اربعین حسینی، شب سوم، محمدرضا بذری

هر شب برایت زیر نور ماه خواندم /با چشم خود مرثیه ای جانکاه خواندم /اذن دخول خویش را در راه خواندم /"اَاَدخُلُ یابن رسول الله" خواندم /خواهر نگاه روشنی دارد عزیزم /هر رفتنی برگشتنی دارد عزیزم /از داغ تو حیران شد و سرگشته زینب /دور سرت هر شب مکرر گشته زینب /رویش شبیه روی مادر گشته زینب /باید ببینی با عصا برگشته زینب /ای صاحب شش گوشه مهمان داری امروز /یک قافله مهمان گریان داری امروز /باید برایت گفتنی ها را بگویم /از اقتدار دختر زهرا بگویم /از خطبه ی کوبنده و غرا بگویم /از آن چه کردم با حرامی ها بگویم /با "اُسکتوا" یم شهر کوفه زیر و رو شد /"ابن زیاد" از خطبه ام بی آبرو شد /دل را که با یاد خدا آرام کردم /من چادرم را پرچم اسلام کردم /با تیغ نطق آتشین اقدام کردم /جای تو خالی بود فتح شام کردم /جز ذکر حق از خواهرت آیا شنیدی /آن "ما رَاَیت الا جمیلا" را شنیدی /من پای اهداف تو از آغاز بودم /جان بر کف و یک عاشق جانباز بودم /با دست بسته صاحب اعجاز بودم /در بند شمر اما حماسه ساز بودم /اف بر یزید و سفره ی نحس قمارش /شخصا درآوردم دمار از روزگارش /بعد از تو خیلی دشمنت رفتار بد کرد /هر خواهشی کردیم "ابن سعد" رد کرد /راه مرا "خولی" بی انصاف سد کرد /دیدی چگونه "شمر" پایم را لگد کرد /رفتی و درد و غصه ام کامل شد ای وای /نامحرمی در خیمه ام داخل شد ای وای /هر شعله ی غم می کشید از دل زبانه /هم می رسید آب دهان از باب خانه /خورد و خوراکم سنگ بود و تازیانه /دارم نشانه از کبودی روی شانه /چشمی به سوی دخترت، چشمی به من داشت /بیش از بقیه حرمله دست بزن داشت /ناموست آواره و بی خانمان بود /هر ناقه ی لنگ و بدون سایبان بود /خلخال دخترها به دست این و آن بود /اطراف ناموست پر از نامحرمان بود /اصلا خبر داری مرا بازار بردند /ما را میان مجلس اغیار بردند /با رفتنت من ماندم و حال خرابم /بی سرپناهی می دهد هر شب عذابم /شد آستین پاره ام تنها حجابم /باغیرت من، زخمی بزم شرابم /از تنگ در تشت رفتی پشت خواهر را شکستی /می خورد بر روی لبانت چوب دستی /وقتی نباشی زندگی هم زندگی نیست /طاعت که منهای ولایت بندگی نیست /آبی به ما دادند که بخشندگی نیست /سوغات ما از شام جز شرمندگی نیست /ماییم و تصویر خیالی رقیه /می سوختیم از جای خالی رقیه

کجایی آقا؟ ازت خبر ندارم و هر روز دلم برات بهونه می گیره /از یه طرف راه حرم بسته است، از طرفی پام تو گناه گیره /کاظمینی، سامرایی، من اسیر غربتم، بگو کجایی /نجفی یا کربلایی، روز اربعین میون موکبایی /حالا که حسرت شد قسمت ما، فکری کن واسه ما جامونده ها /اباصالح التماس دعا، هر کجا هستی یاد ما هم باش /نجف هستی، کاظمین هستی، کربلا هستی یاد ما هم باش /اباصالح یا اباصالح***کجایی آقا؟ یه لحظه فکرشم نمی کردم گناه من اینقدره معضل شه /دیدن شش گوشه ی ارباب هم برام به خاطره مبدل شه /تو حرم باز خالیه جام، اربعین رسیده و من هنوز اینجام /دیدن تو شده رویام، چقده زیارت با تو رو میخوام /موندم تو دنیای پر از بلا، خیلی دلتنگ کربلام آقا /اباصالح التماس دعا، هر کجا هستی یاد ما هم باش /نجف هستی، کاظمین هستی، کربلا هستی یاد ما هم باش /اباصالح یا اباصالح***کجایی آقا؟ عمود آخرو که می بینی منو مبادا ببری از یاد /جای منم سلام بده وقتی چشمای خیست به حرم افتاد /هر قیامی، هر قعودی، تو نماز هر زیارتی که بودی /تو قنوت یا تو سجودی، دعا کن راه حرم وا شه به زودی /زیر ایوون یا قُبه ی طلا یادی هم کن از دلشکسته ها /اباصالح التماس دعا، هر کجا هستی یاد ما هم باش /نجف هستی، کاظمین هستی، کربلا هستی یاد ما هم باش /اباصالح یا اباصالح

