شهادت امام رضا (ع)، سیدرضا نریمانی

اَلا امام غریبان، سلام یا سلطانامید قلب ضعیفان، سلام یا سلطان من و گدایی این در، تو و سخا آقا نظر به حالِ گدایان، سلام یا سلطان خوشا غلامیِ دربارِ حضرتت، یک عمرتو و عطا به غلامان سلام یا سلطان منم که نوکرِ کوی شهِ خراسانمتویی تو شاه خراسان سلام یا سلطان به جان نثاری تان مفتخر شدن زیباست مرا بخوان ز شهیدان سلام یا سلطان گناهکارم اگر، ای رضا تو را دارم منم ز خیلِ محبان سلام یا سلطان اگر اجازه دهی یک حرم بیایم بازبگویم از دل و از جان سلام یا سلطان به صحن صحنِ حریمت طواف باید کردبه ذکرِ نابِ رضا جان سلام یا سلطان ضیافت تو بهشتِ همیش? احبابکه من شدم به تو مهمان سلام یا سلطان رئوفی و به دل آشفتگان نظر داریالا امامِ رئوفان سلام یا سلطان "نوشته بر درِ جنت به خطّ نورانی"بگو به روض? رضوان سلام یا سلطان هر آنکه کرب و بلا، اربعین نشد رزقشبگوید از دلِ سوزان سلام یا سلطان برای جدِّ غریبت که پلکِ تو شد زخمشده محبِّ تو گریان سلام یا سلطان غمِ اسیری زینب، غمِ یتیمان هم تو را نموده پریشان سلام یا سلطان به انتقامِ غریبان دعا کن ای آقاعزیز عترت و قرآن سلام یا سلطانشاعر:‌ محمود ژولیده?

چگونه دل بکَنَم از لباس ماتم توچه گریه ها که نکردم دو ماه در غم تونه ما فقط …همه ی کائنات سینه زدنددر این دوماه شب و روز پای پرچم تودر این دو ماه چه دلها که از غمت لرزیدچه مُرده ها که مسیحا شدند با دم توچه روضه ها که شنیدیم و زنده ایم هنوزچگونه جان نسپردیم در محرم توهنوز خون تو در قتلگاه می جوشد…چه کرده با دل عشاق جسم دَرهَم تودوباره ماه غم تو تمام شد اماچگونه دل بکنم از لباس ماتم توشاعر: احسان نرگسی

هنوز خون تو در قتلگاه می جوشد…چه کرده با دل عشاق جسم دَرهَم تودوباره ماه غم تو تمام شد اماچگونه دل بکنم از لباس ماتم تویابن‌الشبیب عمه‌ی ما راه دور رفتمی‌خواست قتلگاه بماند به زور رفتآتش گرفت چادرش اما کسی ندیدپنجاه و پنج سال قدش را کسی ندیدپنجاه و پنج سال بدون غمی نبودتا آن زمان مقابل نامحرمی نبودپنجاه و پنج سال پرش را گرفته‌اندمردانِ خانه دور و برش را گرفته‌اندیابن‌الشبیب عمه‌ی ما احترام داشتچندین امام زاده و چندین امام داشتپیش بزرگ قافله فریاد می‌زدندیابن‌الشبیب بر سرِ او داد می‌زدندداغی کمر شکن کمرش را شکسته بودیک نیزه‌ی بلند سرش را شکسته بودیابن‌الشبیب دختر دلگیر را زدندپنجاه و پنج ساله زنی پیر را …یابن‌الشبیب آتش خیمه امان ندادفرصت به روی زخمی دختران ندادیابن‌الشبیب بسکه زمین خورد جان نداشتمی‌خواست راه علقمه گیرد توان نداشتاز پیش نیزه‌های شکسته عبور کرداو را به دست‌های خودش جمع و جور کرداو را به ریگ‌های پریشان سپرد و رفتاو را به آفتاب بیابان سپرد و رفتاو را به خارهای مغیلان سپرد و رفت....شاعر: حسن لطفیغریب گودالی یارالیتشنه و بی آبی یارالیزیر سم اسبایی یارالیزخمی و پامالی یارالیصدات چه آرومه یارالیتیغ رو حلقومه یارالیمادرمون میگه یارالیبچم مظلومه یارالیرگات چه نامرتبهشمر چقد بی ادبهبه من میگه تن حسینبه زیر نعل مرکبهتنها نزار مارو یارالیخیمه ی زنها رو یارالیمیسپاری دست کی یارالیزینب کبری را یارالی

