شب رحلت پیامبر اکرم (ص) و شهادت امام حسن مجتبی (ع) - 28 صفر 1400 - حنیف طاهری

روضه - ملکوت نگاه بارانیت راوی یک مدینه اندوه است سالیانی است از غم غربت خاطر خسته ی تو مجروح است این اهالی ظلمت دنیا مردمان قبیله ی وهمند در سلوک هدایت و رحمت اشتیاق تو را نمی فهمند ماتم این شکنجه های کبود غصه ها بی مجال پیرت کرد سینه ی غرق نور و سنگ ستم داغ چندین بلال پیرت کرد بی کسی خو گرفته بود آقا با اهالی شعب دلتنگی می شکستی چنان غریبانه در حوالی شعب دلتنگی دیده هر دم غروب عام الحزن چشم بارانی و پُر ابرت را تو چه کردی در این غریبستان که خدا می ستود صبرت را با عمو در دل پریشانت حس آرامش عجیبی بود آه دیگر پس از ابوطالب مکه زندان بی شکیبی بود داغها یاس بیقرارت را در غم خود سهیم می کردند مادری را به عرش می بردند دختری را یتیم می کردند ماه عالم بگو چه آورده به سر تو محاق خاکستر دختر تو چقدر دلخون شد بر سرت ریخت داغ خاکستر خوب دیدی میان این مردم دم به دم جوشش عواطف را بوسه ی سنگ و زخم پیشانیت غصه پر کرده بود طائف را قلبتان را چقدر می آزرد داغدار غم اُحد بودن زخمی از عهد بی بصیرت ها خسته از همرهان خود بودن ناگهان بر تن تو گل کردند زخمها لاله ها شقایقها لب و دندان تو شده مجروح آخر از لطف این منافقها چه کشیدی در آن غروبی که تن مجروح حمزه را دیدی دلت آقا کدام سو می رفت بر دلش زخم نیزه را دیدی دید خیبر که گفتی آزاده آب را بر کسی نمی بندد گرچه از فرقه ی یهودی ها به اسیران کسی نمی خندد همه دیدند روز خندق هم رحم و آزادگی شعارت بود در مرام تو پیکر کشته ایمن از غارت و جسارت بود بر سر و سینه و گلوی حسین بوسه هایت چقدر معروف است روضه خوان را ببخش آقا جان روضه از این به بعد مکشوف است با تماشای قد و بالایش از نگاه تو آرزو می ریخت آه ، ناگاه اگر زمین می خورد آسمان بر سرت فرو می ریخت پیش چشمت محاصره کردند پیکر ماه بی پناهت را خوب تکریم کرد امت تو نیزه در نیزه بوسه گاهت را شاعر : یوسف رحیمی

زمینه - محبوب خداوند شمایی جان دو جهانی هم نور زمینی هم کهف امانی ماورایی تویی آسمانی تویی عقل اول تویی بیکرانی تویی هم آب و گل علی یامحمد یامحمد یامحمد ضربان دل علی یامحمد یامحمد یامحمد ای سر خدا قدرت بی حد ای جذبه سرمد ای علت خلقت ای عشق محمد شد وفا رسم تو شد شفا اسم تو روح تو اوج عرش نور حق جسم تو ای پناه دل علی یامحمد یامحمد یامحمد الگوی کامل علی یامحمد یامحمد یامحمد

