شب ششم محرم 1400 - محمدحسین پویانفر

روضه - گفت ای گروه هرکه ندارد هوای ما سر گیرد و برون رود از کربلای ما نا داده تن به خواری و نا کرده ترک سر نتوان نهاد پای به خلوت سرای ما تا دست و رو نشست به خون می نیافت کس راه طواف بر حرم کبریای ما این عرصه نیست جلوه گه روبه و گراز شیرافکن است بادیه ی ابتلای ما همراز بزم ما نبود طالبان جاه بیگانه باید از دو جهان آشنای ما برگردد آنکه با هوس کشور آمده سر ناورد به افسر شاهی گدای ما ما را هوای سلطنت ملک دیگر است کاین عرصه نیست در خور فر همای ما یزدان ذوالجلال به خلوت سرای قدس آراسته ست بزم ضیافت برای ما برگشت هرکه طاقت تیر و سنان نداشت چون شاه تشنه کار به شمر و سنان نداشت شاعر : نیر تبریزی

دمام زنی - ای یل کرب و بلا ماه داماد حسن بچه شیر مجتبی ماه داماد حسن نائب شیر جمل ماه داماد حسن نامت احلی من عسل ماه داماد حسن مرد میدانم تویی ماه داماد حسن جان جانانم تویی ماه داماد حسن مرد جنگآور تویی ماه داماد حسن زاده ی حیدر تویی ماه داماد حسن هاشمی طلعت تویی ماه داماد حسن فاطمی خصلت تویی ماه داماد حسن

واحد - عشق بی تکراری عزت بی پایان از قدیمم با تو یا قدیم الاحسان سلام ای تشنه فرات سلام ای کشتی نجات شد نام تو در سینه حک یا لیتنا کنا معک آه از آخرالزمان آقا کمک حسینا و ما نَسیتُو حسینا

واحد - حسین بود حج من و نمازم به نوکری این امام بنازم من به شور و شینم عاشق حسینم کرب و بلا راه نجاتم حسین سفینه النجاتم به وقت مردن این بود شعارم نام حسین زیبا ترین کلامم من به شور و شینم عاشق حسینم هذا عَزاکَ یا حسین جان روحی فِداکَ یا حسین جان همه جا کربلا همه جا نینوا تو حسین منی نور عین منی