ولادت امام حسن عسکری (ع)، محمدرضا طاهری

بر عکس شد ، زمین به هوا نور می هد /کِل می کشد فرشته، وسط شور می دهد /از سفره ای که روح الامین سور می دهد /خرما بزن که مزّه ی انگور می دهد /امشب شراب از مِیِ انگور عسکری است /این سفره¬ ی ولیمه به دستور عسکری است /این حال خوش مباد که یک لحظه بد شود /دستی دراز شد که بنا نیست رد شود /امشب همان شبی است که باید رصد شود /تنها نزن به آب قرار است مَد شود /دریا بلند می شود و ماه می رسد /ماهی به هیات حسن از راه می رسد /وقتی نمک علی است، شکر می شود حسن /والشَّمس اگر علی است، قمر می شود حسن /وقتی صدف علی است، گوهر می شود حسن /هر جا پدر علی است، پسر می شود حسن /از حُسن خود دوباره خدا رونوشت زد /قابش گرفت و سردر باغ بهشت زد /جانم به این ربیع و به ایام شادی اش /نقل است هشتمین خبر بامدادی اش /چون اختصاص داشت به باب المرادی اش /برداشت پرده از رخ دلبند هادی اش /در شرحش از کرامت مازاد می نوشت /کاتب مدام دست مریزاد می نوشت /تا ساق عرش سلطه¬ ی فرمانروایی اش /مُهر نماز نقطه ¬ی خود اتکائی اش /ارباب جود سیره¬ ی مشکل گشایی اش /دلچسب ماست کنیه¬ ی ابن الرضایی¬ اش /اقبال سائل از کرم افزایی اش بلند /بر دوش حشر پرچم آقایی اش بلند /نطق و بیان حریف سکوتش نمی شود /تبعید، ساقط جبروتش نمی شود /جز کربلا دعای قنوتش نمی شود /جز اشک روضه، غالب قوتش نمی شود /نشنیدی از علامت اهل یقین چه گفت /از مومن و زیارت در اربعین چه گفت /ماییم و حرص صحن مطلّای سامرا /صلی علیک حضرت والای سامرا /حدّاقل از عرش معلای سامرا /نان پرت کن برای گداهای سامرا /یک التفات هم شده بر مستمند کن /بنشین کنارِ ما و بگو و بخند کن /صاحب قَرانی و به سوار و پیاده ات /خواهم گذشت از سرِ خود با اراده ات /هر روزِ هفته می رود این بنده زاده ات /خدمت کند به خانه ای از خانواده ات /من پا دوی بساط تو ام پنج شنبه ها /جارو کش حیاط توام پنج شنبه ها /ای پنج شنبه، جمعه ات آیا نمی رسد /این قرن ها غروب به فردا نمی رسد /این بندِ شعر خوب نشد، با "نمی رسد" /عرض دعای ما که به بالا نمی رسد /دست خودت فقط گره را باز می کند /آخر مگر پسر به پدر ناز می کند؟

گلخنده از سر شادی می شینه رو لب هادی /یک بار دیگه حسن اومد، به به به به چه میلادی /پادشاه سامرا اومد، قبله ی دلای ما اومد /تهنیت بگید به هم امشب سومین ابن الرضا اومد /سر زده ماه سروری مبارک مبارک /اومده امام عسگری مبارک مبارک***قد و بالاش تماشایی، کار چشماش مسیحایی /سفره دار و سخاوتمند، به به به به چه آقایی /سائلا بیاین شب عیده، هر چی که می خواین آقا میده /این حسن همونه که نرگس خواب ازدواجشو دیده /قبله ی هم عهدی میاد مبارک مبارک /عاشقا اباالمهدی میاد مبارک مبارک***من تردیدم، تو ایمانی، من محتاجم، تو سلطانی /آخر پای تو می میرم، به به به به چه پایانی /بی تو زندگیم حروم میشه، پیش تو دلم آروم میشه /ساخت و ساز مرقدت آقا انگاری داره تموم میشه /من از تو سامرا می خوام حسن جان حسن جان /زیارت کربلا می خوام حسن جان حسن جان

شیرش حلال آن که مرا خاک پاش کرد /نانش حلال آن که مرا مبتلاش کرد /هر آنچه می دهد کَرمش کم نمی شود /باید کریم بلکه کَرم را گداش کرد /پایم اگر به سمت جهنم نمی رود /دستم توسلی به ضریح عباش کرد /موسی و خضر و یوسف و عیسی به جای خود /هنگام مشکلات، نبی هم صداش کرد /تصویر اوست عکس تمام پیمبران /او را خداش آینه ی انبیاش کرد /کعبه برای آمدنش بود نه طواف /پس کعبه را برای قدومش بناش کرد /خیلی گره زدند به اسلام، باز کرد /هر آنچه کرد پنجه ی مشکل گشاش کرد /در کودکی ش نیز علی مرد جنگ بود /پس ذوالفقار نیست اگر "لافتی" ش کرد /در آستان یک نخ عمامه ی سرش /باید تمام خلق جهان را فداش کرد /رد می شد از محله ی ما دُلدُل علی /افتاد سنگ زیر سُم او، طلا ش کرد***مرتضی کیست که عالم همه دیوانه ی اوست /این چه شمعی است فقط فاطمه پروانه ی اوست

شیرش حلال آن که مرا خاک پاش کرد /نانش حلال آن که مرا مبتلاش کرد***علی امام من است و منم غلام علی /هزار جان گرامی فدای نام علی***نامت جنون خیز است حق دارد موذن هم /وقت اذان با دست خود سر را نگه دارد