ولادت امام حسن عسکری 1400 - محمدرضا بذری

مدح - کنج تنهایی سرمازده میلرزیدیم که دم گرم تو با سوز زمستان آمد دهنم شیرین شد با دم حلوا حلوا بر لبم تا عسل ذکر حسن جان آمد تا حرص شد ذلم از خار هوس آلوده گل عشق تو به مهمانی گلدان آمد مردگی زندگی ام بود که با آمدنت با دمی از نفست در تن من جان آمد افتخار است که در خانه ی تو پادری ام همه جا جار زدم خاک در عسکری ام ***ای که با نام تو دل می شود آرام سلام با غزل میدهد این شاعر بی نام سلام به شکار آمدی و صید نکرده دیدی میدهد صید به صیاد خود ار دام سلام جای آنان که تو را در قفس انداخته اند میدهد محضرت آن شیر که شد رام سلام حسرتت روی دلش ماند ولی در شب و روز داد کعبه به تو با جامه ی احرام سلام ...

شور - جلوه نور سرمدی تو نور چشم احمدی تو سومین ابن الرضا مولا ابامحمدی عصمت تو کوثری ولایتت حیدری غلام کوی تو ام یا حسن عسکری یا حسن عسکری خُلقت حسن خویت حسن شمیم دلجویت حسن روی تو روی مصطفی جمال نیکویت حسن یا حجة ابن الحسن عیدی ما کن عطا هم نجف و کاظمین سامرا و کربلا یا حسن عسکری از خرمن عنایتت به ما بده یک خوشه ای شبیه شاه کربلا تو صاحب شش گوشه ای سائلم و خواهش تأیید توست یا حسن زیارت الاربعین تأکید توست یا حسن یا حسن عسکری