شب بیست و یکم رمضان، شب شهادت امام علی (ع)، محمدرضا طاهری

یا درد مرا نسخه ی درمان بنویسید /یا مرگ مرا در غم هجران بنویسید /خسته شدم از قصه ی تکراری دوری / بر صفحه ی غم واژه ی "پایان" بنوسید / در بزم وصالش که ز من نام نبردی / تقدیر مرا کشته ی جانان بنویسید /بر سنگ مزارم به امیدی که ببینند /شهرت یکی از چشم به راهان بنویسید /اجداد مرا خاک قدومش که نوشتید /اولاد مرا دست به دامان بنویسید /تا آب حیات است غم من، غم نان نیست /روزی مرا اشک فراوان بنویسید /هر چه که قرار است برایم بنویسید /از جانب سلطان خراسان بنویسید /من مشتعل عشق علی ام به صف حشر /در نار مرا بین گلستان بنویسید /من عاقبت خیر طلب می کنم امشب / در هر نفسم ذکر "حسین جان" بنویسید /بر آتش دوزخ سپری بهتر از این نیست /روی کفنم از تن عریان بنویسید

گفته ام زینب ببوسد حنجرت را بی گمان /زیر خنجر بوسه ی خواهر به دردت می خورد /کربلا چون می رود با خود عبایت را ببر /وقت برگرداندن اکبر به دردت می خورد /بی سبب مادر به زینب کهنه پیراهن نداد /بی کفن این هدیه ی مادر به دردت می خورد /گوشه ی گودال خون یاد رکوع من بیفت /موقع انفاق انگشتر به دردت می خورد /آه زینب چند تا معجر ببر در کاروان /در میان حمله ی لشگر به دردت می خورد /گریه هایت را نگه دار ای عزیزم، دخترم /کربلا تا شام چشم تر به دردت می خورد

یا علی فدای تو، دلم گرفته باز برای تو /یعنی میشه بازم بیام آقا به زیر ایوون طلای تو /خونه ی خدا نجف، دلم گرفته باز برا نجف /شروع عاشقی اربعین، شروع راه کربلا نجف / ان شاءالله که آقا دستت همیشه رو سرم باشه /ان شاءالله که روزی ما هم حرم باشه /یا ابوتراب، علی جان علی***روز من شده سیاه، ببین شدم اسیر اشک و آه /دیگه تو این شبای بی کسی تو درد دل نمی کنی به چاه /بی قرار و خسته ای، یه عمریه که دلشکسته ای /هنوز به یاد داغ کوچه و هنوز به یاد دست بسته ای /تو کوچه ها بگو چی شد، چرا دلت پر از درده /بگو که کی غرورت رو لگد کرده /بابای من بمیرم برات، بابای من بمیرم برات***کوفه شهر غربته، بدون رحم و بی مروته /یه روزی برمی گردی کوفه که تو قلب تو غم اسارته /خسته و اسیر میشی، دیگه از این زمونه سیر میشی /با دیدن سر رو نیزه ها تو کوچه های کوفه پیر میشی /سرت رو می شکنی زینب یه روز با چوبه ی محمل /همش میگی حسین حسین جانم، امون ای دل

عمری تباه کردم عمر گرانبها را /دیدم ره درست و رفتم ره خطا را /در سینه آه دارم، درد گناه دارم /جز توبه نیست درمان این درد بی دوا را /یا رب الهی العفو