شب چهارم محرم 96 - میثم مطیعی و وحید نادری

روضه - نگام میکنی دوس دارم آب شم‎ میخوام از خجالت برم توو زمین‎ بجز گریه چیزی ندارم بگم‎ پشیمونم از کار زشتم، همین‎ چقد سخته احساس شرمندگی یکی قفلو از بغض من وا کنه‎ زمان کاشکی سمت عقب برمیگشت‎ زمین کاش زیر پام دهن وا کنه مسیر تورو بستم از هر طرف‎ عذابم میده صحنه ی اون گناه‎ بقرآن دوست دارم از عمق دل‎ ببخشین حلالم کنین روم سیاه‎ یه جفت حلقه ی اشک دور چشام‎ یه جفت چکمه ی جنگی رو گردنم‎ اجازه بدی برمیگردم پیشت‎ میخوام اشتبامو تلافی کنم‎ همونجوری که مادرت دوس داره‎ میخوام از غم عشق تو پر بشم‎ همنجوری که مادرم دوست داشت‎ مث روز اول، بازم حر بشم منو توی آغوش گرمت بگیر بیا و قبول کن پشیمونیمو‎ با دسمال زردت بیا و ببند‎ دل خسته و زخم پیشونیمو شاعر : محسن رضوانی

روضه و مقتل

دم - یا حسین‌ یا حسین‌ گفتن‌ و مردن‌ خوش‌ است‌ جان‌ خود را به‌ دست‌ او سپردن‌ خوش‌ است‌ (یا حسین یا حسین شهید کرببلا) وقت مردن بیا تو در کنارم حسین روی ماه تو را دیدن و مردن خوش است (یا حسین یا حسین شهید کرببلا) لب‌ شط‌ فرات‌ به‌ یاد سقای‌ عشق‌ تشنه‌ لب‌ بودن‌ و از آن‌ نخوردن‌ خوش‌ است‌ (یا حسین یا حسین شهید کرببلا) قبر شش‌ گوشه‌ را بغل‌ گرفتن‌ خوش‌ است‌ راز دل‌ با گل‌ فاطمه‌ گفتن‌ خوش‌ است

زمزمه - بار دیگر می پیچد، میان میدان نغمه هل من ناصر، ز کامی عطشان این عزیز پیغمبر است، که بی یار و یاور است نفس های آخر است یکی یکی ز یارانش، به دشت خون نشان پرسید زهیر و هانی و مسلم، کجا رفتید؟ (حسین، غریب و تنها) ظهر سوزان صحرا، غریبی تنها غرق در خون یارانش، به خاک صحرا آه نمانده دور و برش، ز مردان لشگرش کسی غیر از اصغرش تویی تو یکه و تنها، میان این همه دشمن به قتلگه چه خواهد شد؟ خدای من (حسین، غریب و تنها) شاعر : محمد مهدی سیار

زمینه - وحید نادری - تا ابد زنده ایم، با شعار حسین تا که رزمنده ایم، در کنار حسین هم قسم با سعید، هم قدم با بریر هم نفس با حبیب، هم رجز با زهیر تا آخرین نفس به پای یار اگه که جون بدیم هزار هزار سرمونم بره به روی دار (2) آخر قصه‌ی عاشق کربلا تن به روی زمین، سر روی نیزه ها یاحسین یاحسین نقش سربند ما، ذکر یا فاطمه راز هر فتح ما، ذکر یا فاطمه حرف دیوار و در، نوحه ی سنگرا روضه ی کوچه ها، توو دل معبرا نمیتونیم که نا امید بشیم خدا کنه که روسفید بشیم تا مث فاطمه شهید بشیم آخر قصه ی عاشق فاطمه پهلویی زخمی و سینه ای پرغمه فاطمه فاطمه شاعر : سیدمهدی سرخان

زمینه - بازم کوچه‌ها با عزای تو غوغاست بازم هر طرف خیمه‌های تو برپاست با این پرچما شهر چقدر خوب و زیباست چقد آقام آقاست! جلا می‌گیره تو هیئت دلم هرشب پر از عشقه پر از غیرت دلم هرشب‌ می‌بنده باز با تو بیعت دلم هرشب منو از این خیمه بیرون نکن آقا جز این سفره جایی مهمون نکن آقا دلِ تنگو با دوریت خون نکن آقا سند بندگی‌م این روضه‌هاست شور رزمندگی‌م این روضه‌هاست آه که زندگی‌م این روضه‌هاست یا حسین یا حسین بنفسی انت یا حسین یا حسین بنفسی انت آه حسین حسین بنفسی انت بازم دلخوشم که به روضه‌ت رسیدم که اسمت رو توو روضه بازم شِنیدم که شهد عزاداریتو باز چشیدم محرم رو دیدم من از کودکی گرفتار تو بودم توو بازی‌م حتی عزادار تو بودم که تو سپاه علمدار تو بودم منو شیر پاک مادر برده هیئت نون حلال پدرم داده غیرت خدا رو شکر که دارم این همه ثروت می‌مونیم تا ابد با ثارالله می‌خونیم بی‌عدد یا ثارالله آه بگو مدد یا ثارالله یا حسین یا حسین بنفسی انت یا حسین یا حسین بنفسی انت آه حسین حسین بنفسی انت شاعر : رضا وحید زاده

زمینه - باز امشب در هوای یارانم، دل تنگ خاطرات یارانم می آید از جبهه ها، عطر ناب کربلا، ماییم و یاد شما، آه ای شهیدان (یا لینتا کنا معک ذکر لبهاتان، خونتان جاری در ره جانان) دلگیر از کینه ها بی مِهری ها، دلگیر از این همه قهر و غوغا ماییم و یاد شما، یاد آن مهر و وفا، یاد آن شور و نوا، آه ای شهیدان (یا لینتا کنا معک ذکر لبهاتان، خونتان جاری در ره جانان) ما بر عهد شهیدان می مانیم، مست جانان و مرد میدانم ذلّت بر ما شد حرام، ماییم و شور مدام، ماییم و راه امام، همچون شهیدان (یا لینتا کنا معک ذکر لبهاتان، خونتان جاری در ره جانان) شاعر : محمد مهدی سیار

روضه

روضه