شب هفتم محرم 96 - میثم مطیعی و وحید نادری

روضه - گهواره بیتابی چرا، علی نمیخوابی چرا پر شده از صدای تو تموم دشت کربلا ترک ترک شده لبات، الهی بارون بگیره غنچه نشکفته من، دوباره باز جون بگیره علی بودن سخته برات، وقتی تو خیمه ها باشی هی دست و پا میزنی تا، فدایی بابا باشی حرمله در کمینته ، حرمله نامرده علی گمون کنم تیرو کمون، با خودش آورده علی کسی بهت آب نمیده، آه همه بی اثره نکن تلظی پسرم، ببین بابا تشنه تره! رقیه میخونه برات" فالله خیر حافظا" تو میری و پشت سرت، میشکنه قلب خیمه ها گلوی نازکت مگه، سه شعبه رو تاب میاره غصه نخور عزیزکم، زهرا برات آب میاره بارون خون میباره از، زمین به سمت آسمون حجت قبول شد پسرم، آخه نشون به این نشون کاش بدونن که گردنت، طاقت نیزه نداره کاش بدونن تو کاروان، تو خانوما یه مادره شونه به شونه با عمو، حرومیا دور و برت برو که مادر میخونه، وإن یکاد پشت سرت خدا کنه که بعد تو، بچه کوچیک نبینه غنچه ای رو دست کسی، از روی شاخه نچینه شاعر : معصومه اسکندری

زمزمه - با گلوی تو این تیر، عزیز بابا می کند کار شمشیر، عزیز بابا آه سرت آویزان شده، پدر سرگردان شده لبانت خندان شده حرمله می‌کند خنده، به حال و روز زار من گشا دو چشم و بنگر اضطرار من (یا علی اصغر مدد) خیمه ها قحط آبست، کجایی سقا باز رقیه بی تاب است، کجایی سقا آه پریشان حال رباب، بخواند با اضطراب علی جان لالا بخواب سرباز کوچکم لالا، شدی چه خوش قد و بالا رفته به علقمه با مشک خود سقا (یا علی اصغر مدد)? یا وجیهاً عندالله، علی اصغر دست ما و دامانت، به روز محشر ای عموی صاحب زمان، که شد چشم آسمان ز داغ تو خونفشان ذبح عظیم قرآنی، مانده به جان ما داغت دخیل عالمی باشد، به قنداقت (یا علی اصغر مدد) شاعر : روح الله اسماعیلی

روضه

دم آغازین - وحید نادری - بسم الله بإذن الله به إذن فاطمه همان پهلو شکسته همان که پای قتلگه محزون نشسته سر داده نوحه حسین من حسین من غریب مادر امشب که می‌آید سه شعبه سوی اصغر آغوش وا کرده برایش جای مادر سر داده نوحه لالاعلی لالاعلی لالایی اصغر؛ لالایی اصغر شاعر : سید مهدی سرخان

زمینه - وحید نادری - در آغوشم بخواب گل بی جان من علی با گریه ات مرا آتش مزن چرا مادر بی تابی چرا امشب بی خوابی امان از این بی شیری، از این بی آبی لالایی اصغر لالا لالایی اصغر لالا لالایی اصغر لالا لالایی اصغر ببین در این کویر شبیه هاجرم ندارم زمزمی به جز چَشم ترم تو را دیگر ناچارم به نیل خون بسپارم که من هم در این صحرا، خدایی دارم لالایی اصغر لالا لالایی اصغر لالا لالایی اصغر لالا لالایی اصغر برای تو کفن شده قنداقه ات جدا شد ای گلم سرَت از ساقه ات لالایی اصغر لالا بخواب آهسته حالا که شد قبر تو، گه-واره ات واویلا لالایی اصغر لالا لالایی اصغر لالا لالایی اصغر لالا لالایی اصغر شاعر : سید محمد بهشتی

زمینه - خونه غرقِ در آه حسرته خونه بی بابا شام غربته دوباره شب رسید و غم، رسید و داغ و درد صدای طفل من گرفت از بس که گریه کرد دوباره قاب عکسشو گذاشته روی پاش خیره شده به سوی در، شاید بیاد باباش خدا کنه بخوابه و راحت شه از تموم غصه‌هاش لالا لالا گلم بخواب لالا لالا گلم بخواب (لالا لالا لالا لالا) چشماتو ببند روی درد و غم خواب خوش ببین مرد کوچکم دیگه تو مرد خونه ای! تو سایه‌ی سرم باید مثل بابا بشی مدافع حرم تو هم یه روز بزرگ میشی یه پهلوون میشی قد میکشی و باعث غرورمون میشی تو هم یه روز مثل بابا شهید راه عشق و خون میشی تو اصغری منم رباب لالا لالا گلم بخواب (لالا لالا لالا لالا) بعضیا به ما طعنه میزنن شکوه‌ای نکن ای عزیز من بابا فقط به خاطر خدا فدا شده به خاطر خداس که غم نصیب ما شده اگرچه طعنه میزنن ولی تو لب بدوز نبینم از کنایه‌ها خسته بشی یه روز میسوزونه دل منو زخم زبون خیلیا هنوز کسی تو رو نده عذاب لالا لالا گلم بخواب (لالا لالا لالا لالا) شاعر : امیر رضا یزدانی

شور - ای آیات سوره‌ی مریم، حسین یحیای پیمبر خاتم، حسین عیسای شهید محرم، حسین ثمر جان طاها نور چشمان زهرا قوت قلب مولا ارباب با وفا (یاحسین یابن الزهرا) قامت بسته ای که قیامت کنی در خونت وضوی شهادت کنی حق را روی نیزه عبادت کنی سرت ای روح توحید روی نی همچون خورشید به همه عالم تابید لب تشنه‌ی شهید ( یاحسین یابن الزهرا) پر میگیره دل به هوای حسین سر میذاره پایین پای حسین رو لب‌هاشه روضه برای حسین شب جمعه ها زهرا میگه ظهر عاشورا «قَـتَـلوکَ عَـطشانا» خورشید نیزه ها (یا حسین یابن الزهرا) شاعر : سید مهدی سرخان

نجوا با امام زمان (عج) - دو چشم تو مُحَرّم در مُحَرّم پر از اندوه و اشک و حزن و ماتم فقط یک حرف از غم‌هات کافی‌ست ز یادم می‌رود غم‌های عالم بیا تا قلب خسته جان بگیرد بیا تا غصه‌ها پایان پذیرد بیاور با خودت مشک عمو را بیا تا کودکی عطشان نمیرد ببین از دست رفته، صبر و چاره صدای مادری آید دوباره شده لالایی اش: «برگرد آقا به حق این گلوی پاره پاره» شاعر : یوسف رحیمی