ولادت امام علی (ع) 1401 - محمود کریمی

مدح - عطر نفس باد صبا باد مبارک خرم شدن ارض و سما باد مبارک انوار الهی به فضا باد مبارک دیدار خداوند به ما باد مبارک ای اهل ولا عید شما باد مبارک میلاد علی شیر خدا باد مبارک امروز چرا کعبه سر از پا نشناسد مبهوت خدا گشته و خود را نشناسد ای حو ر و ملک دور حرم را ، هله گیرید آرام و قرار از دل هر قافله گیرید در طوف حرم راه به هر سلسله گیرید از حی تبارک و تعالی صله گیرید تا چند در اطراف حرم هلهله گیرید از فاطمه بنت اسد فاصله گیرید پیشانی طاعت همه بر خاک گذارید از شوق چو دیوار حرم خنده برآرید خورشید فروزنده چراغ شب تار است یا ماه سما سوی زمین راهسپار است آغوش حرم منتظر مقدم یار است او را چه قرار است که بی صبری و قرار است زمزم همه در زمزمه وصف نگار است یا آیینه آب روان آینه دار است مهمان خدا آمده با گنج نهانی آغوش ز هم باز کن ای رکن یمانی ...

سرود - ?ای درّ شرف تو علی؛ ای راه هدف تو علی ای ولی خدا تو علی؛ ای شاه نجف تو ای خواب عسل تو علی؛ ای حسن ازل تو علی ای مهر و وفا تو علی؛ ای ضرب‌الاجل تو کار دستم دادی، شور شیرینم کار دستم دادی، عشق دیرینم کار دستم دادی از تب مستی؛ تار می‌بینم علی علی مولا یا مولا آیینه‌ی ربّ تو علی؛ فارس‌العرب تو علی منتهای ذکر منی؛ ذکر روز و شب تو علی رحمت مدامی علی؛ رحم مستدامی علی صحّت و سلامی علی؛ مسجد الحرامی علی دولت و مقامی علی؛ عظما و عظامی علی نعمت گرامی علی؛ عشق خاص و عامی علی امام هر امامی علی؛ تا ابد آقامی علی صاحب سریری علی؛ شاه سربه‌زیری علی ذکر یا مجیری علی؛ آتش ضمیری علی قادر و قدیری علی؛ غیرت غدیری علی در میان نوع بشر، تو فقط امیری علی کار دستم دادی، صاحب قلبم کار دستم دادی، ساحل عالم کار دستم دادی؛ عاشقم کردی درد شد مرهم؛ واله و عاشق، پیروت هستم رحمت اعظم؛ حضرت درمان؛ حضرت طوفان حضرت باران؛ حضرت تاریخ؛ حضرت انسان حضرت آغاز؛ حضرت پایان از اباهابیل تا اباالزّهرا با تو هم‌پیمان یا اباالعُبّاد؛ یا اباالعرفان؛ یا عزیز الانس؛ یا عزیز الجان عرصه‌ی گیتی، پهنه‌ی کیهان، همه مامورند؛ می‌دهی فرمان جلوه‌ی یاسین؛ روح الرّحمان در جبین تو، خیر و خیرات عالم امکان، ما همه بیدل ما همه حیران؛ تو همه شوری در دل مستان یا علی مولا شاه مومنون تو علی؛ امر کاف و نون تو علی ای صراط حق تو علی؛ سیر راجعون تو علی هم زهرا و هم تو علی؛ جان ابن‌عمّ تو علی ای قسم قلم تو علی؛ محرم حرم تو علی قدمت قدم تو علی؛ معبد عدم تو علی حاکم و حکم تو علی؛ راقم رقم تو علی ای عالی‌جناب علی؛ مالک الرغاب علی آسمان‌رکاب علی؛ لطف بی‌حساب علی بارش سحاب علی؛ بارش شهاب علی روح خاک و آب علی؛ شمس در نقاب علی بهترین جواب علی؛ ناجی از عذاب علی یا ابوتراب علی کار دستم داده، عطر جام تو کار دستم داده، شور نام تو کار دستم داده، دلبری‌های ناتمام تو تو امیری و ما غلام تو مست جام تو، همه موجودات همه‌ی عالم؛ همه‌ی ذرّات همه‌ی احیا؛ همه‌ی اموات در جبین تو جلوه‌ی آیات در همه ساعات در همه اوقات می‌فرستم بر پاکی شیر مادرم، صلوات مهر تو در دل، افضل نعمات گفته شیخ عباس؛ گفته الغارات با علی لبیک؛ بی علی هیهات که خدا نور است و علی مرآت یا اباالامّه یا اباالسّادات یا علی مولا

