شب هفتم محرم 1400 - محمدحسین پویانفر

روضه - لالایی بخواب ای گل خوشگل و نازنینم لالایی الهی که داغت رو هیچ وقت نبینم لالایی لالایی لالایی دعا کن عزیز دلم تا که بارون بباره عمو رفته از علقمه واسه ی تو آب بیاره لالایی چقدر دست و پای تو سرده دلبندم میبینی دلم غرق درده دلبندم تو آروم نداری حسابی بی تابی ان شاءالله عموت برمیگرده دلبندم لالایی

دمام زنی - تو مپندار که من غیر تو دلبر گیرم بی وفایی کنم و دلبر دیگر گیرم بعد صد سال اگر از سر قبرم گذری من کفن پاره کنم زندگی از سر گیرم فاش می گویم و از گفته خود دلشادم بنده عشقمو از هر دو جهان آزادم نیست بر لوح دلم نقش بجز نام علی چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم

دمام زنی - کودک بی تاب من آه یا طفل الرضیع اختر در خواب من آه یا طفل الرضیع مُهر طومارم تویی آه یا طفل الرضیع آخرین یارم تویی آه یا طفل الرضیع حنجرت شد غرق خون آه یا طفل الرضیع صورتت شد لاله گون آه یا طفل الرضیع مادرت بیچاره شد آه یا طفل الرضیع تا گلویت پاره شد آه یا طفل الرضیع مادرت در خیمه ها آه یا طفل الرضیع گشته غرق اضطراب آه یا طفل الرضیع رو زدم بر دشمنم آه یا طفل الرضیع تا بگیرم جرعه آب آه یا طفل الرضیع بردمت میدان ولی آه یا طفل الرضیع تیر آمد در جواب آه یا طفل الرضیع دست های کوچکت آه یا طفل الرضیع می شود مشکل گشا آه یا طفل الرضیع از پرِ قنداقه ات آه یا طفل الرضیع دردها گردد دوا آه یا طفل الرضیع قتلگاه تو علی آه یا طفل الرضیع شد زمین کربلا آه یا طفل الرضیع

دودمه - امشب حرم آل علی آب ندارد عمد جرعه آبی طفلان حسین بن علی خواب ندارند عمو جرعه آبی آب فرات بسته شد فاطمه دل شکسته شد

واحد - من پیر اصحابم حیدر اربابم کی میگه من تشنه لبم من خالق آبم به میدان آدم تا که بدانید لشکری زنده است اگه رفته علی اکبر علیِ اصغری زنده است علم افتاده بر خاک و یل آب آوری زنده است برای فتح این خیبر دوباره حیدری زنده است من از تبار کوثرم ماه ولایت منظرم گرچه به ظاهر اصغرم من هم علیِ اکبرم همه رفتند و جا ماندم چه جایی در حرم دارم به خیمه ماندنم جائز نبوده چون علمدارم بگو تیر سه شعبه را برون آید چه غم دارم من از شیر خدا هستم من از حیدر چه کم دارم هستِ مَهِ مَسنَد نِشین از نسل ختم المرسلین بین شَرائین من است خون امیرالمومنین گلوی نازک خود را بر آن تیر و کمان دادم رجز خواندم تمام آسمان ها را تکان دادم دلاور مردیِ خود را به بابایم نشان دادم شدم اسطوره ی غیرت که مظلومانه جان دادم مست شهادت میشوم کوه صلابت میشوم من پیش مرگ نهضت سرخ ولایت میشوم