ولادت حضرت علی اکبر (ع) مهدی میرداماد، سال 1397

باید برای طور کلیمی درست کرد/یک گوشه ای نشست و گلیمی درست کرد/باید در ازدحام گدا و کمی جا/جائی برای مرد کریمی درست کرد/باید قسم به نور دو عین حسین داد/تا از خدا، خدای رحیمی درست کرد/باید دل حسین هوای نبی کند/شاید دوباره خلق عظیمی درست کرد/مجنون شهر بودم و لیلا نداشتم /اکبر اگر نبود من آقا نداشتم/یک فرصتی کنار بزن این نقاب را/بیچاره کن به صبحدم آفتاب را/امشب خودی نشان بده تا سجده ات کنم/از من مگیر فرصت این انتخاب را/نور جبین نیمه شب در تهجدت/در هم شکست کوکبه ی ماهتاب را/آباد باد خانه ات ای زلف پر گره/من از تو دارم این دل خانه خراب را/دستار را ببند و کنارم قدم بزن/شاید کمی نظاره کنم بوتراب را/پیغمبرانه بود ظهوری که داشتی/خورشید بود جلوه طوری که داشتی/شب زنده دار بودی و ذوب خدا شدی/ای سر به زیر از همگان سر بلند تر/تسکین عمه بود غروری که داشتی/خلقاً و منطقاً همه شکل رسول بود/در کوچه های شهر، عبوری که داشتی/این آفتاب تو ست که خورشیدمان شدهیا که پیمبر است دوباره جوان شده

علی علی علی اکبر علی علی اکبر/ارباب زاده ای نه تو خودت اربابی/نور تویی/شور تویی/طور توییدلبر مسطور تویی/آب تویی/گوهر نایاب تویی/ناب تویی/منبر و محراب تویی/مهتاب زاده ای نه تو خودت مهتابی/ارباب زاده ای نه تو خودت اربابی/عشق تویی/مست تویی/سیب تویی/یاس تویی/معدن احساس تویی/یاور عباس تویی

شب جوونه اربابمونه/مردونه یا علی بگه هر کی میتونه/اومده عشق مولا اومده ماه زهرا/شده مجنون هلاکه پسر ام لیلا/ذکر علی علی رگه خوابمه/مثل جوونیای اربابمه/شب جوونه اربابمونه/مردونه یا علی بگه هر کی میتونه

مدینه باز دل بی قراره/زمین پر از عطر بهاره/فرشته نذر مقدم نازش/گلاب و آیینه می یاره/سحر روشن امید تو آسمونا در اومده/می تابه نور معرفت که عمر ظلمت سر اومده/روی دست عزیز زهرا شبیه پیغمبر اومده/تو قاب چشماش پر از اشک تبسم مادره/با یک نگاهش دل بابا به آسمون می پره/مژده اومد از عالم بالا اسمش علی اکبره/علی بن الحسین