شب دوم محرم 1400 - محمدحسین پویانفر

روضه - روح القدس که پیش لسان فرشته‌هاست از پیروان مرثیه خوانان کربلاست این ماتم بزرگ نگنجد در این جهان آری در آن جهان دگر تیر این عزاست بنگر به نور چشم پیمبر چه می‌کنند این چشم کوفیان چه بلا چشم بی‌حیاست بلبل اگر ز واقعه کربلا نگفت گل را چه واقعست که پیراهنش قباست از پا فتاده است درخت سعادتی کز بوستان دهر چو او گلبنی نخاست حالی شود که پرده ز قهر خدا فتد و ز بیم لرزه بر بدن انبیا فتد

روضه - محاسن تو غرق خونه چجوری کشتنت بمونه میگن امام رضا میدونه آب ندادنت بمونه روضه ی پیرهنت بمونه غارت شد تنت بمونه

دمام زنی - خامس آل عبا آه مولانا حسین ای شهید نینوا آه مولا نا حسین تو امیر و من گدا آه مولانا حسین قسمتم کن کربلا آه مولانا حسین نور چشم مصطفی آه مولانا حسین ای عزیز مرتضی آه مولانا حسین پاره قلب حسن آه مولانا حسین ای شهید بی کفن آه مولانا حسین کشته دور از وطن آه مولانا حسین سر نداری بر بدن آه مولانا حسین من مسلمانم تو ام آه مولانا حسین بر سر خان تو ام آه مولانا حسین دیده گریان تو ام آه مولانا حسین دل پریشان تو ام آه مولانا حسین

واحد - داره میاد از راه حضرت ثارالله هرکس که دارد هوس کربلا بسم الله چه شهر کربلایی که ز محنت هاش خبر دادن همه پیغمبرا اینجا تا خون دادن ثمر دادن چه شاعرها چه ذاکرها که واسش نوحه سر دادن برا ارباب توی این راه چه مادرها پسر دادن کرب و بلا دار الشفاست جای اجابت دعاست بهشت واقعی تو این دنیا همین کرب و بلاست شب اشکه شب ناله شب آهه شب دوم شب دلشوره های تو دل ماهه شب دوم شبیه شام عاشورا چه جانکاهه شب دوم تموم غم تموم مقتلِ شاهه شب دوم امشب شب روایته بیچارگیِ زینبه نقطه ی آغازِ غمِ آوارگیِ زینبه واویلتا واویلتا واویلا به حق ناله ی زینب به حق اشکای زهرا خدا رحمت کنه اونا که خوابیدن زیر خاکا بیا نیت کنیم امشب به حق اون حسینی ها بخوایم امشب ما از ارباب شفای حجت کسری خدا رو شکر محبت حسین تو قلبم افتاده خدا بیامرزه کسی که یا حسین یادم داده واویلتا واویلتا واویلا