شب اول محرم 96 - میثم مطیعی و وحید نادری

روضه - باد پاییز، نوحه خوان آمد اول مهر عاشقان آمد اولین درس عشق: بابا آب! کربلا تا دمشق: بابا آب! مشق هر روز دفتر دل ما: الف قد و قامت سقا بنگر ای دل! خزان صحرا را برگریزان باغ زهرا را میشود دشت از غم آکنده هر طرف غنچه ای پراکنده که گمان میبَرد که این پاییز بشکند پشت سروها را نیز یا که این برگریز وحشتناک افکند برگ نخلها بر خاک قصه نخل های بی سر آه غصه لاله های پرپر آه نخل ها، لاله ها که تشنه لبند از کنار فرات تا اروند شاعر : محمد مهدی سیار

دم آغازین - وحید نادری - بسم الله بإذن الله به إذن فاطمه همان پهلو شکسته همان که پای قتلگه محزون نشسته سر داده نوحه حسین من حسین من غریب مادر امشب هلال ماه ماتم با ستاره با اشک مسلم بر سر دارالإماره سر داده نوحه مولای من مولای من میا به کوفه شاعر : سید مهدی سرخان

زمینه - وحید نادری - هلال محرمت؛ قد خمیده اومده مادر پر از غمت؛ قد خمیده اومده می خوره رو گنبد طلا بیرق سیاه یا حسین هرچی تسبیح خدا میگه نوحه میخونه برا حسین باد با سوز خود، آتیش از عمق جون خاکِ کرببلا، آب های روون ای محرم سلام یاد نوکرای تو؛ هر کی گفته یا حسین یاد عاشقای تو؛ هر کی مونده با حسین به یاد امام و شهدا جوونی ما همه فدات یاد مادر و پدرایی که نشد بیان کرببلات می زنیم بوسه بر، دست و پاشون که ما شدیم از کودکی، گریون کربلا ای محرم سلام با لب تشنه میگم؛ میا کوفه یا حسین به زیر دشنه میگم؛ میا کوفه حسین چی میشه علی اکبرت چی میشه علی اصغرت چی میاد سر اون دخترا چی میشه خدایا خواهرت اسمتو می برم، این دم آخری که دم آخرت، اسممو می بری السلام علیک یا امیری حسین شاعر : سید مهدی سرخان

زمینه - آسمانها گرد و غبار حرمت باشد و بس کهکشانها نقش و نگار علمت باشد و بس زمین چه بی صفا بود، نبود اگر زمین کربلایت زمان چه بینوا بود، نبود اگر محرم عزایت جهان چه بی خدا بود، نبود اگر طنین ربنایت عزیز مصطفی/ حسین حسین جان شهید سر جدا/ حسین حسین جان به هوای کرب و بلای تو نوای دل ما ز صفای مرثیه های تو جلای دل ما کجا برم دلم را، اگر نخوانی ام به خیمه هایت کجا نهم سرم را، اگر نیفتد عاقبت به پایت کجا روم؟ چه سازم؟ اگر نسوزم این‌چنین به پایت عزیز مصطفی/ حسین حسین جان شهید سر جدا/ حسین حسین جان به نسیم یاد تو دل تازه شود هر نفسی غیر تو ـ المنة لله - ندهم دل به کسی تو ماجرای عشقی، تب جنون جاودانه من تو ابتدای عشقی، شروع شعر عاشقانه من تو منتهای عشقی، شکوه شور بی کرانه من عزیز مصطفی/ حسین حسین جان شهید سر جدا/ حسین حسین جان شاعر : محمد مهدی سیار

دودمه - وحید نادری - ماه غم حسین است محرم حسین است دخیل قلب عشاق به پرچم حسین شاعر : یوسف رحیمی

نجوا با امام زمان (عج) - امید قلب خسته در این شب سیاهی در راه مانده‌ای را دریاب با نگاهی دیگر بیا که بی‌تو از دست رفته‌ام من ای وای از تباهی ای وای از تباهی افتاده بودم از پا در جاده‌ی غم اما دادم به خود تسلا دیگر نمانده راهی در سایه‌سار لطفت جایی برای ما هست؟ با دل چه کرده بی‌تو شب‌های بی‌پناهی برگرد ای انیسِ شبگریه‌ی مدینه عمری‌ست مانده آقا بر راه تو نگاهی ای التیام سیلی، با چشم‌های نیلی مادر تو را صدا زد هر شام و صبحگاهی یک گوشواره گم شد در بین کوچه و رفت یک گوشواره از دست در غارتِ سپاهی انگشتری به دست تو دوخته دمادم چشمان حسرتش را از بین قتلگاهی شاعر : یوسف رحیمی

روضه - شب های جمعه؛ می گیرم هواتو اشکِ غریبی، می ریزم براتو بیچاره اون که حرم رو ندیده بیچاره تر اون که، دید کربلاتو