رحلت پیامبر اکرم (ص) و امام حسن مجتبی (ع) - 28 صفر 99 - محمدحسین پویانفر

روضه - بار دگر ، به بارگهت بار من فتاد آمد مرید مرده دل ، ای هشتمین مراد از شکر ، عاجزم که مرا راه داده ای جز عجز شکر ، یاد ندارم ز اوستاد من ریزه خوار خوان شما خانواده ام خانه به دوش گشته ، ولی بوده خانه زاد پایم اگر به کوی کَس و دست سوی کَس پایم شکسته مانَد و دستم بریده باد صد بار من فتادم و دستم گرفته ای لطفت زیاد دیدم و کی می برم ز یاد از من به خاک خویش زمین خورده تر مجوی دستم بگیر ورنه ز پا خواهم اوفتاد گفتم به عارفی که گدایی کجا برم گفتا برو به توس بگو ” یا اباالجواد “ یک دَم اگر گدایی خود را رها کنم آن رو ز ، من نباشم و آن دَم مرا مباد شاعر : حاج علی انسانی

واحد - بهشتم حسن سرنوشتم حسن رو انگشترم هم نوشتم حسن میدونی که تنها مرادم تویی اونی که رسیده به دادم تویی خدا رو شکر هستی تو تقدیرم یه لحظه بی تو میمیرم تو رو دارم آقا چی کم دارم چه غم دارم دوست دارم حسن جان حسن جان قرارم حسن ای بهارم حسن بجز تو کسی رو ندارم حسن تویی لطف زهرا و حیدر به من به لطف تو آقا شدم سینه زن یه عمره من هستم گدای تو همه هستم فدای تو به تو مدیونم تا دم مردن حسینی بودنم رو من حسن جان حسن جان ایشالله بمونم توی این مسیر امیری حسین و نعم الامیر حسین جان خودت دست من رو بگیر امیری حسین و نعم الامیر نبودی تو هیچی نداشتم من برا تو کم گذاشتم من چی میخواستم دیگه از این بهتر تو ارباب و منم نوکر حسین جان فقط من به تو دل سپردم حسین میدونم به دردت نخوردم حسین تویی خاطرات خوش بچگیم مقدس ترین عشق تو زندگیم توی چای روضه ات یه کم تربت ایشالله باز بشه قسمت کنار شیش گوشه ات زیر قبه ات ایشالله باز بشه قسمت حسین جان

زمینه - میخونم هر سحر آروم سلام الله علی سیدنا المظلوم دوباره اسمت روی لب گل کرده دلم هر جایی باشه بر میگرده کربلا ای جان من کهف امان من ای ذکر تو شور بیان من اسمت حسین هر ضربان من جانم جانم جانم ای جان من مولا حسین سیدنا حسین چقدر خوبه چه شیرینه که این نوکری و فاطمه میبینه خدایی چی بهتر از این تقدیره دلم از روضه پر میگیره میره کربلا تسکین من حصن حصین من ای جلوه حق و یقین من خاک تو شد مهر جبین من دینم دینم دینم آیین من مولا حسین سیدنا حسین به راه تو باید دل بست باید به شهدای حرمت پیوست نفس وقتی که نذر ثاراللهِ سرم رو میدم آخر توی راهِ کربلا دنیای من راهنمای من دست تو شد گره گشای من این نوکری مونده برای من مولا مولا مولا مولای من مولا حسین سیدنا حسین