عشق تو باب نجاته، اسم تو آب حیاته /هر جای دنیا که باشیم خونه مون کرب و بلاته /خونه مون کرب و بلاته، خونه مون بهشته محضه /تو نزار جدا بمونیم از حرم حتی یه لحظه /مَن لی غَیرُک اَباعَبدِالله /سِلمی سِلمُک اَباعَبدِالله***روضه هات نور عیانه، وصف تو فوق بیانه /هر جا که اسم تو باشه رحمتت در جَرَیانه /رحمتت در جَرَیانه، هر نفس در همه عالم /فاطمه ما رو کشونده پای این بیرق و پرچم /مَن لی غَیرُک اَباعَبدِالله /سِلمی سِلمُک اَباعَبدِالله***رو لبم عرض ارادت، تو دلم شوق زیارت /تو عراقی و من ایران، پس چی شد رسم رفاقت /پس چی شد رسم رفاقت، ما رو یادت نره آقا /اربعین وعده ی عشاق، از نجف تا حرم الله /مَن لی غَیرُک اَباعَبدِالله /سِلمی سِلمُک اَباعَبدِالله

به خدا بعد اباالفضل علمداری تو /چه کسی گفته که در بند گرفتاری تو /تو چهل منزل چهل تا درِ خیبر کندی /ذوالفقار دو دم حیدر کراری تو /ای اسطوره ی وفا زینب، ای کنز صبر و حیا زینب /تو جانان مجتبایی و عشق شاه کربلا زینب /شوکت علی و ثانی زهرا /دختر شیر و دختر دریا /خطبه خواندی و همگی دیدند /کوفه را کردی محشر کبری /سلام الله علی قلب زینب الصبور***کوفه در زیر قدم هات به خود می لرزید /گویی انگار دوباره علی را می دید /از جلال و جبروت تو همه می گفتند /دختر شیر یل خیبره، بیچاره یزید /ای بانوی قهرمان زینب، بانوی علی نشان زینب /تالی تِلوِ حضرت زهرا، عشق صاحب الزمان زینب /در حریم تو می کنم احساس /عطر و بوی سیب، عطر و بوی یاس /تا ابد بی بی پرچمت بالاست /عمه ی سادات، خواهر عباس /سلام الله علی قلب زینب الصبور

راهی شد قافله عشق و امید، دل من چرا دوباره نرسید /به شهادت نرسید هر کسی که توی زندگی نشد عین شهید /بیا دل من بهتر از گذشته ها بندگی کن /با دیدن عکس شهید احساس شرمندگی کن /بیا و کمی هم شبیه این شهدا زندگی کن /کجایید ای شهیدان خدایی، بلا جویان دشت کربلایی /کجایید ای سبک بالان عاشق، پرنده تر ز مرغان هوایی***چه ندیده ها که با دل می دیدند، چه نگفته ها که با دل شنیدند /ننشستند بی تفاوت مثل ما، دویدند و به شهادت رسیدند /فهمیده بودند که باید اینجا باشند اهل سفر /از معبر دنیا باید گذشت با بال چِشم تَر /رزق شهادت می گرفتند همه از اشک سحر /گل اشکم شبی وا می شد ای کاش، شهادت قسمت ما می شد ای کاش /در باغ شهادت را نبندید، به ما بیچارگان ز آن سو نخندید***شده پیدا پرچمی از راه دور، باقی نیست راهی تا قله های نور /عصر دلتنگی به آخر رسیده، دمیده طلیعه ی صبح ظهور /دارن شهیدان حرم به دستشون پرچم نصر /به سوی غزه در خروشند برای شکست حصر /شهدا از راه می رسند با لشگر ولیِ عصر /می رسد شب های غربت به پایان، مشام کوچه دارد عِطر باران /با سپاهی از شهیدان زنده می رسد از راه خونخواه شهیدان