شهادت امام سجاد (ع)، سیدرضا نریمانی

دل که از شهر پر از درد وبلا می گیرد /زیر لب زمزمه ی کربلا می گیرد /گاه از موطن و آرامش خود دور شدم /امتحانی است که از بنده خدا می گیرد /دامن آلوده و شرمنده ام و غرق گناه /دلت از دشمن و از دوست جدا می گیرد /"حُر" پشیمان شد و برگشت به آغوش شما /پس پشیمان شدنم دست مرا می گیرد /عاشقت درد به جان می خرد و در عوضش /از خداوند کمی حال بُکاء می گیرد /عاشقت دور شد از هیئت و بیچاره شده /و برای خودش امروز عزا می گیرد /دلم از ظلمت این شهر پر از جور و گناه /پر به سوی حرم کرب و بلا می گیرد /روی لب کاش فقط نام شما باشد و بس /ملک الموت که جان از تن ما می گیرد

بگذارید برای پدرم گریه کنم /اشک تا هست به چشمان ترم، گریه کنم /تشنه کشتند عزیزان مرا، حق بدهید /تا که بر آب می افتد نظرم، گریه کنم /پیش من وقت وضو طشت نیارید که من /یاد طشت زر و رأس پدرم گریه کنم /حرفی از کشته شدن نیست، اسیری سخت است /بگزارید به داغ جگرم گریه کنم /غم خاکی شدن چادر "زینب" بس بود /به خدا تا به قیامت اگرم گریه کنم /خواهرم بس که کتک خورد ز ناقه افتاد /به زمین خوردن این همسفرم گریه کنم /ما و بازارچه ی برده فروشان، ای وای ...

دست بسته به خدا روی گرفتن سخت است /به گرفتاری زن های حرم گریه کنم /وسط هلهله ها مادر "اصغر" می گفت /بگزارید برای پسرم گریه کنم

دیدی هر جوری که بود این دفعه هم اومدم و /بین جمعیت این سینه زنا زانو زدم و /اومدم تا وسط گریه ی این گریه کنات /وا کنم پیش خودت سفره ی درد دلمو /مگه می شد این شبا رو توی خونه سر کرد /مگه می شد بیخیال از غم تو گذر کرد /دست ما نیست کار عشقه، عشق ما رو در به در کرد /ما نباشیم هم باز روضه ات هست /پس تو این دو روزه که فرصت هست /واسه ی روضه تو جون باید داد /من دوستت دارم به هر قیمت هست /یا دافع البلاء ثارالله***کربلات درده و درمون دل دیوونمه /راز دلتنگی و چشمای پر از بارونمه /اولین باری که راهم دادی توی حرمت /قاب عکسش هنوزم روی دیوار خونه مه /مگه دنیا چی برام داره جز دل شکستن /مگه دنیا دلخوشی هم داره واسه ی من /مگه دنیا جز زیارت ارزشی هم داره اصلا /راهی پیدا واسه تسکینم کن /فکری واسه بغض سنگینم کن /برات این دیوونگی چیزی نیست /منو دیوونه تر از اینم کن /یا دافع البلاء ثارالله***اومدم زیر همین نور الهی که تویی /دل بریدم که بیام سمت پناهی که تویی /یه نفر بی سر و پا مثل گدایی که منم /کجا راه داره به جز خونه ی شاهی که تویی /دیدی چی شد یا حسین صحبت از آبرومه /دیدی چی شد خاطراتم حالا آرزومه /هر طرف که خیره میشم عکس گنبد روبرومه /واسه بی قراریام کاری کن /تو بزرگی و بزرگواری کن /اربعین تو راه و من دلتنگ /بیا امسال آبروی داری کن /یا دافع البلاء ثارالله

