ولادت امام حسن مجتبی (ع) 95 - محمدحسین پویانفر

مدح - ای فروزنده ز رخ حسن خدات وی همه حسن فروشان بفدات جلوه گر آینة ذوالمننی پای تا فرق حسن در حسنی مصطفی را تو فروع بصری وصی دوم و اوّل پسری خلد گردی است ز خاک حرمت چرخ موجی است ز بحر کرمت مهر را جلوه ز پیرایة تو آفتابش همه از سایة تو رمضان سفره مهمانی تو مشعلش چهرة نورانی تو روزه‌داری که بود تشنة دوست آتش عشق تو افطاری اوست ای فدای رخ بهتر ز مهت روزه داران خدا خاک رهت ای به خلد غمت افسانه بهشت پیش رخسار تو زیبایی، زشت گنج توحیدی و دل ویرانت روی نادیده همه حیرانت ای ز غمهای تو خون بر دل خاک پنجة صبر گریبان زده چاک صبر دیوانه شده از صبرت حلم خون خورده کنار قبرت صلح و جنگ تو درش سرّ و سری است هر دو را هر که بداند اثری است پای صلح تو در آن آتش جنگ سر بیداد گران خورد به سنگ تو امامی به قعود و به قیام به قعود و به قیام تو سلام مرکب حکم، تو میرانی و بس جنگ یا صلح، تو میدانی و بس هر که با صلح و قیام تو نساخت بخدا مرتبه‌ات را نشناخت تو که مانند پدر در پیکار شعلة مرگ زدی بر اشرار صف کفار ز هم پاشیدی فاتح جنگ جمل گردیدی راه تا قلب سپه طی کردی ناقة عایشه را پی کردی ای ز رزم آوریت در صفّین بانگ تکبیر بلند از طرفین تو که نجل اسداله استی تو که فرزند یدالّه استی نبود در دلت از دشمن بیم نکنی صلح که گردی تسلیم تو به هر حال ولی اللّهی جنگ یا صلح کنی آگاهی مصطفی کو سخنش وحی خداست گفته در شأن تو این گفته به راست: حسین اند دو پاکیزه امام همگان را به قعود و به قیام

سرود - حسن لیلایِ لیلاها حسن آقایِ آقاها حسن آرامشِ زهرا … دریایِ لطفت ، ساحل نداره قلبم برا تو ، قابل نداره چاره بجز مجنون شدن نیست جز تو کسی آقایِ من نیست هرکی به ذکری دل خوشی شه روی لبم جز یا حسن نیست تو آقای کرامتی ، تو دنیای سخاوتی تو دریای مروتی ، اصیلی با ا صالتی حسن لیلایِ لیلاها حسن آقایِ آقاها حسن آرامشِ زهرا … جز تو کسی رو سائل نداره قلبم برا تو قابل نداره از من نگیر این دم زدن نداره حال خوشِ عاشق شدن رو تو قلب من داری یه خونه دوست دارم این بیت الحسن رو تو مصداقِ صداقتی ، تو در اُوج قداستی تو الگویِ ملاحتی ، تو یکتا در رفاقتی حسن رحمانُ غفّارِ حسن سلطانُ قهارِ حسن کشته مرده داره … حسن لیلایِ لیلاها حسن آقایِ آقاها حسن آرامشِ زهرا … اصلا غریبیت ، منکر نداره صحنِ مزارت ، زائر نداره نه یک عَلم نه چلچراغی نه یک اتاق و نه یک رواقی از سنگِ خاکیِ مزارت هیچکس نمیگیره سراغی اگه بغض همه شبات کبوتر نیست تویِ هوات شبیه مشهد الرضا میسازیم ما حرم برات حسن یار و رَفیقمِ حسن عشقِ قدیمَمِ حسن ذکر عقیقَمِ حسن حسن لیلایِ لیلاها حسن آقایِ آقاها حسن آرامشِ زهرا … دریایِ لطفت ، ساحل نداره قلبم برا تو ، قابل نداره … چاره بجز مجنون شدن نیست جز تو کسی آقایِ من نیست هرکی به ذکری دل خوشی شه روی لبم جز یا حسن نیست تو آقای کرامتی ، تو دنیای سخاوتی تو دریای مروتی ، اصیلی با ا صالتی…

سرود - در جهان مفتخر از عزت نام حسنیم متحیر ز کمالات مقام حسنیم با عنایات خدا محضر زهرا رفتیم با ید حیدر کرار به نام حسنیم جبرئیل از ره ما بال و پرت را جمع کن ساکن عرش خداییم غلام حسنیم نسل سلمان رجزش در صف محشر این است ما مسلمان شده ی دست امام حسنیم ناسزا گفته به او یک شبه مستغنی شد مست و آواره این مشی و مرام حسنیم لحظه ی سینه زدن جلوه طوفان اما در عبودیت حق بنده ی رام حسنیم خون دل خوردن از اول شده سهم شیعه غرق دردیم ولی تشنه جام حسنیم شاعر : قاسم نعمتی