شهادت امام حسن مجتبی (ع)، امیر کرمانشاهی

بعد مادر مغیره را می دید /هی مکرر مغیره را می دید / روی منبر مغیره را می دید /پیش آن در، مغیره را می دید / او که این روزها کنارش بود /زدن خانم، افتخارش بود /یادش افتاد، روی پا برخاست / دست نامرد بی هوا برخاست /آنچنان خورد که صدا برخاست / روضه ام گیر سنگ دیوار است /همه تقصیر سنگ دیوار است /پسر ارشدش زمین افتاد /با تمام قدش زمین افتاد /چقدر بد زدند، زمین افتاد /

از بس که حُسن نام تو شد مشق جوهرم /عطر بقیع می وزد از باغ دفترم /شوق بهشت سهم بقیه، ز من مخواه /از گندم مزار شما ساده بگذرم /مسکین، یتیم، اسیر، همه زود آمدند /مثل همیشه در صف این خانه آخرم /نقش است بر کتیبه ی خلقت "هو الکریم" /ثبت است بر جریده ی عالم "هو الکَرَم" /من خواب دیده ام پس از آبادی بقیع /نذر ضریح توست النگوی مادرم /آنقدر حلقه بر در این خانه کوفتم /حالا خودم کلون قدیمی این درم /گفتند سائلان که پس از تو کجا رویم /گفتی که این شما و سرای برادرم /این ها دو واژه اند که با هم غریبه اند /بر صفحه چون دو خط موازی "حسن"، "حرم"

گفتم این اشک که مرهم بشود حیف نشد /مرهم آتشِ قلبم بشود حیف نشد /سال ها بود دعایم، قسمم، آرزویم /زودتر سهم لبم سم بشود حیف نشد /که مغیره نرود بر روی منبر پیشم /طعنه ها نیز کمی کم بشود حیف نشد /مادرم گفت نگو هیچ، نگفتم به کسی /فدک و کوچه ی امن و درِ بی آتش و دود /گفتم این سه همه با هم بشود حیف نشد /رفته بودیم به مسجد که مگر مادرمان /یک نفس راحت از این غم بشود حیف نشد /وقت برگشت از آن کوچه به او می گفتم /که خوشی قسمت ما هم بشود حیف نشد /هر چه کردم به کناری بروند و برویم /راهی از کوچه فراهم بشود حیف نشد /خواستم چادرِ مادر نخورَد خاک، که خورد /خواستم نشکند آن روز غرورم، که شکست /جایِ او قامتِ من خم بشود حیف نشد /کوچه اش سنگ و دلش سنگ و دو دستش سنگین /خواستم ضربت او کم بشود حیف نشد /ایستادم به روی پنجه ی پا تا رویم /مانع سیلی محکم بشود حیف نشد

داره کوچه تاریک میشه /یه سیاهی نزدیک میشه /وای ای وای /پیش چشم ترم رد شد از رو سرم /دست سنگینی و گفتم وای مادرم /خاکی شدی و راه خونه مون رو گم کردی /گوشواره هات دست منه، دنبال چی می گردی /وای مادرم وای مادر***غروب و تنهایی و درد /فدک رو نامرد پاره کرد /وای ای وای /غصه تو دل نشست، تو کوچه راهو بست /اونی که با لگد پهلوش رو زد شکست /گوشه ی کوچه دیدم که خون روی دیواره /گریه می کردم پاش رو از چادرش برداره /وای مادرم وای مادر *** ورم رو پلکات میگه /نمی بینه چشمات دیگه /وای ای وای /دستات تو دست من، مادر حرفی بزن /دیگه نمی گذره از این کوچه حسن /یادمه گفتی بسه اینقدره اشک می ریزی /قول بده رفتیم خونه نگی به بابات چیزی /وای مادرم وای مادر

سر شب رو کردم به آسمون گفتم به ابرا /اگه میشه نم بارون بزنه حالم خرابه /یقه مو فکر و خیال هرشب می گیره /مگه میشه اینجوری آدم بخوابه /از خواب و خوراک افتادم، شاید به چشمت بیام /بعضی شبا می زنم بیرون از خونه، اصلا نمی فهمم کجام /تو نور شب اگه بمونم خیالی نیست برام این حرفا /باهام قرار بزار دوباره جای همیشگی همون جا /کربلا ورودی حرم، تنها نه، با مادر پدرم