واحد - تا خط ارتحال پیمبر نوشته شد دردی رسید و داغ مقدر نوشته شد داغی بزرگ بود که تسکین نمیگرفت بعدش چقدر زخم مکرر نوشته شد این بغض های جاهلی بی شمار تر یک جا به پای حضرت حیدر نوشته شد جرمی که او بخاطر عصمت نکرده بود پای علی هزار برابر نوشته شد پیش از هجوم آتش غربت به اهل بیت شکر خدا که سوره کوثر نوشته شد مقتل به دست میخ همین خانه ی کبود پیش از لهوف پشت همان در نوشته شد یک بخش روی سینه دیوار و بخش بعد بر سینه دست پهلوی مادر نوشته شد فصلی میان مسجد و محراب و فصل بعد بر تشت در مقابل خواهر نوشته شد گاهی به دست نیزه و گاهی به دست تیغ مقتل به روی مقتل دیگر نوشته شد گفتم ادامه را ننویسم ولی نشد این واژه ی سه شعبه هم آخر نوشته شد دستی نجس برآمد و کاری پلید کرد واحیرتا که خاک مطهر نوشته شد گودال قتلگاه پر از بوی سیب بود این صفحه ها چقدر معطر نوشته شد یک فصل ناتمام که آن هم نوشته اند با سم اسب و پاره ی پیکر نوشته شد تنها نه کربلا که شبی در هراس شام کنج خرابه مقتل دختر نوشته شد بعدش چقدر نوحه ی بی سر نگاشتند بعدش چقدر روضه ی با سر نوشته شد بر سر بزن که نوحه ی مادر شنیدنی ست حالا بیا که روضه ی خواهر نوشته شد

واحد - یا محمّد (ص) من به درگاهت پناه آورده ام چلچراغ اشگ در این بارگاه آورده ام دست هایم هر دو خالی، دیدگانم پر زاشک خون دل، داغ جگر با سوز و آه آورده ام من همه بارِ گنه، تو رحمةٌ للعالمین رحمةٌ للعالمین، بار گناه آورده ام اشگ خجلت، دامن آلوده، بار معصیت جسم خسته، بارِ سنگین، رنج راه آورده ام پرده های معصیت بستند چشمم را ولی رو به این در، هوای یک نگاه آورده ام روسیاهم، معصیت کارم، بدم، آلوده ام هر که هستم ببر در رحمت پناه آورده ام یا محمّد شستشویم ده به آب رحمتت نامه ای چون رویم از عصیان سیاه آورده ام چشم گریان من و گم گشته قبر فاطمه یک فلک سیّاره در اطراف ماه آورده ام یا محمّد (ص) بر تو و بر دخترت زهرا سلام از خراسان رضا روحی فداه آورده امشاعر : غلامرضا سازگار

نوا - گویند که ناپاک مبر نام علی من نام علی برم که پاکم سازند ...

شور - مگه میشه از حرم نگفت مگه میشه از تو دم نزد مگه میشه یاد کربلا تو بارون شب قدم نزد بوی بارون میزنه چشام که خیسه حرف من نیست به خدا عین حدیثه یه سلام از راه دور بدی با گریه خدا واست یه زیارت مینویسه اجازه دادی بگم سلام به تو میرسم با گریه هام همیشه به فکر کربلام ای آقا صلی الله علیک یا اباعبدلله مگه میشه عاشقت نشد مگه میشه دل تو رو نخواد حسین جان تو فوق العاده ای مگه مثل تو کسی میاد برای امام حسین فرقی نداره اسم و رسمت چیه و اهل کجایی یه بار از ته دلت بگو حسین جان چشاتو ببند ببین تو کربلایی به خاطر گریه هام حسین یه چیزی ازت میخوام حسین همیشه بمون برام حسین ای آقا صلی الله علیک یا اباعبدلله مگه میشه بی تو زنده بود مگه میشه از تو دست کشید اگه عطر کربلا نیاد نمیشه دیگه نفس کشید گریه میکنم با اشک مادر تو گریه کردن واسه تو بی اختیاره حتی اون روزی که من زنده نباشم ماجرای من و تو ادامه داره برای غمای مادرت برا دل خون خواهرت الهی بمیره نوکرت ای آقا صلی الله علیک یا اباعبدالله

تک - امیر قافله نور یارسول الله تمام روشنی تور یارسول الله مقصد غایی خلقت نور چشمانم چشم حسودانت کور یارسول الله از اسمت میترسند هیبت الله اعظمی از مدحت میلرزند تو رسول مکرمی ما فدایی راه علی ولی الله ایم ما همه سربازان دین رسول الله ایم شفای درد دو عالم خاک نعلینت شگفتم از شب معراج قاب و قوسینت دلیل خلقت آدم در ظهور تو جهانیان همه زیر ذمه ی دینت تو در دلها جایت آسمان زیر پای تو ظالمان منکوبند از طنین صدای تو پا مکتب مولا مسمان آگاهیم ما همه سربازان دین رسول اللهیم