ولادت حضرت زینب (س)، محمدحسین پویانفر

هر آنچه غیر غمت را کنار باید زد /شبانه روز دم از زلف یار باید زد /هر آنچه هست به راه تو خرج باید کرد /تمام نیروی خود را به کار باید زد /تنی که خرج نشد را به گور باید برد /سری که خرج نشد را به دار باید زد /برای آنکه به ما غمزه ای نشان بدهی /در سرای تو را چند بار باید زد؟ /بنا نبود که عاشق کنی، محل ندهی /ز کم محلی معشوق زار باید زد /برای مثل تویی آبشار باید شد /ز گریه طعنه به ابر بهار باید زد /ببند حلقه ی قلاده ی مرا به درت /به پای عبد فراری حصار باید زد /از این به بعد برای تو ناز خواهم کرد /که گاه پیش تو زیر قرار باید زد /سر مرا بستان و پَر مرا برسان /که سر بریده پَر از این دیار باید زد /من آخرش همه را می کِشم به سوی حرم /که عشق را سر هر کوچه جار باید زد /مخواه ز آتشت آرام باشم ای تشنه /به یاد حنجر خشکت هوار باید زد

گمان کن که با کعبه همسایه ای / پی حفظ چندین هزار آیه ای / و حتی اگر غرقِ سرمایه ای / بدان بی علی پَست و بی مایه ای /خود کعبه هم می رود صبح و شام / به دیدار حیدر علیه السلام /علی نزد حق است و حق با علی ست / مسیرِ الی الله تنها علی ست / مپرس از چه ذکرِ لبِ ما علی ست / عبادت همین گفتنِ یا علی ست /اگر که خدا خواندنِ او بد است / بشر خواندنش کفرِ صد در صد است /همیشه خدا بوده همصحبتش / به محراب خم شد فقط قامتش / خدا نیز در پاسخِ طاعتش /به او دختری داد شد زینتش /ندیده فلک این چنین دختری /که بر خلق عالم کند سروری /از افلاک تا خاک پرواز کرد / برایِ برادر کمی ناز کرد / در آغوش او چشم خود باز کرد / سپس پرده برداری از راز کرد /سخن گفت چشمش به ماهِ منیر / امیری حسینٌ و نعم الامیر /نگاهش دوایِ تب پنج تن / حضورش چراغِ شب پنج تن / چه بنویسم از کوکبِ پنج تن / شده قبله ام زینبِ پنج تن /به سرحد رسانده جنونِ مرا / به پایش بریزید خونِ مرا /چه خوب است امشب خدا خواستن / طلا نه، دلِ مبتلا خواستن / هر آنچه که خوب است را خواستن / خلاصه فقط کربلا خواستن /تمام سحر ذکرِ "یا رب" بگو / همه حاجتت را به زینب بگو /چنان مادرش عالمه زینب است / به بیتِ علی قائمه زینب است / به غم های او خاتمه زینب است / پس از فاطمه، فاطمه زینب است /زمانِ دعا نوحه دم داده اند / خدا را به زینب قسم داده اند /چو با او کسی همنشین می شود / یکی از بزرگانِ دین می شود / یکی مثلِ اُم البنین می شود / که روز ماه آفرین می شود /به اُم البنین مرحمت کرده است / اباالفضل را تربیت کرده است /اباالفضل حالا هوادارِ اوست / اباالفضل ماهِ شبِ تارِ اوست / اباالفضل امروز علمدارِ اوست / و کارِ دفاع از حرم کارِ اوست /خوشا آن که او انتخابش کند / فداییِ زینب خطابش کند

دل سراپرده ی محبت اوست /دیده آیینه دار طلعت اوست /من که سر درنیاورم به دو کون /گردنم زیر بار منت اوست /تو و طوبی و ما و قامت یار /فکر هر کس به قدر همت اوست

اگه نگاه کنی با قلبت تو شهر کربلا تو هر شب /نوشته توی آسمون "عشق یا حضرت زینب" /اون که جلوه می ریزه از نگاش، سجده هاش طنین "یا رب"ِه /عاقبت شفیع حسینیا چادر زینبه /اون که چشماش، صلابت توی صداش، مهابت توی نگاش مثل باباشه /مهربونه، ملیکه ی آسمونه، هر چی داره بی بهونه نذر داداشه /زینب‌ زینب یا زینب، زینب ‌زینب، یا زینب***برا دفاع از حرمت کاش خون تنم بشه مُرکب /بنویسم رو کفنم "عشق یا حضرت زینب" /دخترا همیشه بابایی اند پس باید که با دم "یا علی" /روی گنبد تو بالا بره پرچم "یا علی" /تو حرمت حال و هوای نجفه، با ابوفاضل طرفه دشمن شما /همقسمیم، پای تو ثابت قدمیم، مدافعان حرمیم تا روز جزا /زینب‌ زینب یا زینب، زینب ‌زینب یا زینب***دلم پر از محبت تو، سینه از عشق تو لبالب /میون قبرمم میگم "عشق یا حضرت زینب" /اونقدر دخیل شما میشم تا یه بار تو منو نگاه کنی /تا یه روز سند غلامی مو مهر و امضا کنی /از کَرمت چی میشه پای علمت یه روز میون حرمت برات بمیرم /عشق علی، خواهر حسین و حسن، فاطمیه روزیمو من ازت می گیرم /زینب‌ زینب یا زینب، زینب ‌زینب یا زینب