شهادت امام جعفر صادق (ع)، سید رضا نریمانی

اگر سنگِ مسی را کوه زر کردم ضرر کردم /اگر اینگونه خود را معتبر کردم ضرر کردم /من از "اِلّا جمیلا" یی که زینب گفت دانستم /به غیر از پرچمت هر جا نظر کردم ضرر کردم /منم آن تاجرِ یوسف فروشی که نفهمیدم /در این بازار سودی هم اگر کردم ضرر کردم /مرا جز بی قراری در هوای تو قراری نیست /به جز خاک تو هر خاکی به سر کردم ضرر کردم /درِ این خانه همواره به روی این و آن باز است /اگر یک عمر خود را در به در کردم ضرر کردم /برایم دشمنی با دشمنانت منفعت ها داشت /اگر از دوستان تو حذر کردم ضرر کردم /به غیر از خاطراتِ راه تو ورد زبانم نیست /به غیر از کربلا هر جا سفر کردم ضرر کردم /نکیر و منکر از من هر چه پرسیدند یادم رفت /به جز نام تو هر نامی ز بَر کردم ضرر کردم

باز هم چهل بی مروت با هم رسیدن شبونه /باز هم بدون اجازه ریختن سر اهل خونه /باز امام این عالَمو پا برهنه و بی عصا /با لباس خونه دارن می کشونن پشت مرکب ها /این چه وضعشه نامسلمونا، یک جو غیرتم خوبه به خدا /بی هوا آخه می زنی چرا، پیرمردو هل نده بی عصا /بمیرم برات آقا، بمیرم برات آقا، بمیرم برات آقا***تو شهر کی فکر امامه، گریه دوای آقامه /گریه ش برای خودش نیست، میگه برا بچه هامه /حجره ها داره می سوزه تو آتیش نامحرما /مشغول نماز بود ولی سجاده پر شد از رد پا /بچه هاش می خوان که وداع کنند، واسه ی باباشون دعا کنن /بی مروتا کاش حیا کنن، دختراش نزارید نگاه کنن /بمیرم برات آقا، بمیرم برات آقا، بمیرم برات آقا***"هیزم" چقدر واژه ی تلخه، "آتیش" چقدر روضه بازه /اما روی میخ این در جاری نشد خون تازه /گریه هاش مگه بند میاد، قصه قصه ی مادره /ماجرای کوچه همش جلو چشماش داره می گذره /مرثیه زیاد طاقتا کمه، عمریه دل ما پر غمه /بدجوری غلاف خورد به فاطمه، ضرب دست قنفذ چه محکمه

میون سجاده ای و خونه ی تو محاصره است /تو ذهن روضه های تو رد پای یه خاطره است /روضه ی دود و هیزمه، روضه ی داغ میخ در /دور و بر خونه ی تو غم داره می زنه شرر /امشب سر تو می ریزن، پیش نگات میشه خونه پر از دشمن /چه کار کنم، غم زده شررت، بسه دور و برت، ریخته روی سرت این ماتم /کسی نبود یار و همسفرت تا بشه سپرت، خون شده جیگرت از این غم /بردن تو رو با یه لباس ساده، دشمن سواره و شما پیاده /واویلتا مولا امام صادق***تو پیرمردی و دارن نامردا می زنند تو رو /پای پیاده با طناب تو کوچه می کشند تو رو /روضه ی تو شبیه شده به روضه های فاطمه /دردم از اینه دشمنت از تو نداره واهمه /از دود که روز تو شب شد، تو شعله ها چشمت گریون زینب شد /خودت بخون روضه های غمو، روضه ی حرمو، خیمه و علمو، ای آقا /به ما بگو از هجوم و شتاب، از جفای طناب، رنج بزم شراب، ای آقا /بردن تو رو با یه لباس ساده، دشمن سواره و شما پیاده***کاش می تونستی سرتو بذاری رو شونه ی من /وخیمه حال فاطمه که تر شده گونه ی من /علی مظلوم رو ببخش نگار دردونه ی من /که خونه ی امنی نبود برای تو خونه ی من /اشکات دلم رو خون کرده، دلم پر از غصه، دلت پر از درده /تو رو خدا با غما خو نگیر، از علی رو نگیر، دست به پهلو نگیر زهرا جان /به جز تو دردم رو به کی بگم، حالا داری تو هم رو می گیری ازم زهرا جان /گریه نکن دنیامو غم می گیره، گریه نکن الهی که علی برات بمیره

