وفات حضرت زینب (س) 93 - محمود کریمی و حسین طاهری

روضه - روزها را با توسل کردنم شب میکنم دارم از این ناحیه خود را مقرب میکنم خلق تحویلم نمیگیرند تحویلم بگیر تو که تحویلم نمی گیری همش تب میکنم دیشبم از دست رفت و حسرتش را می خورم گرچه امشب آمدم گریه به دیشب میکنم عقل را از بارگاه عشق بیرون کرده ام خویش را دارم به دیوانه ملقب می کنم اختیار عبد یا رب را به دست من دهند اختیارا خویش را عبد و تو را رب می کنم من که عادت کرده ام شب ها به درس عاشقی روزها فکر فرار از دست مکتب می کنم گفت کارت چیست گفتم چند سالی میشود کفش های گریه کن ها را مرتب می کنم من تمام خلق را یک روز عاشق می کنم من تمام شهر را از تو لبالب می کنم هر سحر از پنج تن گریه تقاضا کرده ام هر چه را که داده اند یکجا خرج زینب می کنم

روضه - من نگاهم نگاه بر راهم ناله ام گریه های بیگاهم هق هقم سرفه ام نفس زدنم من بریده بریده ام آهم بوی گودال می دهد دستم تشنه ام روضه های جانکاهم چشم نه سر نه جان را نه آه تنها حسین می خواهم حرم گرم و ساده ام پاشید رفتی و خانواده ام پاشید چشم ها تار می شود گاهی درد بسیار می شود گاهی درد پهلو چقدر طولانیست سرفه خونبار می شود گاهی روضه ای که سکینه هم نشنید سرم آوار می شود گاهی پیش ام البنین نشد گویم حرف دشوار می شود گاهی گرمی آفتاب یادم هست التماس رباب یادم هست شانه وقتی که خیزران بخورد دست سخت است که تکان بخورد و از آن سخت تر به پیش رباب ضربه ای طفل بی زبان بخورد من صدایش شنیده ام از دور تیر وقتی به استخوان بخورد از همه سخت تر ولی این است حنجر کوچکی سنان بخورد حرمله خنده بی امان می زد غالبا تیر بر نشان می زد تا صدای برادرم نرسید وای جز خنده تا حرم نرسید ناله ام بند آمده از نفست نفسم تا به حنجرم نرسید بین گودال هم به داد من هیچکس غیر مادرم نرسید گرچه خوردم کتک به جان خودت پنجه ای سمت معجرم نرسید ناله ات بود خواهرم برگرد به سر او بی مهابا زد به لبت بود آب اما زد تا صدای من و تو را ببرند چکمه پوشی به سینه ما زد دید زخم است و جای سالم نیست نیزه برداشت روی آنها زد عرقش را گرفت با دستش بعد از آن آستین که بالا زد روضه پشت گردنت سخت است خنجرش را درست آنجا زد بعد او جوشن تو را کندند رفت و پیراهن تو را کندند

زمینه - یا حسین یا حسین رو قلبم داغ تن بی کفنت مونده تنها این پیروهنت پیروهنت مونده بیا و نذار انقدر که چشمم به در باشه نذار این دل تنها ازت بی خبر باشه به یاد لباتم من با چشمای بارونی به اندازه دنیا دلم خون میدونی ای جان زینب ای تنها همسفرم همسفرت هستم امشب من منتظرم منتظرت هستم سر تو روی نیزه دل من می سوزوند لبات تکون می خورد و رو نیزه قران می خوند تو کوچه ها چشمام و به چشم تو می دوختم با هر قدم میمردم با هر نفس می سوختم ای جان زینب از تل زینبیه تا بغل گودال با دست و پا زدنت بردی من و از حال تو رفتی و از خیمه من اومدم دنبالت تا دیمت افتادم کنار اون گودالت تو خاک و خون می غلطید تن نیمه جون تو توی دستاشون دیدم سر غرق خونت رو ای جان زینب

واحد - آنان که گفته اند نگارم همش تویی معشوقم و نگارم و یارم همش تویی اسما تو صفات تو تویی تویی فرصت نمی کنم بشمارم همش تویی توحید را من از فقرا ارث برده ام من هیچم و هر آنچه که دارم همش تویی به داده و نداده تو شکر می کنم دارم همش تویی و ندارم همش تویی کار تو بود جنس مرا هر کسی خرید آن کس که داد رونق کارم همش تویی فرقی نمی کند که چه ذکری گرفته ام روی لبم هر آنچه بیارم همش حسین کوچه به کوچه حب تو را جار میزنم حمال دوره گردم و بارم همش تویی من فاتحه نخواستم از لطف دیگران وقتی جواب های مزارم همش تویی باید به فهم وصل رسید و وصال یافت ور نه شبانه روز کنارم همش تویی نام تو بیشتر به روی بچه های ما با این حساب ایل و تبارم همش تویی

واحد - حسین طاهری - ای وقار تو وقار پنج تن گردش تو در مدار پنج تن خطبه هایت ذوالفقار پنج تن ای همه دار و ندار پنج تن احترامات تو پا بر جا که هست ما مگر مردیم این جان ها که هست ذوالفقار حضرت مولا که هست بر حریمت پرچم سقا که هست ای نمای تو نمای مرتضی آیه های انمای مرتضی زینتی هستی برای مرتضی خطبه هایت خطبه های مرتضی ای عقیله عقل ها حیران تو آفرینش بیتی از دیوان تو دست ها بر رشته دامان تو شهر کوفه چشم بر فرمان تو مرتضای دوم مایی شما انعکاس نور زهرایی شما نقطه عطف تولایی شما راوی الا جمیلایی شما

واحد - مونده چشم به راه تو چشمام ای حسین من دم آخری منم تنهام ای حسین من هنوز آتیش دلم شعله داره منم و چشمایی که تار تار منم و پیرهن پاره پاره شدم شهید روضه های تو زینبت آخر شد فدای تو ...

جفت - وای حسین ...

شور - علی و صلی الله باکین علی الحسین ...