شهادت حضرت حمزه و وفات حضرت عبدالعظیم حسنی، حسین طاهری

آخر بگو چه چاره کنم با غم فراق /آهی ز حسرت است فقط همدم فراق /با گریه کردن این دلم آرام می شود /یعنی که اشک بود فقط مرهم فراق /موی سپید تحفه ی هجران دلبر است /یک عمر می شود سپری یک دم فراق /حالِ دلم چو زلف تو پیچیده در هم است /خسته شدم از این همه پیچ و خم فراق /گفتم که چیست خونِ جگر، گفت عاشقی /اشک دل است در سحر ماتم فراق /رنگ سیاه بیرق چشم انتظارهاست /کعبه شده نمایشی از پرچم فراق /ای حاجی همیشه بیابان نشین بیا /بنشین شبی کنار من و زمزم فراق /هجران به دام رنج و بلا می کِشد مرا /آخر فراق کرب و بلا می کُشد مرا

بی اشک روضه ی تو دلم وا نمی شود /بی "یا حسین" نامه ای امضا نمی شود /این شهر رو سیاه بزک کرده ی شلوغ /بی پرچم سیاه تو زیبا نمی شود /برپا نمی شود عَلم عشق و بندگی /تا خیمه ی عزای تو برپا نمی شود /هر جا که رفته ایم به ما بد گذشته است /هر خانه ای که خانه ی آقا نمی شود /کو مهربان تر از تو و کو خوش تر از غمت /ما گشته ایم، مثل تو پیدا نمی شود /بی عشق این زمانه نیرزد به ارزنی /دنیای بی "حسین" که دنیا نمی شود

اینجا دیار گریه کن ها از قدیم است /دولتسرای حضرت عبدالعظیم است /صاحب لوای این حرم شاهی کریم است /تنها پناه بی پناهان این حریم است /بوی حسن دارد ضریح دلربایش /قربان رنگ سبز این گلدسته هایش /اینجا غمی دیرینه دارد گریه هایش /این سرزمین خیلی گران باشد بهایش /این خاک را وعده به یک نامرد دادند /داغ حسین را بر دل زهرا نهادند /شب های جمعه نیمه شب ها تا سپیده /بر روی اسرارش خدا پرده کشیده /از راه می آید زنی قامت خمیده /لب می گذارد روی حلقوم بریده /فریادهای "یا بنیَّ" پا بگیرد /حیدر بیاید بازوی زهرا بگیرد /روضه نمی خواهد تنی که سر ندارد /قربان آن آقا که انگشتر ندارد /یک تکه ای سالم همه پیکر ندارد /جایی برای بوسه ی مادر ندارد /گوید "بنیّ یا بنیّ یا بنیّ" /برخیز آمد مادرت زهرا "بنیّ" /دیدم خودم در عصر عاشورا "بنیَّ" /افتاده بودی زیر دست و پا "بنیَّ" /من بی وضو موی تو را شانه نکردم /حالا به دنبال سرت باید بگردم

سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی /ساقیا جامی به من ده تا بیاسایم دمی /در طریق عشقبازی امن و آسایش بلاست /ریش باد آن دل که با درد تو خواهد مرهمی /من نمی گویم که عاقل باش یا دیوانه باش /گر به جانان آشنایی از جهان بیگانه باش /گر سرِ مقصود داری مو به مو جوینده باش /گر وصال گنج خواهی سر به سر دیوانه باش /چون قدح از دست مستان می خوری مستانه خور /چون قدم در خیل مردان می زنی مردانه باش /گر مقام خوشدلی می خواهی از دور سپهر /شام در مستی، سحر در نعره ی مستانه باش /گر شبی در خانه ی جانانه مهمانت کنند /گول نعمت را مخور، مشغول صاحبخانه باش /سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی /ساقیا جامی به من ده تا بیاسایم دمی /در طریق عشقبازی امن و آسایش بلاست /ریش باد آن دل که با درد تو خواهد مرهمی***در میان میکده ساغر به دردم می خورد /باده وقتی می شود کوثر به دردم می خورد /دست های خالی ام خالی بماند بهتر است /این که اصلا پیش تو نوکر به دردم می خورد /خوب می دانم که در تاریکی قبرم حسین /دستمال گریه ام آخر به دردم می خورد /بی خیال نسخه های بی دوای این و آن /بوسه بر شش گوشه ات بهتر به دردم می خورد /سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی /ساقیا جامی به من ده تا بیاسایم دمی /بر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا /بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا /تشنه ی عشق حسینم ای اَجل مهلت بده /تا بگیرم در بغل قبر شهید کربلا /کربلا یا کربلا یا کربلا یا کربلا

درخت عمر من از ریشه می سوزه /دلم وقتی برات تنگ میشه می سوزه حسین /به این اشک و به این روضه پریشونم /شبیه مادرت با گریه می خونم حسین /"بنیَّ" کربلا پیش تنت حاضر شدم دیدم /بهت آب هم نمی دادند، نگو نه، من خودم دیدم /حسین ایهاالعطشان***شبای جمعه واست روضه می گیرم /می بندم چشمامو تا حَرمت میرم حسین /چراغ سرخ مقتل تا سحر روشن /داره میره تو گودال شمر ذی الجوشن، حسین /"بنیَّ" کشتنت مادر، منو زینب صدا می زد /عدو دید مادرت اینجاست، چرا تیغ از قفا می زد /حسین ایهاالعطشان***تا دیدم ذوالجناح بین خیمه گاه برگشت /یه مرد چکمه پوش از قتلگاه برگشت، حسین /همه از خیمه ها بیرون زدند مادر /به بالای بلندی اومدند مادر، حسین /"بنیَّ" از ته گودال خطابی کن بگو عباس /ز جا برخیز علمدارم، نگاه کن خواهرم تنهاست /حسین ایهاالعطشان

آقای من، دین و دنیای من /دنیای من، خواب و رویای من /رویای من، تویی آقایی من، آقای من /سر شده با تو همه روزامون /حرم تو رویای شب هامون /خالیه باز تو حرمت جامون، آقای من

آه از دوری، آه از دوری، هر شب هستم حرم تو /ولی می بینم که دوباره خوابم انگار، وای از تکرار /من می ترسم بمیرم نبینم حرم تو رو، از این غم می میرم /بی تو هر بار خواب می دیدم که کنار ضریح تو اشکای نم نم بارون میشه /من تو رویام می دیدم که دلم توی صحنِ تو آقا مهمون میشه /خواب می دیدم من و اشک و حرم تا سحر می مونیم تنهای تنها /من می گفتم همه درد و دلامو کنار ضریحت با تو آقا، آقام آقام /دوسِت دارم، کاری کردی تو با این دلِ خسته که تا نفسی هست از داغِ تو خون می بارم /تو رویاهام می بینم که میام و روی قدمای تو آقا جون سر میذارم /من دلتنگم برا نیمه شبای حرم دمِ ایوون، باز بی تابم /هر شب آقا به امید زیارتِ تو توی رویاهام می خوابم /من دلتنگم، شب و روزمو فکر حرم می دونی پر کرده آقا /کاری کن تا دل عاشق و خسته ی من حرمت برگرده آقا