سرود - ?ای ابتدای عشق ای منتهای عشق از نام تو بلند شد سر صدای عشق غرق شد دلم، ناخدای عشق بین زلف تو، لابه‌لای عشق برای تو برای عشق؛ حیدر فدای تو، فدای عشق؛ حیدر ای خدای عشق ای حجّت کردگار، حیدر یاعلی ای صاحب ذوالفقار، حیدر یاعلی ای چشمه‌ی قنوت ای عشق لایموت با تو معزّزیم ای اوج بی‌هبوط لحظه‌ی الست بعد از آن سکوت دسته‌دسته گل، بسته شد به موت به نام تو به نام نور؛ حیدر تمام تو، تمام نور؛ حیدر ای امام نور بهر تو، نشان شدند از روز نخست دل‌های علی‌تبار، حیدر یاعلی دل شد گواه تو که با نگاه تو در عالم هرچه بود شد سربه‌راه تو هرچه هست و بود در پناه تو مرکز جهان، بارگاه تو به عشق بوی موی تو؛ حیدر به اشتیاق روی تو؛ حیدر به حسرت سبوی تو؛ حیدر دوان‌دوان به‌سوی تو؛ حیدر سوی کوی تو ای جلوه‌ی تو شکوه بر اوج شکوه ای خنده‌ی تو بهار، حیدر یاعلی

سرود - ? دل هر عاشق شیدا، علی گوید؛ علی گوید زمین و عالم بالا، علی گوید؛ علی گوید نه تنها ما علی گوییم؛ داور هم علی گوید به هرجایی که در ماند پیمبر هم علی گوید عجب سروی! عجب ماهی! عجب یاقوت و مرجانی! عجب جسمی! عجب عقلی! عجب عشقی! عجب جانی! بنفشه، یاسمن، لاله، اقاقی، یاس و نیلوفر اگر گل می‌شود زیبا، علی گوید؛ علی گوید یل ام‌ّالبنین عبّاس در هر لحظه‌ی حسّاس میان عرصه‌ی هیجا، علی گوید؛ علی گوید علیّْ حُبُّه جُنَّه، قسیمُ النّار و الجَنَّه وصیُّ المصطفی حقّا، امام الانس و الجِنَّه

مدح - ?دل و دینم به قربانش سرم را نذر کردم تا ببوسد تیغ برّانش همان شاهی که قبل از وحی قرآن، خواند قرآنش همان شاهی که جمعند انبیا در ظلّ ایوانش رسول‌الله می‌خواند برایش از دل و جانش علیّْ حُبُّه جُنَّه، قسیمُ النّار و الجَنَّه وصیُّ المصطفی حقّا، امام الانس و الجِنَّه عجب سروی! عجب ماهی! عجب یاقوت و مرجانی! عجب جسمی! عجب عقلی! عجب عشقی! عجب جانی! عجب ماه بلندی تو که گردون را بگردانی همه شاهان غلامند و آقاجان تو سلطانی بخوان تلقین؛ بخوان تلقین بر این ارواح زندانی علیّْ حُبُّه جُنَّه، قسیمُ النّار و الجَنَّه وصیُّ المصطفی حقّا، امام الانس و الجِنَّه مسلمانم، مسلمان خدای حضرت حیدر دلیل ربّنایم، ربّنای حضرت حیدر همه ایل و تبار من، فدای حضرت حیدر همه آرامشم، ایوان‌ طلای حضرت حیدر درون قبر می‌خوانم برای حضرت حیدر علیّْ حُبُّه جُنَّه، قسیمُ النّار و الجَنَّه وصیُّ المصطفی حقّا، امام الانس و الجِنَّه قلم آیا برای گفتن مدحش توان دارد؟ قلم بر مدح می‌چرخد ولی لکنت‌ زبان دارد قلم این‌ بار می‌خواهد که سرّی را بیان دارد قلم انگار می‌رقصد؛ قلم انگار جان دارد هر آنکه نطفه‌اش پاک است، این‌دم بر زبان دارد علیّْ حُبُّه جُنَّه، قسیمُ النّار و الجَنَّه وصیُّ المصطفی حقّا، امام الانس و الجِنَّه عجب حال و هوایی در دل شب دارد این دفتر دواتی از شراب ناب بر لب دارد این دفتر ز فرط مستی‌اش، این‌بار هم تب دارد این دفتر کلام‌الله در عمق مرکّب دارد این دفتر لبالب بر لب خود، نامی از ربّ دارد این دفتر