من که همه دم اوقات دلم بابت حرم تنظیم بود /از حال خودم شرمنده شدم، چند وقته جدایی روزیم بود /من می دونم که گناه دل زاره، دست و پا گیر دل من شده آره /ببین اشکم چه می باره، یه بیچاره آخه جز تو کی رو داره /بدم می دونی اما تو می تونی مرحمت به دل رو سیاهم کنی /نگاهم کنی، سر به راهم کنی، واسه این اربعین روبراهم کنی /منو ببر به کربلا***با فکر و خیال‌ نزدیک دو سال با داغ حرم سر کردم /آقا بسمه،‌ دیدم بسمه، زهرا که بزار برگردم /هر شب تو خواب حرم تو تو آغوشم، پیرهنی که مادرم دوخته می پوشم /کوله پشتی روی دوشم، راهی میشم "هلابیکم" توی گوشم /میشه چاره ای واسه بیچارگی های این نوکر کمترینت کنی /بیدارم کنی، ‌بی قرارم کنی، باز منو زائر اربعینت کنی /منو ببر به کربلا***دلشوره دارم، آروم نمیشم، اسپند روی آتیشم /یه حسی میگه امسال رو دیگه رخصت میدی که راهی شم /عاشق ها رو می بینم که دونه دونه می رسونه خودش رو هر کی می تونه /پیرمرده یا جوونه، می کشونه پای لنگو عاشقونه /یکی سر تا پا درد بی درمونه اما خوب می دونه درمونش کربلاست /شفا می گیره از درِ این خونه هر کسی گریون روضه های شماست /منو ببر به کربلا

یکه و تنها شدی، اسیر اعدا شدی / دیدم که تیرت زدند، افتادی و پا شدی / بابا خودم دیدم زدند سنگی به ابروهای تو /عمامه افتاد از سرت، خونی شده موهای تو /نیزه زدند، چقدر اینا پست و بدند /غریب گیرت آوردن و همه به سمتت اومدند /جان منی، آیه ی قرآن منی، هم سر و سامان منی /واویلتا واویلتا***ورق ورق شد تنت،‌ بابا کو پیراهنت /زیر سُم اسباشون،‌ به هر طرف بردنت /یه عده از راه اومدن‌ به سمت تو عصا زنون /به جای نیزه می زنن به جسم تو زخم زبون /زخم زبون دلت رو کرده پر ز خون /شمر اومده تو قتلگاه، خدا کنه بیاد بیرون /شمر لعین روی سینه ی بابام نشین، خنجرت رو بذار زمین

دوباره آه و گریه و زاری /دسته و پرچم و علمداری /پیرهن مشکیمو تنم کردم /برای این دو ماه عزاداری /ممنونتم گذاشتی با تو آشنا باشم /اجازه دادی بین جمع نوکرا باشم /الهی قسمتم کنه امام رضا جانم /اربعین امسالم تو راه کربلا باشم /با تموم نوکرات دوباره قرار ما /ستون هزار و یک، موکب امام رضا /حسین وای***بابام با اشکای چشماش آقا /دستمو تو دستت گذاشت آقا /منو سپرد دست علی اکبر /گفت که هواشو داشته باش آقا /اگه قبول کنی برات فدایی آوردم /پسرمو اینجا برا گدایی آوردم /کمه آقا ولی به قدر وسعم امسالم /برای روضه ی تو قند و چایی آوردم /با دو تا چشم ترم به نیت مادرم /روزی کنی اربعین پیاده میام حرم /حسین وای***یه عده خیلی غصه تو خوردند /برای روضه ت عَلَم آوردند /خدا بیامرزه اونایی رو /که سینه می زدند برات مردند /کاش رفیقام تو لحظه ی جون دادنم باشند /روضه خونا موقع غسل و کفنم باشند /الهی که گریه کنای خواهرت زینب /تو اربعین کربلات یاد منم باشند /بیا و همین یه بار کارامو به روم نیار /از بساط نوکری تو منو نذار کنار /حسین وای

ای که همشیره ی شیرانی تو /وارث دلیر مردانی تو /بانیِ مجلس قرآنی تو /قاریِ اسم حسین جانی تو /اسم تو شور قیامت داره /پدرت دست تو خلقت داره /خاک چادر تو قیمت داره /ذوالفقار هم به تو غیرت داره /نور ازلی زینب، تو زنده دلی زینب /حِلمای علی زینب، یا زینب یا زینب /دشمن همه درمانده، یک زن شده فرمانده /تو بی مثلی زینب، یا زینب یا زینب / ما ارادت داریم به ام المصائب /به اولاد علی بن ابی طالب / یا زینب یا زینب ***یک نگاه معلم احساسی /یک نگاه دشمنتو می شناسی /به امام زمانت حساسی /حتی غیرتی تر از عباسی /می زنی قدم کرم می ریزه /دل به زیر این قدم می ریزه /از جلال تو جنم می ریزه /یک شبه شام به هم می ریزه / شمس نبوی زینب، ای مرتضوی زینب /تیغ علوی زینب، یا زینب یا زینب /ای مشت بنی هاشم، توی دهن ظالم /مرگ اموی زینب، یا زینب یا زینب /خطبه ی تو بانو هم کلام الله /عقیله ی بنی هاشم سلام الله / یا زینب یا زینب