اربعین حسینی، شب چهارم، محمدرضا بذری

میون روضه ها تو رو قسم میدیم همه /به حق خون حنجر حسین فاطمه /به دستای بریده ی امیر علقمه /از غصه ی دوری تو بر لب رسیده جان /عَجِّل علی ظهورکَ یا صاحب الزمان***قسم به اشک خواهری که مونده بی پناه /قسم به حق دختری که شد تنش سیاه /به ناله های فاطمه کنار قتلگاه /میون گریه ها میگیم الغوث و الامان /عَجِّل علی ظهورک یا صاحب الزمان***دوباره دلم سمت گودال رفت /خبر داری اصلا که حیران شدم /چون موی تو بر نی پریشان شدم /پدر و مادر این یتیمان شدم /به من شمر خندید گریان شدم /قدم از فراق تو خم شد حسین /لباس اسارت تنم شد حسین /چه آمد سر خواهرت بین راه /نشستم به پای سرت بین راه /شدم یک تنه لشگرت بین راه /دویدم پی دخترت بین راه /زمین خورد و از قافله باز ماند /ز سنگینی سلسله باز ماند /نبودی و اشکم سرازیر شد /پر و بال من گیر زنجیر شد /حرم کوچه در کوچه تحقیر شد /از این غصه ها خواهرت پیر شد /غریبانه ماه شبت سنگ خورد /به پیشانی زینبت سنگ خورد /من از شهر کوفه چه ها دیده ام /غمی بدتر از کربلا دیده ام /عجب لطفی از آشنا دیده ام /به گوشت رسیده که را دیده ام /کنیز قدیمی من ایستاد /به من نان و خرمای خیرات داد /نگویم من از شام نامش بد است /شلوغی هر پشت بامش بد است /سلامش بد است، احترامش بد است /محل یهود انتقامش بد است /نمی پرسی از حال و احوال من /تو رو جان عباس حرفی بزن /بگو حق زینب که آزار نیست /پریشان شدن بین انظار نیست /عبور از هیاهوی بازار نیست /سزاور گل خنده ی خار نیست /نگاه همه سوی ما خیره بود /به ذریه ی مصطفی خیره بود /خبری داری از ضعف دردانه ها /بوی نان که می آمد از خانه ها /کبودی شلاق بر شانه ها /پذیرایی ما بود ویرانه ها /همه دست بسته به پیش امام /حسین بدون تو رفتیم بزم حرام /شراب و شراب و شراب /نگاه حزین رباب و شراب /دل سنگ چوب و عذاب و شراب /سرت بود در پیچ و تاب شراب /فرود آمد و ناگهان خون چکید /خودم دیدم از خیزران خون چکید

تو عفتی، تو حیایی، عجب شکوه و جلالی /خیال وصف کمالت چه آرزوی محالی /یگانه دختر حیدر بدون مثل و مثالی /تو را به بند کشیدند، چه خواب و چه خیالی /تو مادرانه ترین خواهری که در دو جهانی /تو آفریده شدی تا پناه خلق بمانی /چه بهتر است که اصلا خود تو روضه بخوانی /من بودم و شام بلا، می دیدمت بر نیزه ها /من بودم و اطفال تو، با روضه ی گودال تو /جانم حسین، جانم حسین***به بزم حادثه چیزی به جز شکوه ندیدی /به جز حسین و خدایش ز هر چه دست کشیدی /سر از حسین بریدند ولی تو دل نبریدی /به شام تیره ی دشمن تویی که صبح سپیدی /ز غصه های عظیمت رمق نمانده به جانی /تو در حجاب چو خورشیدِ پشت ابر نهانی /چه بهتر است که اصلا خود تو روضه بخوانی /من بودم و بزم شراب، وای از رباب، وای از رباب /دیدم تو را در تشت زر، دیدی مرا با چشم تر /جانم حسین، جانم حسین

تعریفی نداره حالمون این روزا /اما همه ی امیدمونه فردا /امسال اگه روزیمون نشد مشایه /سال دیگه ان شاءالله میایم با آقا /آروم نداره هر کسی جا می مونه /از جاده ی عشق دلشو می رسونه /این جاده میشه وقتی جاده ی ظهور /معنا نداره واسمون نزدیک و دور /از روز ازل با مولا عهدی بستیم /ما تا پای جون پای رکابش هستیم /صلی الله علیک یابن الزهرا***روزی که میاد "مهدی" چه دیدن داره /روزی که تو این جاده قدم میذاره /تا کرب و بلا پشت سرش راهی شیم /با ذکر "یا ثارالله وابن ثاره" /تو این جاده ها ابریه چشما همش /شاید می خونه آقا روضه ی عطش /داره می بینه خواهری قد خمیده /با قافله ی غربت از راه رسیده /توی کربلا میشه قیامت برپا /صبح اربعین با ناله ی "وا اُماه" /صلی الله علیک یابن الزهرا***برپا میشه خیمه ی عزای زینب /دق می کنه عالمی برای زینب /آقایی که مثل کوهه، کوه صبره /بی تابه برای روضه های زینب /از راه رسیده سوره ی صبر حسین /زینب اومده کنار قبر حسین /برگشته ولی سایه ی سر نداره /باید روی خاک حسین سر بذاره /نالش می پیچه توی تموم دنیا /زنده است تا ابد داغ حسین تو دل ها /صلی الله علیک یابن الزهرا

راهی شد قافله عشق و امید، دل من چرا دوباره نرسید /به شهادت نرسید هر کسی که توی زندگی نشد عین شهید /بیا دل من بهتر از گذشته ها بندگی کن /با دیدن عکس شهید احساس شرمندگی کن /بیا و کمی هم شبیه این شهدا زندگی کن /کجایید ای شهیدان خدایی، بلاجویان دشت کربلایی /کجایید ای سبکبالان عاشق، پرنده تر ز مرغان هوایی***چه ندیده ها که با دل می دیدند، چه نگفته ها که با دل شنیدند /ننشستند بی تفاوت مثل ما، دویدند و به شهادت رسیدند /فهمیده بودند که باید اینجا باشند اهل سفر /از معبر دنیا باید گذشت با بال چِشم تَر /رزق شهادت می گرفتند همه از اشک سحر /گل اشکم شبی وا می شد ای کاش، شهادت قسمت ما می شد ای کاش /در باغ شهادت را نبندید، به ما بیچارگان زآن سو نخندید***شده پیدا پرچمی از راه دور، باقی نیست راهی تا قله های نور /عصر دلتنگی به آخر رسیده، دمیده طلیعه ی صبح ظهور /دارن شهیدان حرم به دستشون پرچم نصر /به سوی غزه در خروشند برای شکست حصر /شهدا از راه می رسند با لشکر ولیِ عصر /می رسد شب های غربت به پایان، مشام کوچه دارد عِطر باران /با سپاهی از شهیدان زنده، می رسد از راه خونخواه شهیدان