شب هجدهم ماه رمضان 1400 - میثم مطیعی

مناجات - چشمه دیدار تو سراب ندارد ساحت دل بی تو آفتاب ندارد آنکه پناهش دهی چه بیمش از اغیار؟ وان که شفیعش تویی حساب ندارد گفتم و بستم دهان مدعیان را حرف حسابی دگر جواب ندارد رحمتی ای آشنای جان که دل من از تو دگر طاقت عتاب ندارد چون که تو را خواست، پس هر آنچه تو خواهی عاشق تو حق انتخاب ندارد «صدق» دعا را بَرَد سوی اجابت برگ گل کاغذی، گلاب ندارد شاعر : محمدجواد محبت

نجوا با امام حسین (ع) - باید که دلامون، یکی بشه باهم باید که صدامون، یکی بشه باهم با گریه بخوایم که، دستارو بگیره امشب همه مونو، باهم بپذیره باید که صدامون، این اشک و دعامون قاطی بشه با زمزمه? اهل مناجات شاید منِ رسوا، تو جمع گداها واشه زبونم نیمه?‌شب وقت ملاقات «بعلی الهی، بالحسن الهی بالحسین الهی» من هرچی که باشم، می‌دونی گداتم هر لحظه? عمرم، محتاج نگاتم مسکین و ضعیفم، آقا کمکم کن سنگین گناهام، بار منو کم کن ای چاره? دردم، دور تو بگردم آتیش گناه سرد می‌شه با اشکای روضه‌ت اما می‌دونی که، هیچ‌وقت توی قلبم خاموش نمی‌شه آتیش داغت تا قیامت «ای امام باران، ای شهید عطشان ای جانم حسین جان» لب‌تشنه روی خاک، مشغول مناجات اما واسه خیمه، خون می‌باره چشمات دشمن روی سینه‌ت، با دستای خونی تو جون میدی اما، با دل نگرونی ای کشته? غیرت، چه رنجی کشیدی بهتر که دیگه لحظه غارت رو ندیدی گهواره رو بردن، گوشواره رو بردن بهتر که تو رفتی و اسارت رو ندیدی «ای عزیز خواهر، ای غریب مادر ای شهید بی سر» من پشت سر تو، از خیمه دویدم بالای سر تو، اما نرسیدم دور تو شلوغ بود، من ناله کشیدم یکدفه صدای، زهرا رو شنیدم مادر تو رو کشتن، پیش چشای من مادر بمیره یک جای سالم رو تنت نیست انگار همه چی رو، بخشیدی توو مقتل عمامه و انگشتری و پیرهنت نیست «ای عزیز خواهر، ای غریب مادر ای شهید بی سر» شاعر : محمدرضا رضایی

روضه - ما تشنه‌ایم، تشنه ماه محرمت بی تاب روضه تو و دلتنگ ماتمت هر وقت از تمام جهان خسته میشویم پر میکشیم سوی حسینیه غمت فرقی نمیکند چه کسی نوحه خوان شود می سوزد آه جان و دل از داغ اعظمت بی تاب می شویم به یک ذکر یا حسین غرق تلاطمیم چنان موج پرچمت جان می دهیم بی تو و بی روضه های تو ماییم و اشک بر تو و لطف دمادمت دیگر بس است شعر فقط مانده یک کلام: باید بگویم از ته دل دوست دارمت شاعر : فاطمه معصومه شریف

روضه