ولادت حضرت اباالفضل العباس(ع)،‌ محمدرضا طاهری و حسین طاهری

وقتش رسیده تا به بیانم توان دهید /این حرف های مانده به دل را زبان دهید /وقتش رسیده روی پر جبرئیل ها /شعری به قلب این قلم از آسمان دهید /تا میوه ی رسیده ی مضمون به ما رسد /قدری درخت واژه ی تان را تکان دهید /ارزانی ستاره بود ماه آسمان /ماه مدینه را به من امشب نشان دهید /من از شما به غیر شما را نخواستم /هر چه ثواب هست به این و به آن دهید /امشب که ساقی آمده از مَشک عشق او /یک کاسه آب دست منِ نیمه جان دهید /در برکه ی نگاه علی خوش دمیده است /ماهی که ماه هم مَثَلش را ندیده است /حالا که ماه آمده پیداترین شده است /یوسف ترین رسیده و زیباترین شده است /منصوب گشته است به باب الحوائجی /پیغمبری ندیده مسیحاترین شده است /ابروی او نیامده محراب عاشقی /گیسوی او نیامده یلداترین شده است /بین قبیله ای که همه سرو قامت اند /قامت کشیده، خوش قد و بالاترین شده است /لیلا میان شهر مجانین نه این پسر /در شهر لیلی آمده لیلاترین شده است /ساقی زیاد بوده در این خاندان ولی /سردار کربلاست که سقاترین شده است /عباس روح جاری از نیل تا فرات /عباس راه رفتنِ در کشتی نجات /شعبان برای ماست گواراتر از رجب /شیرین تر است شهد لب یارم از رطب /امشب شب تولد روح دلاوری است /امشب شب وفاست، شب غیرت و ادب /باید به پیش ابروی او سجده آوریم /چون واجب است محضر او امر مستحب /امشب شب چهارم ماه است آمده /ماه شب چهارده از قلب نیمه شب /نامش پر از کنایه، پر از استعاره است /شب ماه و روز مهر و سحرها ستاره است

عرض ارادتم به اباالفضل بارها /برده مرا به جرگه ی بی اختیارها /چون موج سر به سینه هر صخره می زنم /آثار عاشقی ست از این گونه کارها /محدود ما یکی دو قبیله نمی شود /عشقش دوانده ریشه به ایل و تبارها /مانند او نیامده دیگر به روزگار /مانند من گدای نگاهش هزارها /دل داده اند در ره او صاحبان دل /سر داده اند در قدم او سوارها /از او ندیده ام به خدا دادرس تری /آقاتری، کریم تری، همنفس تری /با این که با اصالت و ارباب زاده بود /یک عمر چون رعیت این خانواده بود /بذر ارادتی که به دل کاشت مادرش /حالا چو سرو قامت او ایستاده بود /در پیش فاطمی نسبان سر به زیر بود /انگار این ارادت او بی اراده بود /در آخرین سجود نماز محبتش /در پیش پای فاطمه از زین فتاده بود /آنها که دیده اند نوشتند عاقبت /سر روی پای حضرت زهرا نهاده بود /زهرا کنارش آهِ نفس گیر می کشد /با دست خود ز دیده ی او تیر می کشد /ما جز خدا به غیر توکل نمی کنیم /ما جز به اهل بیت توسل نمی کنیم

جبرئیل امین کِل می کشه رو زمین /علی بیا ماه ببین رو دست ام البنین /امیر انصار الله میاد، نور چشم ثارالله میاد /کی گرفتاره حاجت داره، خدا امشب با ما راه میاد /حلّال هر مشکل عباس ابوفاضل /ای مالک هر دل عباس ابوفاضل***جبرئیل امین کِل می کشه رو زمین /علی بیا ماه ببین رو دست ام البنین /پهلوون عرب سراپا فضل وادب /دلیر و حیدر غضب، باب الحوائج لقب /سپر اولاد فاطمه، رو لباشه یاد فاطمه /اینه فخرش که تو نوکری شده خونه زاد فاطمه /دلبر و دلداره، عباس علمداره /حیدر کراره، عباس علمداره /حلّال هر مشکل عباس ابوفاضل /ای مالک هر دل عباس ابوفاضل***ای خدای کَرم، پناه اهل حرم /تا اسمتو می برم دور میشم از همّ و غم /تو که مرده احیا می کنی، با نگاهت غوغا می کنی /کاشف الکرب عن وجه الحسین، گره ما را هم وا می کنی /ایران با احساسه، دخیل عباسه /راهشو می شناسه، دخیل عباسه

