شهادت حضرت فاطمه (س) شب پنجم فاطمیه اول 97 - محمود کریمی

روضه - چی میشه قدم بزاری روی این چشمای گریون که تو صاحب عزایی خدا میدونه تو داغ مادرت چه حالی داری خدا میدونه کجایی بیا که برات بخونم همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی دل من شکسته اما سر خم می سلامت شکند اگر سبویی گل فاطمه کجایی چشم تو کی. میگیره کی میشه محرم به روضه ات کیو میبری مدینه کی میتونه پا به پای تو بیاد تو روضه ها دلشو داره ببینه خونه خاموش تاریک کوچه های تنگ و باریک آسمون مات و مبهوت یه عزای محرمانه یه غریب داغ دیده چند تا بچه و یه تابوت روی شونه ای لرزون داره میره از تو خونه تن خسته اییی که سرده علی زیر لب میخونه که ببین عزیز حیدر غم تو با من چه کرده علی تازه دیده راز بی قراریا و سر رو گرفتنش چی بوده سه ماه قباله رو از فاطمه گرفتن اما صورتش هنوز کبود علی فهمیده چرا باز هر چی آ میریزه اسما جاری خون تازه میشه از چشای تار مولا رد سرخ خون روونه واسه زخمایی که باز حالا دیده به چه روزی افتاده بازو و پهلوش که نداشت یه خواب راحت چه عذاب سختی بوده پشت این همه کبودی پشت این همه جراحت گردیده بود قفذ همدست با مغیره این با قلاف شمشیر او تازیان میزد گاهی به پشت و پهلو گاهی به پشت و بازو گاهی به کنج ابرو گاهی به شانه میزد

زمینه - دردای من بی درمونه حیدر امشب سر گردونه چرا به من نگفته بودی که پیکرت مثه خزونه رو این کفن گلای زخمت زده جوونه باز دوباره چشاتو وا کن عزیزم منو نگاه کن که دارم رو لحدت خاک میریزم جانم زهرا چشما سرخه دلها مضطر با نجوای مادر مادر ببین دارم آتیش میگیرم ببین گلات دارن میمیرن تو این سکوت حتی نمیشه زبون بگیرن کاشکی میشد پیش مزارت بمونم علی رو هم خاک بکنن تا که کنارت بمونم جانم زهرا سیل خونِ اشکای من از دستم رفت دنیای من به کی بگم چه حالی دارم با بغضی که توی گلومه تو رفتی و منم مثه تو کارم تمومه قاتل من آتیش این صبر منه دیگه از امشب خونمون بدون تو قبر منه جانم زهرا دنیا پر شد از بوی یاس تا از مرکب افتاد عباس یه تشنه لب کنار دریا رو دامن یه قد خمیده رها شده رو خاک صحرا دست بریده فاطمه شد مادر سردار حسین مادر سقای حرم عباس علمدار حسین

شور - قدم قدم با هر دم به عشق تو دل دادم تا اسم سقا رو می بری دلها پر از تلاطم می شه میون دریای عاشقا دلم تو دست وپا گم می شه لقبش سقاست حرمش دریاست حرم عباس حرم زهراست ببین دل از کف دادم به پای تو افتادم دلهای ما بین این حرم دخیل ام البنین می شه ایشالا فردای محشرم با فاطمه همنشین می شه کرم مولاست مدد زهراست تاخود محشر علمش بالاست لقبش سقاست حرمش دریاست حرم عباس حرم زهراست تو گوهر نایابی ذخیره ی اربابی ماه شب تار کربلا جمال تابنده ی توئه مقام بابَ الحوائجی چقدر برازنده ی توئه پسر خورشید قمر مهتاب ثمر توحید سپر ارباب لقبش سقاست حرمش دریاست حرم عباس حرم زهراست امیر حزب اللهی وزیر ثاراللهی کی تا قیامت شبیه تو مطیع محض ولایته تو پای حرف برادرت همه وجودت اطاعته به تو قول دادم من ناقابل مددی مولا یاابوفاضل