شب پانزدهم ماه رمضان 1400- ولادت امام حسن مجتبی (ع) - محمود کریمی

مدح - ماه من از تو ندیدم قمری زیباتر نیست از نقش جمالت اثری زیباتر این یقینم شده در عالم هستی از تو مادر دهر ندارد پسری زیباتر خبر آمدنت در بدنم روح دمید بَه که بود این خبر از هر خبری زیباتر جلوه گر گشت رخت در سحر ماه خدا زین سحر دیده ندیده سحری زیباتر به همه دُر و گوهر های ولایت سوگند صدفی از تو ندارد گوهری زیباتر ماه خندید و مه انجمنت نام نهاد همه حُسنی که محمد حَسنت نام نهاد در تن پاک سحر روح و روان شد زدمت بوسه ماه خدا مانده به خاک قدمت میزبان رمضانی که نشستند مدام میهمانان خدا بر سر خوان کرمت سر نثار قدم و دیده ما فرش رهت جان ما وقف تماشا و دل ما حرمت سائل جود و کرم خلق سماوات و زمین عاشق حسن خدایی عربند و عجمت تو همان جان جهانی که دو صد قافله دل گشته آواره به هر حلقه گیسوی خمت رخ زیبات حسن قامت رعنات حسن نه فقط قامت رعنات سراپات حسن روزه داران مه تسبیح و دعا را نگرید سحر و صبحدم اهل ولارا نگرید گل لبخند علی بر رخ زیبای حسن شادی حضرت ام النجبا را نگرید همه خورشید جمال ازلی را بینید همه در ماه خدا ماه خدا را نگرید طلعت غیب شنیدید ندیدید اگر ...

سرود - منه دیونه برات هلاکم یا حسن ابن حیدر دل تو دلم نمونده عاشق و سینه چاکم نفس نفس میزنم برای تو دنیا رو پس میزنم به پای تو خدا رو حس میکنم تو صدای تو به جون فاطمه که همه آبرومه دوستت دارم به جون علی که تمومی آرزومه دوست دارم بدون تو کار من دیونه تمومه دوستت دارم یا امام حسن دوستت دارم دوستت دارم دوستت دارم به خدا تو همه زندگیمی یا حسن ابن حیدر علت بندگیمی بس که آقا کریمی تو کوچه ها میوزه نسیم تو دلامون و میبره شمیم تو تموم حاجتامون روا میشه با دستای کریم تو به خود خدایی که عالم و آفریده دوستت دارم به دلی که مزه کرمت و چشیده دوستت دارم به دلی که شبا خواب حرمت و دیده دوستت دارم

مدح - رمضان بهشت خدا شده ز گل جمال تو یا حسن مه نیمه اختر کوچک و مه نو هلال تو یا حسن یم علم و حکمت و معرفت نمی از کمال تو یا حسن دل دشمنان تو را برد نبوی خصال تو یا حسن صفحات و متن کتاب حق رخ و خطّ و خال تو یا حسن به خدا رسیده ز بندگی طیران بال تو یا حسن تو چراغ بزم وصال حق تو بهار خلد مخلّدی تو خدای حسن و ملاحتی تو یگانه عبد مؤیّدی تو به جسم، جان کتاب حق تو به روح، روح مجرّدی تو کمال کلّ کمال ها تو جمال خالق سرمدی تو علی تو فاطمه تو حسن تو حسین یا که محمّدی که عیان جلالت پنج تن بود از جلال تو یا حسن تو محیط عالم حکمتی تو مه سپهر امامتی تو زمامدار مشیّتی تو امام صببر و شهامتی تو مه سپهر ولایتی تو تمام جود و کرامتی تو خدای را رخ و جلوه ای تو رسول را قد و قامتی تو پناه خلق دو عالمی تو شفیع روز قیامتی نه عجب که عفو کند خدا، همه را به خال تو یا حسن نه عجب که فخر کند خدا، به مَلَک ز شوق عبادتت نه عجب که غنچه به صبحدم، شکفد به عرض ارادتت همه انبیا شده معترف به جلال و مجد و سیادتت زطلوع صبح خجسته تر، شب جانفزای ولادتت من و لطف وجود و عطای تو، که کَرَم بود همه عادتت به عطا و حلم و کرم کسی، نبود مثال تو یا حسن به تمام دین خدا قسم، که تمام دین خدا تویی به بهشت و ارض و سما قسم، که بهشت و ارض و سما تویی به مقام و سعی و صفا قسم، که مقام و سعی و صفا تویی به قیام و صبر و روح و رضا قسم، که قیام و صبرو رضا تویی به دعا و روح دعا قسم که دعا و روح دعا تویی شده اقتدار ستمگران، همه پایمال تو یا حسن ولی خدا ثمر نبی، گهر علی دُرّ فاطمه نگهت مسیح و مسیح جان، نفست شفای دل همه دهن تو چشم? معرفت، سخن تو آیت محکمه همه را به عشق تو های و هوی، همه را به ذکر تو زمزمه به محبّت تو مرا بود، ز شرار نار چه واهمه که بهشت لطف خدا شده، دلم از خصال تو یا حسن تو سجود من تو رکوع من، تو سلام من تو نماز من تو مطاف من تو طواف من، تو عراق من تو حجاز من تو شرار سوز و گداز من، تو بهار گلبن راز من تو سرور من تو نوای من چه به سوز من چه به ساز من نبود قسم به ولایتت، به گل بهشت نیاز من اگرم به دست، جوانه ای رسد از نهال تو یا حسن

سرود - پره مروارید شوقه تو صدف های دریا روی دستا گل میباره از بالا بالا برای دل های عاشق صلواتی شد رفتن تا عرش اعلی مادر عالم مادر شد پدر امت شد بابا نیمه ماه و شب عاشق شدن شد اسم سفره خدا بیت الحسن شد سرخ و سبز سفره افطار امشب سفره دار مرشد حسین و زینب آسمونی بی کرونی یابن حیدر یا مجتبی یا حبیبی یا طبیبی یابن حیدر یا مجتبی ای که نور سیمای تو آتیش طور موسی تو مدینه خونت عرش معراج عیسی شده با دست ابراهیم به اشاره ابروی تو کعبه مهیا تو حکومت داری آقا بعد حیدر بر این دنیا توی جام دست من پر از شرابه از شمیم این شراب حالم خرابه دل من میگه که این مستی حلاله عاشقی کردن بدون تو محاله عطر یادت جاریه با عطر کوثر یابن زهرا یابن یاسین یابن طاها یابن حیدر یابن زهرا یه ستاره بعد از خورشید میشه تو عالم پیدا پسر اول میرسه از نسل مولا روزی کل هستی رو خدا میبخشه بعد از هر لبخند زهرا دیدنش احساسی داره که لطیفه مثل رویا این تویی که پیر مکتب حسینی این منم پیرو مکتب خمینی ای دلیل آیه های قل هو الله بی قرار تو منم الحمد لله عاشقونه بی بهونه بی قرارم یابن زهرا آرزومه روی پاهات سر بذارم یا مجتبی