- 259
- 1000
- 1000
- 1000
شکر اگر هست بر زبان من است
مولودی خوانی ولادت امام جواد (ع) با صدای منصور ارضی، 1398
شکر اگر هست بر زبان من است
حمد اگر هست در بیان من است
وصف توحید چون میسر نیست
مدح خورشید ذکر جان من است
خالق من ستودنی ست از آن
که خدای موالیان من است
چه خدایی خدای عزوجل
که شفا بخش این روان من است
او خدای محمد و علی و
خالق فاطمه امان من است
اوست خلاق چهارده معصوم
نورشان از ازل نشان من است
و منم از اضافه ی گلشان
حبشان نیز در نهان من است
یکی از چهارده محبوب
این جوادالائمه جان من است
هر چه فرموده است سلمنا
یا جوادالائمه ادرکنا
قاصر از وصف او تمام فلک
خادم اوست انس و جان و ملک
سرشناس است در همه آفاق
سلطه اش از سماست تا به سمک
اگر از ملک هستی اش پرسند
همه ی هستی است ملک فدک
از کرامات به هر کسی خواهد
میکند مهر و لطف و جود و کمک
بس که میلاد اوست با برکت
دل سلطان طوس گشته خنک
گویی از مقدم مبارک او
باز دیوار کعبه خورده ترک
همه گویند جمله یابن رضا(ع)
با نیاز آمدیم بین یدیک
سیدی سیدی توجهنا
یا جواد الامه ادرکنا
تا دو دیده به مادرش وا کرد
درد دوران غم مداوا کرد
پیش چشم حکیمه عمه خویش
لب خود را به نام حق وا کرد
هم به وحدانیت شهادت داد
هم به نام محمد انشا کرد
هم به نام علی ولی الله
هم به حجیت خود امضا کرد
هم ز توحید سر به سجده نهاد
هم ز عدل و معاد املا کرد
هم برائت ز دشمنان اعلام
هم تمام خسوف افشا کرد
کافران را یکی یکی لعنت
مشرکان را تمام رسوا کرد
پدرش آمد و به آب فرات
کام او را به تربت احیا کرد
از لب لعل او عسل ریزد
وز نقس های او خدا خیزد
حسن رفتار او محبین
را به دعا و ثنا برانگیزد
چه شکوهیست چون رود به نماز
هر چه غیر از خداست بگریزد
نوری از اوست تا خدا یکسر
اینچنین است وصف تا ایزد
از قنوتش نوای یا زهرا
وز بکائش حسین میریزد
چون به یاد غریب میگرید
روضه را با دعا درآمیزد
ای به ما روضه را نموده عطا
یا جواد الائمه ادرکنا
روزی از روزهای طوفانی
ذکر مادر گرفته طولانی
وسط ذکر و بازی اش طفلک
ناگهان خورد بر زمین آنی
پهلویش خورد بر سر سنگی
منقلب شد به حال گریانی
گفت ولله آتشش بزنم
قاتل مادرم به آسانی
چون امام رئوف او را دید
گفت بابا چرا پریشانی
گفت بدجور بر زمین خوردم
یادم آمد ز درد حیرانی
یاد پهلوی مادر افتادم
یاد آن ضربه های شیطانی
یاد آن بازوی شکسته او
یاد ضرب غلاف عدوانی
شکر اگر هست بر زبان من است
حمد اگر هست در بیان من است
وصف توحید چون میسر نیست
مدح خورشید ذکر جان من است
خالق من ستودنی ست از آن
که خدای موالیان من است
چه خدایی خدای عزوجل
که شفا بخش این روان من است
او خدای محمد و علی و
خالق فاطمه امان من است
اوست خلاق چهارده معصوم
نورشان از ازل نشان من است
و منم از اضافه ی گلشان
حبشان نیز در نهان من است
یکی از چهارده محبوب
این جوادالائمه جان من است
هر چه فرموده است سلمنا
یا جوادالائمه ادرکنا
قاصر از وصف او تمام فلک
خادم اوست انس و جان و ملک
سرشناس است در همه آفاق
سلطه اش از سماست تا به سمک
اگر از ملک هستی اش پرسند
همه ی هستی است ملک فدک
از کرامات به هر کسی خواهد
میکند مهر و لطف و جود و کمک
بس که میلاد اوست با برکت
دل سلطان طوس گشته خنک
گویی از مقدم مبارک او
باز دیوار کعبه خورده ترک
همه گویند جمله یابن رضا(ع)
با نیاز آمدیم بین یدیک
سیدی سیدی توجهنا
یا جواد الامه ادرکنا
تا دو دیده به مادرش وا کرد
درد دوران غم مداوا کرد
پیش چشم حکیمه عمه خویش
لب خود را به نام حق وا کرد
هم به وحدانیت شهادت داد
هم به نام محمد انشا کرد
هم به نام علی ولی الله
هم به حجیت خود امضا کرد
هم ز توحید سر به سجده نهاد
هم ز عدل و معاد املا کرد
هم برائت ز دشمنان اعلام
هم تمام خسوف افشا کرد
کافران را یکی یکی لعنت
مشرکان را تمام رسوا کرد
پدرش آمد و به آب فرات
کام او را به تربت احیا کرد
از لب لعل او عسل ریزد
وز نقس های او خدا خیزد
حسن رفتار او محبین
را به دعا و ثنا برانگیزد
چه شکوهیست چون رود به نماز
هر چه غیر از خداست بگریزد
نوری از اوست تا خدا یکسر
اینچنین است وصف تا ایزد
از قنوتش نوای یا زهرا
وز بکائش حسین میریزد
چون به یاد غریب میگرید
روضه را با دعا درآمیزد
ای به ما روضه را نموده عطا
یا جواد الائمه ادرکنا
روزی از روزهای طوفانی
ذکر مادر گرفته طولانی
وسط ذکر و بازی اش طفلک
ناگهان خورد بر زمین آنی
پهلویش خورد بر سر سنگی
منقلب شد به حال گریانی
گفت ولله آتشش بزنم
قاتل مادرم به آسانی
چون امام رئوف او را دید
گفت بابا چرا پریشانی
گفت بدجور بر زمین خوردم
یادم آمد ز درد حیرانی
یاد پهلوی مادر افتادم
یاد آن ضربه های شیطانی
یاد آن بازوی شکسته او
یاد ضرب غلاف عدوانی
تاکنون نظری ثبت نشده است.