ضرب العجل ای شیر جمل /رو کنید به سوی کریم، حی علی خیر العمل /حسن صدای قلب من، حسن منو صدا بزن /ای کریم کریمان، ای رفیق قدیمی /دست و دلباز عالم، سفره دار قدیمی /حسن حسن حسن***جانم حسن، جانانم حسن /قبله پیچ زلف تو و حج من و قرآنم حسن /حسن پناه هر دلی، حسن آیینه ی علی /ای جواب سلامم، ای تو ختم کلامم /صحبت این روزا نیست، از قدیما غلامم /حسن حسن حسن***فخر زمان، ای شاه جهان /ای مسیر امن و امان، در کَنَفت کون و مکان /حسن خواهشمه همین، حسن که امسال اربعین /واسطه شی که من هم باز تو مشایه باشم /از نجف راه بیافتم راهی کربلا شم /حسین جانم حسین

تردید مکن تصورش هم زیباست /ایوان حسن عجب صفایی دارد

آغازم ایوان نجف، پایانم بین الحرمین /تسکینم ذکر "یا علی"، تلقینم ذکر "یا حسین" /عشق با تو شروع میشه و عشق با تو تموم میشه /عمر نوح هم اگه باشه بی تو بگذره حروم میشه /از کجا شروع شد عاشقیم، از کجا شروع شد زندگیم /نوکر حسینم تا ابد، چاکر حسینم از قدیم /حسین ای جانم /بِکُم فَتَح الله اباعبدالله الحسین /بِکُم خَتَم الله اباعبدالله الحسین

تنگ غروبه، از کوچه تا خونه حسن سینه می کوبه /ای قد خمیده، تو زیر دست و پا منم رنگم پریده /ای داد بیداد، گوشواره تو گوشت شکست پیش من افتاد /غیرت نداره، عمدا به روی چادر تو پا میذاره /یه روز شکست پهلوی تو، یه روز شکست بازوی تو /چشم بابامو دور دیده، که دست بلند کرد روی تو /وای مادرم وای مادرم

سرسلسله ی وفا اباالفضل /کوه ادب و حیا اباالفضل /با نام حسین شفا می گیریم /با نام تو کربلا اباالفضل /روی دوشم عَلَم دارم، توی قلبم حرم دارم /درسته خالیه دستم، تو رو دارم چی کم دارم

سلام الله علیک یا مُعِزَ المومنین آقا /با دستای تو امضا شد برات اربعین آقا /بازم روی نیاز از من، بازم دست کَرم با تو /پیاده توی مشایه می رفتم همقدم با تو /بارونی شد چشم تَرم وقتی رسیدم کربلا /رو به گنبد دادم سلام یاد امام مجتبی /پیرهن مشکی به تن دارم، حسین رو از حسن دارم***سلام الله علیک یا اباالقاسم حسن جانم /شده ذکر لب ماهِ بنی هاشم حسن جانم /هزاران حاتم طایی گداتن دائم الاوقات /فدای شال سبز تو، تویی تو سیدالسادات /ان شاءالله روز فرج می رسه به زودی زود /می سازیم ما بقیعو با نابودی آل سعود /ضریح تو بنا میشه، شبیه کرب و بلا میشه /پیرهن مشکی به تن دارم، حسین رو از حسن دارم***می سازند یک حرم واست هنرمندان ایرانی /می خونه آمدم ای شاه برای تو "کریم خانی" /بقیعتو پر از زوار و شور موکبا میشه /"هلابیکم لزُوّار الحسن" ذکر لبا میشه /هستی کریم ابن کریم، ای قبله گاه عالمین /تو حرم تو یا حسن دیدنیه باب الحسین /بقیعتو میشه آباد، می سازیم پنچره فولاد

کسی رو غیر تو نمی شناسم، کسی رو غیر تو نه /با اینکه خیر ازم ندیدی اما اینکه بهم بگی برو نه /نه تو کارت نیست الهی قربونت برم /نه تو کارت نیست فقط نگو نیام حرم /نگی بهم نه، نه نگی بهم /می لرزه پیش تو دست توسلم /آسون بگیر به من، من کم تحملم /اگه بگی برات بمیرم من، میگم که رو چشمم چشم /بگی که خانواده ت هم همین طور، خب مسلما میگم چشم /نه تو کارم نیست آخه تو صاحب منی /نه تو کارم نیست تو امر واجب منی /محاله که نه بشنوی ازم /با خانواده مون ما کارگر توییم /نسل پشت نسلمون ما نوکر توییم