تو قرارمی،‌ تو صاحب اختیارمیتو قرارمی،‌ خوشی روزگارمیتو قرارمی،‌ همیشه پای کارمیوقتی میگیره دل من می رم مشهدداره میمیره دل من می رم مشهدسلطان منی جان منی پر دردم و درمان منیچه خوشم با تو همسایه شدنسایه سر ایران منیصلی روحک یا امام رضاای امام من،‌ رفیق با مرام منای امام من، نگاهت التیام منای امام من، غمت غم مدام منسر مستم با جام ناب سقاخونتاشکم میچکه تو آب سقاخونتصحن تو پناهگاه منه ضریح شاهد آه منهآسمون کبوترای توخواهش دست کوتاه منهصلی روحک یا امام رضایا امام رضا میون چشمون ببایا امام رضا سر قرارمون بیایا امام رضا بیا برس به داد ماکی دست منو میگیره الا چشمت کی عذرم رو میپذیره الا چشمتمحتاج نگاه تو منماگه این جوری فریاد می زنمتو شکوه حرم گم که میشمیاد غربت صحن حسنمصلی روحک یا امام رضا

پس از سلام نوشتم که خانه ات آباد نداره درس به جز عاشقی من استاد به جلوه ایی کند نار تا خود محشر کبوتری که به مام تو می شود ازاد به چشم هیچ کسی جز خودت نمی آیم فدای لطف پدر که مرا به دست تو داد نمی شود که به اینجا رسیدو سجده نکرد به سجده رفتمو گفتم که هرچه بادا بادچقدر پنجره فولاد دلبری بلد است چقدر دل گره خورده به پنجره فولاد نگفت لطف کند او نگفته اگاه است اگر چه حاجت خود را کسی برد از یاددم ورودی باب الجواد مادر گفتاز این در آمده هر کس از او گرفت اولاد هزار و یک سخن از لطف او به لب دارم غبار صحن شفا داده کور مادر زاد نوشته ام که مرا بعد مرگ بگذارند کمی کنار ورودی صحن گوهر شاد امام رضا السلطان امام رضا السلطان

گاه حیران گاه گریان میشومگاه گریان گاه حیران میشومپیش تو لالم، کرم، کورم، گممهرچه را تو خواستی آن میشوممن گناهم تو ثوابم میکنیکفرم و در صحن ایمان میشوماز همه بر تو پناه آورده اماز همه جز تو گریزان میشومدور زائرهای تو میگردم و..در حرم کلب نگهبان میشومجای مهر خویش هنگام نمازخیره بر آیینه بندان میشومآب و نان مال بقیه من فقطکاسه لیس ظرف سلطان میشوممن ز قم سوی تو می آیم رضاتلخم و پیش تو سوهان میشومکعبه جایش بر سر اما بیشترمن هوایی خراسان میشومای خدا شکرت، فقیرم چون فقطراهی حج فقیران میشومانقدر گفتم رضا جانم رضاتا که سرمست حسین جان میشوم..شاعر: پوریا هاشمی

مظلوم حسین، تشنه حسینتنها، حسین، عریان حسینبی کس حسین، یا ابا عبدالله یکه و تنها یا ابی عبداللهعصر عاشورا یا ابی عبداللهدر صف اعدا یا ایا عبداللهیاری نما یا ابی عبداللهرهبر ما یا ابی عبداللهشفا بده یا ابی عبداللهمرضای ما یا ابی عبداللهروا نما یا ابی عبداللهحاجات مایا ابی عبداللهما را رسان ابی عبداللهبه کربلا یا ابی عبداللهما را رسان ابی عبداللهبه شهدا ابی عبدالله

من به قربون غم تو حرم تومن فدای کرم تو حرم توزیر بار علم تو علم تومیرسم به حرم تو حرم تودور حریم تو صف کشیدن گداهایا ایها العزیز و تصدق علیناان الله یحفظ متصدقیناز تو روزی دارن همه مومنینوعده ما هر سال توی کربلا روز اربعینبه ابی انت و امی ...دل سپردم به راه تو نگاه توسر سپرده به راه تو نگاه توجون میدم توی راه تو سپاه توتا ابد در پناه تو پناه توبال نجات ما جایی نیست غیر اینجایا ایها الشهید انت خیرا و ابقیدلهای ما شد با غم تو عجینبا چشمی گریون و با دلی حزینوعده ما هر سال توی کربلا روز اربعینبه ابی انت و امی ...

