شب ولادت امام حسن مجتبی (ع) 93 - محمود کریمی

مدح - ماه من از پرده بیرون شو ببین ماه خدا را ماه عفو و ماه رحمت ما تسبیح و دعا را ماه توبه ماه بخشایش مه صدق و صفا را ماه میلاد حسن مرآت حسن کبریا را نیمه ماه خدا ماه علی را جلوه گر بین قرص خورشید محمد را در آغوش سحر بین غنچه ای از گلبن قران و عترت و اشد امشب اشک شوق مصطفی در خنده اش پیدا شد امشب روشن از دیدار رویش دیده زهرا شد امشب فاش گویم پور بو طالب علی بابا شد امشب گشته بلبل جبرئیل و خانه وحی است گلشن ای محمد ای علی ای فاطمه چشم تو روشن بزم شادی هم زمین هم چرخ گردون آمد امشب روزه داران را بهین عیدی همایون آمد امشب میهمانان خدا را بخت میمون آمد امشب ماه روی میزبان از پرده بیرون آمد امشب دل نماز آورده بر محراب ابروی خم او روزه سی روزه می گیرد بخیر مقدم او آفتاب حسن حق تابنده هنگام سحر شد نیمه ماه خدا ماه محمد جلوه گر شد مرتضی را چشم دل روشن برخسار پسر شد هم بشر هم بوالبشر را این پسر نیکو پدر شد ظاهر از بین ولایت مظهر داور شد امشب البشاره البشاره فاطمه مادر شد امشب خیز و در آئینه جان عکس روی یار بنگر جلوه گر در خانه دل جلوه دلدار بنگر وجه وجه الله بین مهر رخ دادار بنگر در تلاقی دو دریا لولو شهوار بنگر گوش شو تا بشنوی تبریک حی ذوالمنن را چشم شو تا بنگری روی دل آرای حسن را تا درخشان شد رخ رخشان تر از ماه تمامش گشت پروانه صفت در گرد رخ ماه صیامش چون سراپا حسن دید آن طفل را جد کرامش بوسه زد بر روی زیبا و حسن بگذاشت نامش در مه مهمانی حق گشت ماهی اشکارا روشنی بخشید چشم میهمانان خدا را ای تولایت صفا بخش و شفا بخش دل من وی به مهرت دست حق آمیخته آب و گل من از نمکدان عطایت شورها در محفل من نیست غیر از مهر تو در مزرع دل حاصل من

سرود - با خوب و بده گدا میسازه کریمه همیشه سفرش بازه حضرت فاطمه افطاریش و خونه امام حسن میندازه ببین امام کریم داره سمت من میاد آره فقط شال سبز به امام حسن میاد نگو روزه هستی حلاله مستی بگیر دامنش رو دو دستی چی میشه یه روز که از خواب پا شم مدینه زائر این آقا شم آخرش بقیع و ما میسازیم الهی کارگر صحنش باشم امام حسن تو کرم هیچ کسی سر از تو نیست تو خونه فاطمه مادری تر از تو نیست سرم خاک پاته روی دستاته به و الله حاتم گداته دره خونش و گدا میشناسه تو کوچش همیشه بوی یاسه تو بزرگی آقامون این بس که یکی از مریداش عباسه دلم می خواد زیر سایه فاطمه باشم دلم می خواد شب قدر با تو علقمه باشم من و ذکر یا رب به حق زینب بده کرب و بلام و امشب

سرود - یا کریم دل ها امشب میره بالا با خیال اون گنبد و بارگاه تو یا حسن پرواز میکنم به بام تو افطار میکنم به جام تو بد مستی میکنم به نام تو امکان نداره دل دست خالی بره از درت امشب همه شدن مهمون سفره مادرت توی این ضیافت سفره کرامت آسمونیا زمینا همه شدن نوکرت شبانه روز آقا دره خونت بازه اونجا ابالفضله که سفره میندازه افتاده دلم به پای تو من میمیرم برای تو ممنونم که شدم گدای تو تا دم دم سحر بیقرار تو ام این شبا ذکرم فقط شده مجتبی مجتبی مجتبی ای شاه کرامت حتی تو عبادت پای عشق تو قدم قدم میرسه دل تا خدا به دستای لطفت چقدر بدهکارم چقدر دلم تنگه چقدر دوست دارم مولا عزیز فاطمه درمون دردای همه خاطرخواهت شدم یه عالمه ای جان ای جان جانان من آمد برخیز که هنگامه عشق حسن آمد بر زلف تو باید که ره شانه ببندند یا مشک فروشان دره کاشانه ببندند شمشیر پیمبر آیینه حیدر بر لشکر اسلام یل صف شکن آمد احیا شده هر دل فانی شده باطل جاء الحق عشاق حسن از یمن آمد من اویس قرنم من گدای حسنم اهل عالم بدونن من هم اهل یمنم

سرود - اگه یه نگاهی کنه یه سری بزنه به دل خراب من دیوونه اون لحظه خوب خوب زندگیمه آقام امام حسن کریمه دلدادگیم از قدیمه آقام امام حسن کریمه اگه برسه یه شبی پای من گدا به در خونه ی علی و فاطمه اول عاشقیمه آقام امام حسن کریمه دلدادگیم از قدیمه آقام امام حسن کریمه