ولادت امام زمان (عج)، مهدی رسولی

آن روز هر چند آخرین روز جهان باشد /باید شروع فصل خوب داستان باشد /روزی که پیدا می شود خورشید پشت ابر /باید که بارانی ترین روز جهان باشد /مردی که ده قرن است با عشق و عطش زنده ست /باید نه خیلی پیر، نه خیلی جوان باشد /با خود تصور می کنم گاهی نگاهش را /چشمی که بی اندازه باید مهربان باشد /یک روز می آید که این ها خواب و رویا نیست /و خوش به حال هر کسی که آن زمان باشد /بی بی که جان می داد بالا را نشان می داد /شاید خبرهای خوشی در آسمان باشد /بی بی که پای دار هی این آخری می گفت /این آخرین قالیچه نذر جمکران باشد

لب ما و قصه ی زلف تو، چه توهمی چه حکایتی /تو و سر زدن به خیال ما، چه ترحمی چه عنایتی /به نماز صبح و شبت سلام و به نور در نسبَت سلام /و به خال کنج لبت سلام که نشسته با چه ملاحتی /"بلغ العُلی" به کمال تو، "کشف الدُجی" به جمال تو /به تو و قشنگی خال تو صلوات هر دم و ساعتی /به جمال وارث کوثری، به خدا محمد دیگری /به روایتی خود حیدری، چه شباهتی چه اصالتی /زد اگر کسی در خانه ات، دل ماست کرده بهانه ات /که به جستجوی نشانه ات ز سحر شنیده بشارتی /تو که آینه، تو که آیتی، تو که آبروی عبادتی /تو که با دل همه راحتی، تو قیام کن چه قیامتی /غزلم اگر تو بسازی ام و نی ام اگر بنوازی ام /به نسیم یاد تو راضی ام، نه گلایه ای نه شکایتی /نه مرا نبین رصدم نکن و نظر به خوب و بدم نکن /ز درت بیا و ردم نکن تو که از تبار کرامتی

اون روزی که سحرش میاد، غروبشم چه غروبیه /وقتی میاد اسم تو میگم دنیا هنوز جای خوبیه /به خاطر تو ابرا بارون می بارند و گل ها زیبایی دارند و /شب ها غرق ستاره ند یا اباصالح /با وجود تو دنیا زیبایی داره و امید معنایی داره و /عالم فردایی داره یا اباصالح /بیا ذخیره ی خدا توی زمین و آسمون /بیا امام مهربون یا صاحب الزمون /یا حُجَة الاَرضِ وَ السَماء بِیُمنِکَ رُزِقَ الوَراء

با اولین بارون که می باره می آیی و این اول دنیاست /رویای روزی که تو برگردی زیبایی چشم انتظاری هاست /سامون این دل های بی سامون، تو ابری و ما تشنه ی بارون /برگرد و با لخند زهرایی آرامشو به خاک برگردون /دنیای من، عقبای من، ای اسم تو آغازم /من زندگیمو با مدد از عشق تو می سازم، ای بال پروازم /دیگه غصه ندارم اگه دعای تو پشت سرم باشه /دیگه کم نمیارم اگه دعای تو پشت سرم باشه***این خاک با اهلش نمی سازه، ای آسمون پا در میونی کن /ای سوره ی رحمت ببار اینجا، خاک زمینو آسمونی کن /از زخم تو قلبت خبر داریم، می دونیم از این خاک دلگیری /اما نگو تو این غریبی ها دستای دنیا رو نمی گیری /دنیای من، عقبای من، ای اسم تو آغازم /من زندگیمو با مدد از عشق تو می سازم، ای بال پروازم /دیگه غصه ندارم اگه دعای تو پشت سرم باشه /دیگه کم نمیارم اگه دعای تو پشت سرم باشه***صبح از شب چشم تو سر میره، لبخند تو معنای خورشیده /بیچاره تقویمی که یک عمره روزای خالی از تو رو دیده /امید روزی که تو برگردی این زندگی رو زندگی کرده /تو کعبه ی سیار دنیایی چون قبله هم دور تو می گرده /دنیای من، عقبای من، ای اسم تو آغازم /من زندگیمو با مدد از عشق تو می سازم، ای بال پروازم /دیگه غصه ندارم اگه دعای تو پشت سرم باشه /دیگه کم نمیارم اگه دعای تو پشت سرم باشه***رودیم ولی از پا نمی افتیم، این رود راه افتاده دریا شه /دنیای ما از عشق پر میشه، پای شهادت که وسط باشه /هر چند سر تا پا پر از دردیم، با دست خالی اومدیم اما /با دست خالی برنمی گردیم /دنیای من، عقبای من، ای اسم تو آغازم /من زندگیمو با مدد از عشق تو می سازم، ای بال پروازم