شام ولادت امام رضا (ع) 96 - حسین سازور

مدح - بنام نامیِ سلطان که در جلوس آمد نماز عشق بخوان، قبله گاه طوس آمد دعای نور بخوان، شمسِ وَالشموس آمد بهارِ مونسِ جان، همدم نفوس آمد دوباره پاره قلب رسول پیدا شد عزیز فاطمه، إبن البتول پیدا شد بگو به موسیِ عمران ز موسیِ جعفر کلیم خواهی اگر، کن به بیت وحی نظر بیا بدیدن نور دو چشم پیغمبر ببین چگونه کند از خدا سخن یکسر زبان گشود و فرمود با صدای رسا أنابنُ مکه، أنابنُ مدینه، نام رضا بنام نامیِ الله شد گواهِ صریح أذان عشق سُراید به نغمه های ملیح شهادتین بگوید چه با وقار و فصیح علیست وِرد زبانش، محمد است مدیح همینکه صوت رسایش به حمد رافع شد ز نور فاطمه نوری به عرش ساطع شد چه با صفاست در آغوش گرم بابایش نشسته نجمه به لبخند، در تماشایش فرشته موج زند گِرد قدّ و بالایش تمام اهل حرم نیز محو سیمایش ز روی اوست که بوسه مُدام میگیرند همه به نوبت از آن لعل، کام میگیرند مدینه خانه به خانه رضا رضا گویند سخن ز زاده موسای مصطفا گویند ز فرط شوق، همه مدح مرتضا گویند ز نسل پنجمِ سلطان کربلا گویند تمام شهر، چراغان ز مقدم سبز است دوباره سر درِ هر خانه پرچم سبز است چه آشناست ولیعهدِ حضرت کاظم خداست بانیِ این فتح و نصرت کاظم رضاست آینه دار حقیقت کاظم همانکه پاره قلب است و مُهجت کاظم امام هشتم و محبوب سرمد آمده است بدانکه عالم آل محمد آمده است بنای دین خدا را رضا کند احیا ستون ارض و سما را رضا کند احیا به علم و حلم، ولا را رضا کند احیا مسیر کرب و بلا را رضا کند احیا به غمزه کاخ ستم را رضا کند ویران چو پای خویش رساند به خِطّه ایران

شور - تویی سلطان و خونت آباده منم مجنون رعیت زاده آقاجون عشقت تو دل افتاده خدا عالم را به دستت داده سوار عرشی ولی من ساده تموم دنیا به پات استاده دعا کن ما رو سر سجاده فضای سینه ام رضا آباده اسیر کن ما رو بزن قلاده با تو دنیامون چه زیبا میشه شکوهت آقا معما میشه میاد اسم تو آقا چه غوغا میشه جلوی پاهات فلک وا میشه تو هرچی بخوای به زهرا میشه مریضم با تو مداوا میشه زیر گلدسته ات قدم تا میشه میام پابوست دلم وا میشه چشات خلاق این روزگاره جوادت الحق آقا شاهکاره چه وحی جبریل برات میاره سرش رو یوسف به پات میذاره برات میمیرم به یک اشاره تو پادشاهی منم بیچاره تو فکر اینو سگ درباره برای منم بزن نقاره رئوف طاها چه خوش سیمایی منم یک قطره تو چون دریایی علی هستی و هم اعلایی شما بالاتر از انبیایی اگر مجنونم اگر لیلایی دلیلش اینه گل زهرایی