می خوام آبروی تو باشم دیگه /زلال مثل بارون چشمام بشم /خوشم اسممه شیعه ی جعفری /می خوام زینت اسم آقام بشم /می خوام تو عمل یار تو باشم /تا زنده م گرفتار تو باشم /اجازه بده منِ روسیاه "فُضَیل بن یَسار" تو باشم /گرفتم سراغت رو از هر روایت آقا /از احسان و لطف تو داره حکایت آقا /بزار که بمونم تو سایه ت آقا /الهی نگیری از این بنده شاگردی رو /که باشم برا تو "حکیم" و "بروجردی" رو /یا مظلوم، یا امام صادق***می خوام پای عهدم بمونم دیگه /همون عاشق خوب سابق بشم /تو آقای من، جعفر صادقی /می خوام مثل تو دیگه صادق بشم /با تو عشق واسه دل ها مفهومه /با عشقت دل آدم آرومه /تو دنیا با تو عجینه دلم، مسیر بهشت اینجا معلومه /ما دوختیم به راه و مرام تو چشمامونو /می سازیم به سبک تو تصویر دنیامونو /به دنیا نمیدیم ما آقامونو /الهی که باشیم ما هم لایق نوکری /برای تو زینت باشیم تا دم آخری /یا مظلوم، یا امام صادق

با رخصت از خدای تعالی فقط حسین /ما گم نمی شویم، هَدَینا فقط حسین /سر خم نمی کنیم به هر قبله ی دروغ /دل را نمی دهیم به هر جا فقط حسین /بگزار هر که خواست گدای کسی شود /ما را چه کار با دگران ما فقط حسین /صد مرده زنده می شود از ذکر "یا حسین" /گفته خود مسیح مسیحا فقط حسین /ما با یکی خوشیم، بقیه زیادی اند /ما با یکی خوشیم خدایا فقط حسین /خیلی دعام کرده اگر نوکرش شدم /دارد هوای سینه زنش را فقط حسین /سرمایه ی محبت زهراست دین من /سرمایه ی محبت زهرا فقط حسین /امسال جای ما وسط صحن خالی است /یک کربلا بده به گداها فقط حسین /از شهر شام تا برسد باز پیش تو /یه ذکر گفت زینب کبری فقط حسین

برگشتم در خونه ت ولی آقا روم سیاهه /برگشتم در خونه ت اینجا برام سر پناهه /برگشم در خونه ت، شونه ی تو تکیه گاه /خسته ام از گناه، نزار که راهو برم اشتباه /خسته ام از گناه، برس به دادم با یک نیم نگاه /خواهش من اینه آقا به روم نیار چه کرده ام /حالا دیگه فقط می خوام که دور تو بگردم /ای جانم جانانم حسین حسین حسین حسین*** زیر پرچمت آقا نوکر تو غرق نوره /زیر پرچمت آقا همه غما از ما دوره /زیر پرچمت آقا یه عالمه عشق و شوره /آبروداری کن، واسه دل زار من کاری کن /آبروداری کن، تو روضه ها اشکمو جاری کن /هر کی برات اشک می ریزه تو قلب زهرا جاشه /خوشا به حال اونی که فدایی تو باشه /ای جانم جانانم حسین حسین حسین حسین***دورم از حرم تو، تیره شده روزگارم /دورم از حرم تو، این شبا بی قرارم /دورم از حرم تو، دیگه دارم کم میارم /با چشمای ترم شده همه فکر ما آقا حرم /با چشمای ترم یعنی میشه اربعین باز برم /پای پیاده از نجف تا کربلاتو عشقه /شب تا سحر روضه خونی پایین پاتو عشقه /ای جانم جانانم حسین حسین حسین حسین

مثلاً تو قبول کردی کوله بارمو هم بستم /مثلاً من الآن توی راه کرب و بلا هستم /مثلاً رسیدم دارم زیارتنامه می خونم /مثلاً رو به ایوون حرمت زیر بارونم /مثلاً دم شش گوشه پیش قبر حبیبم من /خونه ی مادریم اینجاست، کی میگه که غریبم من /مثلاً دست من الان توی دستای شش گوشه است /دلم از من جلوتر رفت، پایین پای شش گوشه ات /توی رویا خوشم با تو، دلخوشیمو نگیر از من /با نسیم حرم زنده م، این نسیمو نگیر از من /با خیال حرم هر شب عجب حال خوشی دارم /تو خیال خودم الان توی صحن علمدارم /مثلاً می دونه مشکم، السلام علی الساقی /آقا سایه ی گلدسته هم همیشه رو سرم باقی /مثلاً پای گلدسته ام، مثلاً کف العباسم /به خدا که بهشتی رو غیر از اینجا نمی شناسم