جمعمان جمع که تا نقش خیالی بزنیم /کوچه باغی برویم و پر و بالی بزنیم /پای حافظ قدح از شعر زلالی بزنیم /جمعمان جمع بیایید که فالی بزنیم / شاهِ شمشاد قدان، خسرو شیرین دهنان /که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان / بگذارید از این فاصله بویی بکشم /در ِخُم را بگشاییم و سبویی بکشم / تیغ ابروی کجش را به گلویی بکشم /صد و سی و سه نفس نعره ی هویی بکشم / از دلِ ما چه به جا مانده که غارت کرده /پسر سوم زهراست قیامت کرده / ماه و خورشید دو حیران و دو سرگردانند /سال ها دل سر این طایفه می گردانند / بال در بال فرشته غزلی می خوانند /ما همه بنده و این قوم خداوندانند / آمده تا ز علی تیغ دو دَم را گیرد /قد برافرازد و بر دوش عَلم را گیرد / جمع مِهر و غضب و جذبه و زیبایی را /در تو دیدیم مسیحایی و موسایی را / محشری کن که ببینند دل آرایی را /برده ای ارث از این سلسله آقایی را / حق بده مات شود چشم، تماشا داری /آنچه خوبان همه دارند تو یکجا داری /آسمان پیش قدم هات به حیرت افتاد /کهکشان وقت تماشات به زحمت افتاد / موج برخاست و از آن همه هیبت افتاد /کوه تا نام تو را بُرد به لکنت افتاد /این علی هست، خودش هست، جنابش آمد /خوش به حال دلِ زینب که رکابش آمد /تشنه خاکیم و ترک خورده ولی دریا تو /شوره زاری همه با ماست وَ باران با تو /و نوشتیم که یا هیچ پناهی یا تو /دلمان قُرص بُوَد، قُرص چرا؟ زیرا تو /بعد مرگم به هوای حرمت پر گیرم /من کفن پاره کنم زندگی از سر گیرم /رگِ پیشانی تو تا که تَوَرم می کرد /لشگر انگار که با مرگ تکلم می کرد /دست و پا را نه فقط راهِ نفس گم می کرد /بیرقت در وسط دشت تلاطم می کرد /چقدر سر ز سر ِتیغ تو سرگردان است /تو سلیمانی و تختت وسط میدان است /می کشی تا وسط معرکه ها طوفان را /بند آورده نگاهت نفس میدان را / تا که ارباب بگیرد به سرت قرآن را /می درد نعره ی تو زَهره ی سرداران را / شور آن قله که آتش فوران کرد تویی /آن کماندار که ابروش کمان کرد تویی / سایه بان دلِ زینب دلِ ما هم با توست /حاجتی گرچه نگفتیم فراهم با توست /ماهِ شب های محرم تویی و دم با توست /ای علمدار ِ ادب شور محرم با توست /دستِ ما نیست که در پای غمت می گرییم /لطف زهراست که زیر عَلمت می گرییم

شاه اومد، به شب تیره بگید ماه اومد /پرچم "نصر من الله" اومد، پسر علی ولی الله اومد /کی مثل من براش امشب شب عشقه /کی مثل من سرش گرم تب عشقه، شب عشقه /ای به دست تو تقدیرم، من به زلف تو زنجیرم /دوسِت دارم، یه روز برات می میرم***یکتایی، مثل نور تو دستای زهرایی /می خونه برای تو لالایی، داری دل می بری از بابایی /ببین جدت رسول الله پر از شوقه /دلم می خواست پیشت بودم همون موقع /ای حماسه ساز دنیا، ای معجزه ی عاشورا /دلم می خواد دورت بگردم آقا***سامونی، تو فقط برای من می مونی /من تو دام عشقتم زندونی، هم دوای منی هم درمونی /تو خورشیدی، منم مثل شب تارم /چیه بهتر از این که من تو رو دارم، دوسِت دارم /ای زندگی شیرینم، ای دین من و آیینم /خدا رو من تو چشم تو می بینم

قمر بنی هاشم عباس اباالفضل / روز ازل چون زدند قرعه ی مردی / قرعه درآمد به نام حضرت عباس / قمر بنی هاشم عباس اباالفضل