ولادت حضرت معصومه (س) 99 - مهدی سلحشور و محمدجواد احمدی

مدح - با اشک شوق جاری از چشم تر سلطان دارد خبرها می رسد از محضر سلطان در جمع خوبانش دوباره دعوتم کرده با مهربانی چشم ذره پرور سلطان آبا و اجدادش تمامی سرورم هستند آبا و اجدادم تمامی نوکر سلطان از سائلان آبرو داری که محتاج اند امشب دوباره پر شده دور و بر سلطان قطعا از اینجا دست خالی برنمی گردم با سفره ای که پهن کرده مادر سلطان از یاد زهرا پر شده سرتاسر حجره با عطر و بوی بی نظیر کوثر سلطان از مادرش که بگذرم باید صدایش زد این طفل را خیرالنساء دیگر سلطان نذر قدم های عزیزش هدیه آوردم ای خواهران من فدای خواهر سلطان نامش اگر چه ظاهرا معصومه ست اما ” معصومه ” نه بلکه بگو ” تاج سر سلطان “ مهمان امشب انبیا و اولیا هستند چشم انتظار دیدن أخت الرضا هستند نور دل پیغمبر و جان امام آمد از نسل زهرا دختری والامقام آمد اولاد این خانه همه آوازه ای دارند مولودی از نسل کریمان به نام آمد روی زمین آیینه ی زهرای مرضیه ست از آسمان ها مظهر حسن تمام آمد حی تعالی زینبی دیگر عطا کرده پس عمه ی خوب امامان همام آمد گفتند دختر رحمت است و ما همه دیدیم ابر کرامت ، منشأ فیض مدام آمد شیرینی شهد روایت را چشیدم چون عطر مدینه از حریمش بر مشام آمد گرم طوافش بهجت و گلپایگانی ها پس کعبه ی سیار آیات عظام آمد هرچه بگویم از وجودش باز کم گفتم بانوی با مهر و محبت ، با مرام آمد ذکر لبانم دم به دم یا ضامن آهوست عیدی من امشب فقط با ضامن آهوست چون او ندارد دختری تکتم به این خوبی بر زخم های کهنه اش مرهم به این خوبی با خنده ای که می زند دردی نمی ماند از جان مادر می زداید غم به این خوبی جز دخترش اسرار را با کس نمی گوید وقتی خدایش می دهد محرم به این خوبی شاه خراسان بعد از این دیگر چه کم دارد وقتی که دارد مونس و همدم به این خوبی ” ای جان و جانان رضا جانم به قربانت “ در این همه دیوان ندیدم دم به این خوبی با لطف او بوده ست اگر که زندگی کردم در سایه ی امنیت پرچم به این خوبی دور از پلیدی ها فقط نه ، جمع خوبی هاست بانو ندیدند اهل این عالم به این خوبی نجمه به عمر خود ندیده بهتر از او را زیباتر و والاتر و زهراتر از او را شاعر شدم در خلوت کنج شبستانش من را خجالت می دهد لطف فراوانش شعرش شهادت می دهد فردا ، ضرر کرده آن که ندارد نام او را بین دیوانش

سرود - رسیده مهمون، مهمون خدایی به پا شده باز چه شور و نوایی خواهر سلطان خوش امدی بانو حال و هوامون شد امام رضایی شوره زار قم با قدوم تو دریا شد اسمت دلیل نورانیت دلها شد از امشب این خاک بوی مدینه رو میده چون معطر به قدم خود زهرا شد تو خورشید تابنده تو خواهر سلطانی یا حضرت معصومه تو بانوی ایرانی

مدح - محمدجواد احمدی - حرم امن تو کافی است هراسان شده را مثل شه راه بده آهوی گریان شده را دل سپردیم به آن معجزه ی چشمانت تا که آباد کنی خانه ی ویران شده را مِهر تو باعث خاموشی آتشـدان است خارج از دست خلیل است ، گلستان شده را گندم ری به تنور کرمت پخته شود از تو داریم پس این مزرعه ی نان شده را هرچه شد خرج حرم ارزش او بیشتر است از طلا حرف نزن ، نقره ی ایوان شده را به در خانه ی تو بسته و وابسته شدیم چه نیازی است به جنّت سگ دربان شده را گر قرار است جبینش به قدومت نرسد کافرش بیش نخوانیم مسلمان شده را در محلّه خبر لطف تو بهتر پیچید پخش کردند اگر قصه ی مهمان شده را شدنی نیست کرم داشته باشی ، امّا دستگیری نکنی دست به دامان شده را پنجره ساخته ای دور ضریح کرمت تا ببندند به آن زلف پریشان شده را ما فقط ظاهری از اوج تو را می بینیم گذری نیست به معراجِ تو حیران شده را جلوه ای کردی و زهرای پر از جذبه ی تو تا قم آورد دل شاه خراسان شده را

سرود - محمدجواد احمدی - خبر پیچیده توی آسمونا یه غنچه از گل یاس وا شده امام رضا برادر شده و موسی بن جعفر بابا شده زنده خاطره های زهرا شده اومد قرار برادرو اومد گلی مثل کوثرو بوسه زده رضا خواهرو خیلی شبیه زهراست اون که امید باباست درمون همه درداست معصومه گل طاهاست