شب دوم فاطمیه اول 1400- محمدرضا طاهری و حسین طاهری

رسد ز نم نم گریه صدای آمدنت/به اشک دیده بخوانم دعای آمدنت /گذشت نیمه شعبان و من عوض نشدم/چه کار کرده دل من برای آمدنت/چه دیده ها که به راهت سپید شد/چه گریه دار شده ماجرای آمدنت /تو خواستی که بیایی سری به ما بزنی/ولی نبود مهیا فضای آمدنت /در آن میان که بوی گناه می آید/نباشد ای پسر نور جای آمدنت /اگر چه شیعه کند پیشه راه تقوی را/دعا و گریه شود ره گشای آمدنت/سلام ما به شهیدان که با تن بی سر/چه عاشقانه نشستند پای آمدنت /تقاص سیلی نامرد به کوچه می گیری/در ابتدای ظهور و ابتدای آمدنت /چه می شود که بگیریم سر به روی دست/شویم همسفر کربلای آمدنت

دوباره دلم تو فاطمیه بی قراره/هوای گریه بین روضه داره/برای مادری که بی مزاره/الهی نداره مادرم یه بارگاهی/که پُر بشه ز پرچم و سیاهی/دیگه نمونده توی سینه آهی/ما که خیلی ساله نوکریم/آرزومونه از اون قدیم/یعنی میشه مسجد البنی/نوحه دم بدیم، نوحه دم بدیم/فاطمه عزیز حیدر/دعام کن ببین که مشکی پوشیدم نگام کن/یه عمر که صدات زدم صدام کن/با دست نیمه جون منو دعا کن/فداتم دوباره فاطمیه شد گداتم/می بینی که میون نوکراتم/منم شریک داغ بچه هاتم/سایه ی روی سر منی /داد زدم که مادر منی/آرزومه تو یه بار بگی نوکر منی/فاطمه عزیز حیدر/می سوزه داره بهشت مصطفی میسوزه/یه مادری تو شعله ها میسوزه/به پیش چشم مرتضی میسوزه/در افتاد، در خونه به روی مادر افتاد/یه ناله ی کشید و آخر افتاد/حرومیا دیدن که با سر افتاد/دل اسیر غصه ها شده/چه قیامتی به پا شده/روی چادرش خدا پر از رد پا شده

خمید قامت مادر عصای بابا شد/میان کوچه زمین خوردنش تماشا شد/هزار زخم حریفش نبود می دانم/کشان کشان که پدر رفت قامتش تا شد/یکی نگفت که این دختر پیمبر ماست/کسی نگفت چه ظلمی به مادر ما شد/خدا که هست به بت سجده می کنند چرا/به پیش دیده ی توحید شرک احیا شد/مقدرات به هم خورد بین آتش و دود/فراقنامه ی این خانواده امضا شد/جرقه های یتیمی به پشت در زده شد/به جان مادرمان هر چه شد همان جا شد/به احترام حضورش غلاف برمی خواست/برای عرض ادب تازیانه ای پا شد/شکست حرمت ما را مغیره باعث شد/که روی اهل مدینه به مادرم وا شد/نفس نداشت .... حسین واعظی

اولین مدافع ولایت علی یازهرا /پر شکسته در ره حمایت علی یازهرا/ شد مزار تو گواه غربت علی یازهرا/اسوه شهید گمنام سلام مادرم سلام /مایه وقار اسلام سلام مادرم سلام/مهر مادریت مستدام سلام مادرم سلام/السلام علیک یا اماه

آماده شید برای عزای مادر/دعوت شدید شبای عزای مادر/باز فاطمیه، باز آتیش و دود/باز شرم علی، از روی کبود/وای مادرم وای مادرم وای مادرم/آماده شید برای عزای مادر/افتاده بود نفس علی تو آتیش/هیچ کس نبود که بریزه آب رو آتیش/از بغض علی، بی غیرت پست/با ضربه ی پا پهلو رو شکست/وای مادرم، وای مادرم/تا بسته شد توی خونه دست حیدر/دیدن شکست توی کوچه دست مادر/با ضرب غلاف افتاد رو زمین/مولای همه شد خونه نشین/وای مادرم، وای مادرم/چند وقته که ساکته و سر به زیره/از شوهرش توی خونه رو میگیره/از خواب مپره، هر شب حسنش/فریاد میزنه، نامرد نزنش/وای مادرم، وای مادرم/شرم و حیا خدا میدونه نداشتن/تا خورد زمین، پا رو چادرش گذاشتن/سیلی که زدن، گوشواره شکست/چشماش نمی دید، رو خاکا نشست/وای مادرم، وای مادرم/آتیشی که می سوزونه یاس ما رو/تو کربلا می سوزونه بچه ها رو/امروز دم در با کینیا/فردا به بخدا رو سینه میاد/وای یا حسین، وای یا حسین

غروب تلخی داری رو خاکا سر میذاری/به جونت افتاده شمر میگه سنان چرا بیکاری/با نیزه اومد سمتت خون از لب و دهانت جاری/نفس بریده نیزه امون نمیده نیزه/چقدر تو مقتل این سو اون سو کشیده تو رو نیزه/صورت و در هم کرده تا به گلو رسیده نیزه/سلام الله علی العطشان حسین جانم حسین جان/شلوغه دور گودال دیدم که رفتی از حال/چادر من هم مثل پیراهن تو میشه پامال/عقیق تو که بردن حالا میان سراغ خلخال/کمین نشسته نیزه، راهتو بسته نیزه/توی ضریح سینه ات دیدم سنان شکسته نیزه/پیرهنی رو که مادر داده می افته دست نیزه/سلام الله علی عطشان سلام علی الله /عریان حسین جانم حسین جانم

داغش به دل نشست و، بنیانگرِ غم ماست/امسال هم دوباره، بانیِ ماتم ماست/شد روضه های زهرا(س) دارالشفای عالم/گرد و غبار پرچم، دارو و مرهم ماست/والله فاطمیه هم خط قرمز ما/هم تا قیام مهدی(عج)؛ خطّ مقدم ماست