شب 28 صفر حمید علیمی سال 1400

شب گریه‌ی آسمونه رو زمین/شب رفتن رحمه للعالمین/اشک غربت فاطمه و مرتضی رو ببین/یتیمی، درد بی‌درمونیه/چشای فاطمه بارونیه/که توی دل باباش غم پنهونیه/دلواپس برا مدینه و، دلواپس برای کربلا/اینه اجر رسالتش شده، واویلا علی نبیِّنا/واویلا علی نبیِّنا/داره بار غمو رو شونه‌ش می‌کشه/نگرون روزای بعد از خودشه/می‌دونه که قراره توی مدینه چی بشه/پیمبر داره روضه می خونه/قراره علی تنها بمونه/آتیش کینه‌ها زهرا رو می‌سوزونه/بابا درعزای ‌فاطمه، زهرا درعزای ‌مصطفی/ای وای از غمای فاطمه، واویلا علی نبیِّنا/واویلا علی نبیِّنا

ببین دیگه در نمیاد صدام فاطمه/اگه نمی شنوی ازم سلام فاطمه/بمیره دخترت پدر جان که غصه می خوری برا من/خدیجه اومده گرفته سر تو رو به دامن/گذاشتی به دامن خدیجه سر یا ابتا/گریز روضه کربلاست ای پدر سا ابتا/بابا روضه کربلا بخون برام یا نبی/پر از غمه حسینمه نگام یا نبی/سرم به دامن خدیجه ست ولی غمم بوده همیشه/به دامنت فاطمه جانم سر حسین بریده میشه/آه میبینم از مدینه با گریه و آه /شمر با خنجرش میاد به قتله گاه/غصه نخور که با علی میام فاطمه/ببر تو زینبت رو در خیام فاطمه/وای حسینم

چشماتو وا کن که نشسته غصه تو توی تار و پودم/برا من چه زود سر شد روز و شبی که با تو بودم/گریه می کنم کنار بسترت یا ابتا/نگاه کن به اشکهای دخترت یا ابتا/به زخم های دلم التیام ای پدر/فاطمه اومده ببین سلام ای پدر/عطش بریده طاقتم رو/زهر روی دلم نشسته/خیر ندیدم از زمونه/فاطمه جان دلم شکسته/می سوزه بین تب تموم پیکرم یا زهرا/مسموم گشتم از جفای همسرم یا زهرا

همین که دست دعای زمان به سوی تو شد/سیاه بود زمین و سپیدِ روی تو شد/پیمبران اولوالعزم در پی ات بودند/چقدر عمر عزیزان به جست وجوی تو شد/که بوده ای تو که حتی مسافر شب جهل/اسیر استدلالات خلق و خوی تو شد/الا سپیدی مطلق الا شمیم بهشت/جهان پس از تو گرفتار رنگ و بوی تو شد/صدای شیرخدا بود و تو شب معراج/خدای آینه ها گرم گفت وگوی تو شد/به جز گناه نبودیم و این دو قطره ثواب/اگر قبول شد آری به آبروی تو شد

ذکر دل بی تابمی روشن ترین مهتابمی/خوب حسیه نوکر شدن وقتی که تو اربابمی/از بچگی گریه کن محرمم سینه زدم پابه پای غمات حسین/کاش که تو یه شبای علی اکبرت قسمت بشه تا بمیرم برات حسین/منم اون عبد قدیمت رو سرم دست کریمت/مادرم من و سپرده به علمدار حریمت/پدرم سینه زنم کرد اهل روضه رفتنم کرد/با همون دستش اقاجون پیرهن مشکی تنم کرد/یا حسین غریب مادر تو من و می کشی آخر/شال عزات رو شونمه هرشب غمت مهمونمه/یا قرة العین الرسول این ذکریه که میخونه/دم میگیرن تو هیئتا رو ضه خونا قربون تشنگی شاه سر جدا/با فاطمه سینه زنا داد میزنن نفسی لک الفدا کرب و بلا/هر کی اسم تو میاره چشم فاطمه میباره/مادرت با گریه میگه پسرم کفن نداره/کاش تو ماتمت بسوزم پای پرچمت بسوزم/مثل اسپند محرم برای غمت بسوزمخوب حسیه نوکر شدن وقتی که تو اربابمی/از بچگی گریه کن محرمم سینه زدم پابه پای غمات حسین/کاش که تو یه شبای علی اکبرت قسمت بشه تا بمیرم برات حسین/منم اون عبد قدیمت رو سرم دست کریمت/مادرم من و سپرده به علمدار حریمت/پدرم سینه زنم کرد اهل روضه رفتنم کرد/با همون دستش اقاجون پیرهن مشکی تنم کرد/یا حسین غریب مادر تو من و می کشی آخر/شال عزات رو شونمه هرشب غمت مهمونمه/یا قرة العین الرسول این ذکریه که میخونه/دم میگیرن تو هیئتا رو ضه خونا قربون تشنگی شاه سر جدا/با فاطمه سینه زنا داد میزنن نفسی لک الفدا کرب و بلا/هر کی اسم تو میاره چشم فاطمه میباره/مادرت با گریه میگه پسرم کفن نداره/کاش تو ماتمت بسوزم پای پرچمت بسوزم/مثل اسپند محرم برای غمت بسوزم