردونه/علی کراره /شمشیر مولا شناخته باطلو/دیده هفت پشتش شخص مقابلو/با دستی که زد عبدو زمین/گرفته دست یتیم و سائلو/علی علی شور علی اکبر/علی علی خطبه بنت الحیدر/علی علی تو کربلا معلومه/علی علی سرلشگر/علی علی مطابق هر باور/علی علی راه عدالت گستر/علی علی خلاصه در آئین نیست/علی علی تا آخر /غیر مسلمون حتی مسیحیا/میشن زائر جناب ایلیا/آی بچه شیعه شب تولده/هر جا که هستی یه سر نجف بیا

از روزگار قسمت اگر این خرابی است/شکر خدا که تربت ما بوترابی است/از بس علی علی ز لبم چکه میکند/یکسر تمام پیرهن من شرابی است/خورشید نیست نام علی نقش سینه است/روزم که هیچ هر شبِ من آفتابی است/یک ذره از محبت مولا قیامت است/آری حساب عاشق او بی حسابی استجز رو به مرتضی دل ما رو نمیزند/تا مرتضی ست مرد که زانو نمیزند/بر قدسیان به جلوه قدیس میشود/قدوسیان به سجده که تقدیس میشود/معراج رفت و دید پیمبر که قبله کیست/تنها جمال اوست که تندیس میشود/با هر پیمبری به جمالی ظهور کرد/نوح و شعیب و موسی و جرجیس میشود/میدان نیامده همه عمرو عاص ها/در میروند و دامنشان خیس میشود/شوریده ایم و شیعه آن شیر پروریم/ما کعبه ایم پای علی سینه میدریم/نقش تو را زدند در آن خانه بیشتر/تا کعبه شد شبیه به بت خانه بیشتر/بار خماری نفس ما از این به بعد/افتاده است گردن پیمانه بیشتر/حق میدهی که کافر زنجیری ات شویم/جمع است گرد زلف تو دیوانه بیشتر/زهرا اگر نگاه کند بر دو دست ما/پر میشود ز هدیه شاهانه بیشتر/خم را شکسته ایم به سر غرق باده ایم/تا هست عمر رو به علی ایستاده‌ایم/با تو شروع میکنم امشب طواف را/افطار می کنم به می ات اعتکاف را/از بس شکاف کعبه مرا مست خویش کرد/هفتاد بار چرخ دهم آن مطاف را/دارد خدا جلوس تو را نقش میزند/بگذار روی دامن سبزت غلاف را/پایین بیا ز پیش خدا تا که بنگری/جبریل گم نموده سر این کلاف را/ایوان توست تا به ابد آرزوی چشم/جانم بخواه نعره زنم ای به روی چشم/تکیه بزن به هیبت پروردگاری ات/هو می کشم ز طنطنه ذوالفقاری ات/تو ایستاده و ملک الموت میشود/در گیر و دار معرکه باز شکاری ات/حتی خدا سروده برایت قصیده ای/مدحی برای لحظه ی دلدل سواری ات/عباس هم به پشت سرت مشق میکند/تقلید ضربه های زمین کوب کاری ات/زینب چه داشت جز نفس مرتضی علی/زینب که بود سایه شیر خدا علی/ما را برای خانه خود پا دری ببین/تکه مذاب کوره آن زرگری ببین/ما را که در غبار مدینه نشسته ایم/مانند یازده پسرت مادری ببین/دارند صحن فاطمه را کار میکنند/جایی برای رفتگری نوکری ببین/وقت رکوع گرد شما بال میزنیم/ما را برای بردن انگشتری ببین/شکرش که زیر دِین علی پیر میشویم/عمریست با حسین علی پیر میشویم/شاعر: حسن لطفی