شب اول فاطمیه اول 1401 - محمدرضا طاهری

بیا امام زمانم امام فاطمیه/که نامتان گره خورده به نام فاطمیه/به اشکهای سرازیر چشمهای شما/شروع می شود آقا سلام فاطمیه/بده اجازه که مشکی بپوشم از غمتان/به احترام تو و احترام فاطمیه/ بخوان میان قنوتت مرا که این سنت/مرام فاطمه هست و مرام فاطمیه/ خروش گریه ی ما انتها نخواهد داشت/که تا ظهور تو دارد ادامه فاطمیه/ مرا ببر حرم با شکوه مادرتان /برای دیدن حُسن ختام فاطمیه/برای روضه ی آتش گرفتن خانه /بیا که با تو شود التیام فاطمیه/ نوشته اند چهل مرد می‌زدند او را/همین بس است برای تمام فاطمیه

فاطمیه آمد و درهای جنت باز شد/بال و پر دادند ما را موعد پرواز شد/دوره ی درس ولایت باوری آغاز شد/آری آری نام زهرا نام انسان ساز شد/شیعیان فاطمه دل بی قرار و سینه چاک/ذکرشان مولا امیرالمومنین روحی فداک/ نام زهرا استقامت را روایت می کند/چادرش مرد یهودی را هدایت می کند/حجت الله الحجج شرح فضیلت می کند/بر امامان حضرت زهرا امامت می کند/فاطمه یعنی تمام انبیا و اولیاء/فاطمه یعنی علی، یعنی نبی، یعنی خدا/فاطمیه بر همه درس بصیرت می دهد/درس نیت، درس همت، درس غیرت می دهد /فاطمه مقبولیت بر هر حکومت می دهد/هر که بر پای علی افتاد عزت می دهد/با ولایت هر که باشد جاودانه می شود/با نشان عشق حیدر بی نشانه می شود/ عالم از روز ازل محو مقام فاطمه است/التزام این نظام از التزام فاطمه است/ذکر تسبیح امام ما امام فاطمه است/انقلاب ما به زیر دِین نام فاطمه است/جاودانه ماندن ما از سر گمنامی است/فاطمیه بانی جمهوری اسلامی است/ هیچکس با روضه های فاطمه بیگانه نیست/ظلمهایی که شده بر او جوانمردانه نیست/کاش می گفتند که این حق یک ریحانه نیست/روضه های مادرم زهراست، نه افسانه نیست/فاطمیه نقشه ی شوم زنی خودکامه است/فاطمیه شرح تلخ یک شهادتنامه است/ هیزم آوردند درب خانه را آتش زدند/غنچه ی نشکفته ای را بی هوا آتش زدند/مادر و فرزند را زیر کساء آتش زدند /من از این آتش گرفتم که چرا آتش زدند/او گرفته دست بر پهلو کمی آرامتر/بار شیشه دارد این بانو کمی آرامتر/

باز اومد فاطمیه /بارون غمِ تو، توو چِشم ترمه /آشوبه تو دل من /که چرا مادرم بی صحن و حرمه/ خیلی حیفه مدینه /خالی از سینه زنه /شبهای فاطمیه / این نوحه ی حسنه/وای مادر، وای مادرم /نامردی پشت دره/ داره هی با لگد، بر این در می زنه/آروم آروم می سوزه /یه کبوتری که، داره پر می زنه/ خیلی سخته که یه مرد /پیش چشمای ترش/ میبینه همسرشو /میسوزه با پسرش /وای مادر، وای مادرم /پیچیده تو کوچه ها /بوی چادر سوخته ی مادرمون /پرپر شد روی زمین /گل یاس علی جلو چشم ترمون/ رو خاک افتاد مادرم /اصلا رحمی ندارن/دیدم با خنده همه /پا روى در میذارن/ وای مادر وای مادرم

ایشا الله دروغ باشه این نقلها/همین حرفایی که تو تاریخ هست/همین حرفایی که هزاران مرتبه/برام داغ تر از روضه ی میخ هست/از اون حرفا که میشه صد سال هم/از آثار زخم عمیقش نوشت/مثالش همون نامه ی بود که /یه قاتل برای رفیقش نوشتنوشت جات خالی عجب روزی بود/معاویه مردم با سر اومدن/تو خونه ی هیچکی هیزم نموند/با آتیش همه پشت در اومدن/به هیچکی نگو دیدم اون روز چه طور/برا فاطمه قلب آهن می سوخت/معاویه نگفتم که ریحانه ی مصطفاست/نگفتم ضعیفه، نگفتم زنه، یه جوری زدم که دیگه پا نشه/یه جوری زدم که علی بشکنه/آنها تو را زدن، غرور علی شکست/زن جوان که نباید عصا به دست شود/گرفت جور فلک لذت بهار مرا /زهرا قرار بود که با هم دوباره حج برویم/به هم زدن حسودان منو و قرار مرا

برای غم تو می‌میرم مادر/پرِ چادرتو می‌گیرم مادر/هرچی می‌خوام و از تو می‌خوام/حاجت می‌گیرم با این اشکام/إنسیةُ‌الحَورایی، صدیق? کبرایی/یا نورُ یا فوقَ‌النّور، فاطمةُ‌الزّهرایی/ فاطمةُ‌الزّهرایی/مادر خوب مایی/جلوه‌ی کَرَمه محرابِ دستات/مدیونه همه‌ی دنیا به دستات/ مردم خوابند و تو بیداریمحوِ "الجارُ ثُمَّ الدار"ی/می‌باره آیه آیه، از قنوتِ دستای/تو و مولا همواره، رحمت واسه همسایه/فاطمةُ‌الزّهرایی/مادر خوب مایی/وقتی لطف تو رو ما باور داریم/شفاعت‌نامه‌ای تُو محشر داریم/ عشاقِ زهرا رو می‌بخشن/دونه‌دونه ما رو می‌بخشن/ دنیا گریونه اما، شیعه‌ی تو خندونه/وقتی تُو محشر بانگِ، اینَ‌الفاطمیونه/ فاطمةُ‌الزّهرایی/مادر خوب مایی

بکم فتح الله اباعبدالله الحسین/ بکم ختم الله اباعبدالله الحسین/ آغازم ایوان نجف پایانم بین الحرمین/ تسکینم ذکر یاعلی تلقینم ذکر یاحسین/ بکم فتح الله اباعبدالله الحسین/ بکم ختم الله اباعبدالله الحسین /عشق با تو شروع میشه /عشق با تموم میشه /عمر نوح هم اگه باشه /بی توبگذره حروم میشه/ از کجا شروع شدعاشقیم /از کجا شروع شد زندگیم /نوکر حسینم تا ابد/چاکر حسینم از قدیم/وا شد با تُربت تو کام من/بسته میشه با تُربت کامم/حُسن مطلعم نام علیه/نام حسین حُسن ختامم