شب دوم محرم 96 - مهدی میرداماد

مناجات - شبهای بی قراری چشمم سحر نشد دلواپسی و غربت و اندوه سر نشد آهم کشید شعله ولی بال و پر نشد اصلا کسی ز حال دلم با خبر نشد فرموده ای که شرط وصالت صبوری است وقتی زمان زمانه‌ هجران و دوری است ای طلعه الرشیده‌ من ایها العزیز ای غرة الحمیده‌ من ایها العزیز ای نور هر دو دیده‌ من ایها العزیز خورشید من سپیده‌ی من ایها العزیز این جمعه هم غروب شد اما نیامدی ای آخرین سلاله‌ زهرا نیامدی وقتی که هست چشم تر تو مطاف اشک گم می شود دوباره دلم در طواف اشک چشمان بی قرار من و اعتکاف اشک آقا بخر مرا به همین دو کلاف اشک این اشک ها شده همه‌ آبروی من چشمی گشا به روی من ای آرزوی من آمد محرم و غم عظمای کربلا خون می تراود از دل صحرای کربلا چشمان توست مصحف غم های کربلا داری به دوش پرچم آقای کربلا هر صبح و شام غرق عزا گریه میکنی با روضه های کرب و بلا گریه میکنی در حیرتم که با دلت این غم چه میکند شب های داغ و شیون و ماتم چه میکند با چشم هات اشک دمادم چه میکند زخمی ترین غروب محرم چه میکند امشب بیا که روضه بخوانی برایمان صاحب عزای خون خدا صاحب الزمان امشب بیا و با دل خونین جگر بخوان از ماه خون گرفته و شق القمر بخوان از شام بی کسی و شب بی سحر بخوان از روضه های عمه تان بیشتر بخوان وقتی که چشم های تو از غم لبالب است آیینه‌ غریبی و غم های زینب است این خاک غرق ندبه و آه است العجل هر صبح جمعه چشم به راه است العجل آل عبا بدون پناه است العجل بر روی نیزه ها سر ماه است العجل یا این دل شکسته‌ ما را صبور کن یا که به خاطر دل زینب ظهور کن

روضه

روضه - فراز منبر نی قرص ماه میبینم خدای من نکند اشتباه می بینم بتاب یوسف من بوی گرگ می شنوم بتاب راه دراز است و چاه می بینم نظاره میکنم از راه دور سرها را جوان و پیر و سفید و سیاه می بینم به آیه های کتاب غمت که می نگرم تمام را به کدامین گناه می بینم به احترام سرت سر به مهر می سایم و قتلگاه تو را قبله گاه می بینم شاعر : سعید بیابانکی

پیش زمینه عربی

زمینه - هر کسی که هوایی بسم الله دلی که نینوایی بسم الله پا به رکاب کربلا بسم الله حسین کربلایی بسم الله بنازم به حسین و به باورش بنازم به ابالفضل برادرش بنازم به وقار آل علی بنازم به جوونای لشکرش رقیه آروم نشسته به روی دوش علمدار علی اصغر خواب راحت توی اغوش علمدار ها هنا کربلا کربلا کربلا حسین اومده سفر بسم الله داره هوای ترک سر بسم الله ابراهیم اومده منا بسم الله قربونی میکنه پسر بسم الله بنازم به اذان گوی کربلا بنازم به هوادار خیمه ها بنازم به تپش های حیدری بنازم به قدم های مصطفی میفته چشمای ارباب به قد و بالای اکبر میگه جانم به جوونم به اکبر الله اکبر ها هنا کربلا کربلا کربلا هر کی تو صحنه حاضره بسم الله با قافله هم سفره بسم الله هر کی صدا رو میشنوه بسم الله صدای هل من ناصره بسم الله بنازم به وفا دارن حسین بنازم به همه یاران حسین بنازم به شهیدان زینبی بنازم به علمداران حسین فدای تشنه لبی که سرش از پیکر جدا شد سرش روی نیزه رفت و تنش رو خاکا رها شد ها هنا کربلا کربلا کربلا

نوحه - اگر که دل دل کنی تو ای دل نمی رسی به کرب و بلا روانه شو تا که ره بیابی به کاروان خون خدا به پای عشقش بزن تو زانو که پا گذاری به خیمه او دم بزن از او همواره با عشق لبیک یا نور لبیک یا عشق سالار زینب سلام یاسین سلام طاها به ماه بر روی نیزه ها سلام حیدر سلام زهرا به سینه زن های عاشورا نوایی از عرش در عالمین است نوای نوحوا علی الحسین است ما سربازان کربلا هستیم عهد و پیمان با ثار الله بستیم سالار زینب به کربلای جهان نظر کن میان جنگ حق و باطل تو در سپاهی ایا و یا اسیر شمری ای دل اگر شعار تو یا حسین است حیات جان تو با حسین است نور هدایت در عالمین است راه سعادت حب الحسین است سالار زینب عقل پرسید که دشوار تر از مردن چیست عشق فرمود فراق از همه دشوار تر است شاعر : فروغی بسطامی

نوحه - به مشبک ضریح با صفات قسم به همون پرچم گنبد طلات قسم به هوای اسمون کربلات قسم امیدم تویی پناهم تویی دلم قرص تکیه گاهم تویی من مسکینم من اوارم من دل تنگ کربلاتم تو اقایی تو مولایی تو میدونی من خاطرخواتم یا ثار الله و ابن ثاره به قدم های بریده از زمین قسم به مسافر های تا عرش برین قسم به صفای زائرای اربعین قسم از هر نوکری توی این روزا بپرسی کجا میگه کربلا هر سختی در راه تو برای عاشق اسون میشه چشم زائر تا به گنبد میفته بارون میشه یا ثار الله و ابن ثاره به خوشی طعم چای موکبا قسم به حرارت نهفته رو لبا قسم به نوای زینبا یا زینبا قسم محیا شدیم برای حرم چه پیر چه جوون فدای حرم ما نوکر ها چند سالِ با هم عهد و پیمانی بستیم قول دادیم که هر جا باشیم اربعین کربلا هستیم یا ثار الله و ابن ثاره

شور - هر چی بیشتر میگم حسین بیشتر اشکم روون میشه هر چی بیشتر میگم حسین بیشتر دل روضه خون میشه میگم حسین و با اسمش جلا میگیرم میگم حسین و دوباره بها میگیرم میگم حسین و اذن کربلا میگیرم بزار بگم با زبون ساده همین حسین حسینم از سرم زیاده خدا اجازش و به هر کسی نداده منم یه عاشق یه دلداه هر چی بیشتر میگم حسین نزدیک تر به خدا میشم هر چی بیشتر میگم حسین زود تر حاجت روا میشم میگم حسین و گناهام سبک تر میشه میگم حسین و دلم باز کبوتر میشه میگم حسین و حالم خیلی بهتر میشه خودت سرشتی اب و گل من مگه خودت کاری کنی برا دل من مگه با دستای تو حل شه مشکل من میون طوفان تو ساحل من

روضه - عقل پرسید که دشوارتر از کشتن چیست عشق فرمود فراق از همه دشوارتر است دو نگاهی که داشتم همه عمر تا قیامت نرفته از یادم نگه اولی که دل بردی نگه آخری که جان دادم بابا، مگه نگفتی بر می گردم بیا می خوام دورت بگردم عمه رو خیلی خسته کردم بابا خوشی به قلبم دست رد زد یه بی حیا بهم لگد زد بدی نکردم، ولی بد زد