شهادت حضرت فاطمه (س) شب دوم فاطمیه دوم 1401 - میثم مطیعی

روضه - گفتم دلم، تنگه برا روزایی که بازی میکردی با من چند وقته انگار خیلی سردی با من گفتی نخواب، رو دست من زینب! هنوز بازوی من کبوده گفتم برای رفتن تو زوده گریه کرد، رو شونه‌هام، دیشب حسن هر چقدر، گفتم چی شد، نگفت به من خونه شد خونه‌ی غم، نرو نرو نرو نرو از تو خواهش می‌کنم، نرو نرو نرو نرو بازم چرا، خونی شده؟ پیراهنی که صبح برات آوردم از این همه غصه چرا نمردم؟ خسته شدی، از بسترت پهلو به پهلو شدنت عذابه از بس که زخمای تو بی حسابه خواب دیدم، که خوب شدی، مثل قدیم تا کی برات، باید آخه، گریه کنیم تو رو به حسین قسم، نرو نرو نرو نرو از تو خواهش می‌کنم، نرو نرو نرو نرو یادش بخیر، با محسنت هی درد دل می‌کردی توی خونه لالایی و قصه‌های شبونه دیشب نگات، افتاد به اون پیراهن بچه‌گونه که دوختی آروم آروم هی گریه کردی سوختی می‌دونم، ولی هنوز، دلتنگشی وقتی که، اسمش میاد، آه میکشی نرو با این سن کم، نرو نرو نرو نرو از تو خواهش می‌کنم، نرو نرو نرو نرو شاعر : رضا یزدانی

زمینه عربی

واحد - نه از یاد خانه، نه از یاد زینب، نه از یاد حیدر نرفته هنوز آن، همه خاطراتِ، گل یاس پرپر به غیر از خدا، زینب فاطمه ندارد به دل از کسی واهمه چقدر از تو لبریز است، مناجات زیبایش در این خانه جاری شد، حیا از قدم‌هایش شد از غصه ها قامت زینبت خم، کجایی تو زهرا کجایی تو ای آبروی دوعالم، کجایی تو زهرا «تو را جان زهرا، مرا فاطمی کن خدایا» الهی به زهرا، الهی به زینب، به آیات قرآن بگردان بلا را تو از امت خود به حق شهیدان به اشک امام زمانت قسم به سوز دل عاشقانت قسم شب فتنه و تردید، چراغ یقین ماییم پر از باور صبحیم، پر از شوق فرداییم شد از غصه ها قامت امتت خم، کجایی تو مهدی کجایی تو ای آبروی دوعالم، کجایی تو مهدی «کجایی تو ای آبروی دوعالم، کجایی تو مهدی» شاعر : میلاد عرفان پور

واحد - سالار پورنقی - در دل خود شور عشق حیدر داریم هر چه داریم از دعای مادر داریم با ولایت عهدی جاودان بستیم فاطمی بودیم و فاطمی هستیم محشر به پا شد جان ها فدا شد ما عشق را پشت در این خانه دیدیم با رمز یازهرا حماسه آفریدیم لبیک یا علی مادرم از فاطمیه عشق یادم داد گفت از آن صبر و وفا و آه و فریاد گفت از آن دستان بسته ی مولا از شکوه صبر حیدر و زهرا همراه مادر با عشق حیدر هر صبح جمعه عالمی چشم انتظار است این روزها دستی به سمت ذوالفقار است لبیک یا علی این ارادت را پدر با اشک یادم داد هر زمانی که به یاد جبهه افتاد گفت از آن شبهای شور و شیدایی از شکوه عشق و عزم زهرایی مثل شهیدان میخوانم از جان این انقلاب فاطمی باشد مسیرم تا انتقام از دشمن زهرا بگیرم لبیک یا حسین

شور - عشقت دوای همه درداست این عشق همه اعتقاد ماست بزم عزای شما نوره روضه شفاخونه‌ ی زهراست اباعبدالله دوا توی چای روضه هاته اباعبدالله شفا توی خاک کربلاته اباعبدالله بدون تو زندگی مماته اباعبدالله ولی با تو مردنم حیاته به سر هوای حرم دارم به دل امید کرم دارم خدا رو شاکرم از اینکه به زیر دین علمدارم اباعبدالله وجیهاً عندالله غیر از تو شاهی به عالم نیس با تو به دل غصه و غم نیس هرچی که خیره توی دنیا جایی به جز زیر پرچم نیس اباعبدالله حالم زیر پرچم تو خوبه اباعبدالله چون اسمت مقلب القلوبه اباعبدالله اگه میکوبم به سینه آخه اباعبدالله دلم تو سینه برات میکوبه تو جان جانی و جانانی محک به قوت ایمانی چه غم ز جور مخالف چون تو آن چراغ فروزانی اباعبدالله وجیهاً عندالله شاعر : مهدی ستارزاده