ولادت امام علی (ع) 1401 - میثم مطیعی

مدح - هر نصر من الله به شمشیر علی بود هر فتح قریب از دل چون شیر علی بود در خیبر و بدرش همه یک‌پارچه گفتند: پیروزی اسلام به شمشیر علی بود آن رعشه که بر کاخ معاویه درافتاد پیداست که از نعره تکبیر علی بود در سینه اگر بغض علی داشت عجب نیست چون سینه دشمن هدف تیر علی بود یک قوم در اندیشه تحقیر علی بود یک طایفه مشغول به تکفیر علی بود گفتند و نماندند ولی نام علی ماند الحق که علی شاهد تکثیر علی بود حتی به سکوتش کمر تفرقه خم شد این وحدت ما حاصل تدبیر علی بود صد رنگ عوض کرد بشر در طی ایام تاریخ کجا شاهد تغییر علی بوده فرمود که دوزخ چه بسا خلق نمی‌شد در هر دل اگر مهر فراگیر علی بود پیغمبر ما آینه حسن خدا بود در آینه هر آینه تصویر علی بود هنگام سحر فاطمه بر منبری از نور با یازده آیینه به تفسیر علی بود از خاک نجف شاخه انگور بر آمد این معجزه تاک به اکسیر علی بود ایوان نجف! هان تو شهادت بده فردا این دل همه عمر به تسخیر علی بود شاعر: جواد محمدزمانی

مدح - نه فقط خلیل، تبر به کف به مصاف بتکده یاعلی... نه فقط کلیم، عصا به دست، میان شعبده یاعلی... به رکوع آیه‌ی إنّما، به وفای سوره‌ی هل‌أتی به حدیث قدسی لافتی، که خدا صدا زده یاعلی! نه کسی شبیه تو تا ابد، که یَکن لکَ کفواً أحد نه کسی شبیه تو از ازل، به جهان نیامده یاعلی! به شهادت أرِنی قسم، به فمَن یمُت یرَنی قسم که ز هرطرف به تو می‌رسم به یکی مشاهده یاعلی! چه مباهله است و غدیر خم؟! وَ نساءَنا وَ نساءَکم که تمامِ فاطمه یکصدا همه یاعلی شده یاعلی! تو همانکه فاتح خیبری، تو همانکه ساقی کوثری که بدون اینهمه دلبری، دو جهان چه فایده یاعلی! پسر عدالت مرتضی، همه اولیا همه انبیا لِترابِ مقدمِه الفِدا، تو بشارتش بده یاعلی! ضربان میکده یاحسین و سکوت میکده یاحسن صلوات میکده یامحمّد و ذکر میکده یاعلی! شاعر : مهدی جهاندار

سرود - علی نهاوندی - اون کیه که مهربون و مه جبینه اون کیه که مرد مردای زمینه کیه که بفهمونه به اهل عالم که فقط حیدر امیرالمؤمنینه چشمام خاک زیر پاته مست ایوون طلاته دیگه غصه ای نداره دلی که مست علیهبه خدا درهای بسته کلیدش دست علیهتو بگو یا علی وقتی گره می افته به کارتبه خودش قسم خدا هم می گه جانم علی یارت ای تموم هستی و دار و ندارم دوست دارم فقط شما باشی نگارم دوست دارم که وقت جون دادنم آقا سرمو به روی زانوهات بذارم اسمت تکه توی دنیا ولله یدونه ای آقا حیدر علی علی مولا دل دیوونه و مستم فقط از شما می خونه آرزوی حرم تو نذا بر دلم بمونه من که عمریه آقا جون توی دام تو اسیرم نذار تو حسرت عشق نجف شما بمیرم

مدح - خدا می‌خواست تا تقدیر عالم این چنین باشد کسی که صاحب عرش است، مهمان زمین باشد خدا در ساق عرش خویش جایی را برایش ساخت که حتی ماورای دیده‌ی روح الامین باشد خدا می‌خواست از رخساره‌ی خود پرده بردارد خدا می‌خواست تا دست خودش در آستین باشد علیٌ حُبّه جُنَّه ، قسیم النار و الجَنَّه خدا می‌خواست آن باشد ، خدا می‌خواست این باشد علی را قبل از آدم آفرید و در شب معراج به پیغمبر نشانش داد تا حق الیقین باشد به جز نام علی در پهنه تاریخ نامی نیست که بر انگشتر پیغمبران نقش نگین باشد به جز او نیست دستاویز محکم در دل طوفان به جز او نیست وقتی صحبت از حبل المتین باشد مرا تا خطبه‌های بی‌الف راهی کن و بگذار که بعد از خطبه بی‌نقطه‌ی تو نقطه چین باشد مرا در بیت بیت شعرهایم دستگیری کن غزل‌های تو بی‌اندازه باید دلنشین باشد غزل لطف خداوند است اهل دل خبر دارند غزل خوب است در وصف امیرالمؤمنین باشد شاعر : احمد علوی

مدح - به جز این عشق، عشق دیگر نیست نسرودن از او میسر نیست با رسول مکرّم اسلام به جز از او کسی برادر نیست آنکه در لیلةالمبیت جز او هیچکس در میان بستر نیست هنر او به بنده بودن اوست هنر او به فتح خیبر نیست زیر رگبار ظلم، فریادی، از سکوت علی رساتر نیست صاحب عزّ و آبرو نشود هر کسی خاک پای قنبر نیست هیچکس جز علی در این برهوت صاحب چشمه‌سار کوثر نیست مَلَک و جن و انس می دانند که امیری به غیر حیدر نیست که علی دست قادر ازلیست رشته‌ی ماسوی به دست علیست شاعر : احمد علوی