زندگی مثل موج دریا زیباستزندگی ناآرومه اما زیباستزندگی مثل رود جاری زیباستزندگی وقتی ایمان داری زیباستزندگی زیباست مثل دشت و صحرازندگی زیباست مثل کوه و دریازندگی زیباست مثل خون تو رگ هازیباتر میشه زندگی وقتی سر بدی واسه اونکه دوسش داریزیباتر میشه زندگی وقتی هر چی داری برا حسین میذاریزندگی زبیاست تا قیامتزندگی زبباتر با شهادتزندگی مثل شوق بارون زیباستزندگی مثل عشق مجنون زیباستزندگی از اول تا آخر زیباستزندگی مثل مهر مادر زیباستزندگی زیباست مثل نسلی عاشقزندگی زیباست اگه باشی لایقزندگی زیباست مثل صبح صادقزیباتر میشه زندگی وقتی واسه مولا دل از عزیزان کندیزیباتر میشه زندگی وقتی که دم جون دادن داری میخندیزیباتر میشه زندگی وقتی که فقط به حسین دل می بندیزندگی زیباست تا قیامتزندگی زیباتر با شهادت

حیدر چه گوهری دارد کرار دیگری دارد باید نوشت زینب و بعدش یار را در خانه حدس می زند او کار زار را او می شمرد حرکت شمشیر یار را چون خوانده بود ذهن دم ذوالفقار را سبحان الله عقیله ی کراره چوب از زمین برداره نظر بهش بندازه تو دستش ذوالفقاره شمشیر بُرانه توی خطبه اش طوفانه ضربان ایمانه واللهه نبض حسین جانه تو کلامش قرآنه میره منبر جانانه واللهه شیر زنه بنی هاشممجلس به وحشت افتاده دشمن به لکنت افتاده من که بودم و هستم ز یاد رفت آبروی لشکر ابن زیاد رفت بانوی مکرمه خطبه تمام کن که دودمان معاویه به باد رفت سبحان الله وقتی رو منبر میره صوتش به حیدر میره حیدری که بی لشکر تا قلب خیبر میره منصوره علامه ملک الموت شامه آبروی اسلامه واللهه دریای احساسه به حسینش حساسه شصت و نه تا عباسه واللهه شیر زن بنی هاشم در زمره ی علمداران ای از تبار سرداران پیشش عقاب بی پر و بی بال می شود تخت ستمگران همه پامال می شود حق می دهم به دشمن او من و من کند او می شود علی و عدو لال می شود سبحان الله هیأت کرده محمل رو زده به دریا دل رو به کمرش می بنده شال ابوفاضل رو معرکه گردونه پسرت تو میدونه میره میدون مردونه واللهه به به به اولادش به تموم اجدادش علویه فریادش واللهه شیر زن بنی هاشم یا زینب .....

سه ساعته شلوغه تو گودال زبونم لال زبونم لال زبونم لال چقدر طول کشیده این جنجال زبونم لال زبونم لال زبونم لال وای نکنه تنش شده پایمال زبونم لال زبونم لال زبونم لال داره میاد اسب پریشون یال زبونم لال زبونم لال زبونم لال یکی بگه چه خبره غروب عاشورا یا صبح محشره یکی بگه چه خبره رختن سر برادرم چند نفره یکی بگه چه خبره دعوای صد نفر برای یه سر یکی بگه چه خبره یکی می خواد انگشترش رو ببره السلام علیک یا ابا عبداللهگرسنه تشنه و زخمی و بی جون زبونم لال زبونم لال زبونم لال شده تن حسین تیر بارون زبونم لال زبونم لال زبونم لال اومد با خنده خولی ملعون زبونم لال زبونم لال زبونم لال به شمر گفت تنش رو برگردون زبونم لال زبونم لال زبونم لال زینب میگه از روی تل یه ذره آب بهش بدید حداقل امون بدید به مادرم سر حسینشو بگیره تو بغل حسین و با کینه زدید کینه ی نهروان و صفین و جمل چرا برا بردن سر داد می زنید حی علی خیر العمل السلام علیک یا ابا عبداللهچه روضه ایه می خونم امشب زبونم لال زبونم لال زبونم لال یه مرد بی غیرت و بی ادب زبونم لال زبونم لال زبونم لال سر و برید نشست روی مرکب زبونم لال زبونم لال زبونم لال سر و گرفت جلو چشم زینب زبونم لال زبونم لال زبونم لال سر و نبر سر و نبر قطعه قطعه های پیکر و نبر چیکار داری با پیرهنش تنها یادگار مادر و نبر بسه دیگه بسه دیگه پیرهن و بردی انگشتر و نبر کشتی دیگه برادر و حداقل معجر خواهر و نبر