ولادت حضرت علی اکبر (ع) 97 - محمود کریمی و حسین طاهری

سرود - امشب زمین شده عرش اعلا با لبخند مولا اومد اکبر لیلا عرض و سما میگرده دور مرتضی علی میخونه یا علی و یا علی و یا علی یا مولا یا علی یا علی یا علی منم نوکرت یا علی غلام درت یا علی همه زندگیم فدای سر علی اکبرت یا علی یا مولا یا علی و یا علی و یا علی من جونمو میزارم تو این راه تو راه شعار علی ولی الله رو سینه ام نوشته خاک پای قنبرم تا زنده ام گدای بچه های حیدرم میمیرم برات یا علی برا بچه هات یا علی خدا قسمتم کنه تو نجف بیفتم به پات یا علی یا مولا یا علی یا علی یا علی توی عالمین تویی اشجع الناس تویی مقتدای علی اکبر و عباس شاهی که تا ابد حسینیارو میخره بابای زینب و پدر بزرگ اکبره میگم تا ابد یا علی بی حد و عدد یا علی زمین و زمان فقط از خودت میگیرن مدد یا علی یا مولا یا علی یا علی یا علی مجنونمو دلم زیر دینه نگاه کریمه جوون حسینه میگیرم از تو من برات کربلا حسین با ذکر یا حسین و یا حسین یا حسین میفته سرم یا حسین به پای حرم یا حسین نگاهی بکن که من عاشق علی اکبرم یا حسین یا مولا یا حسین یا حسین یا حسین

مدح - حسین طاهری - شاه امروز آفریده شاهکار دیگری احتیاجی نیست بعد از این به یار دیگری لشکر ارباب میگیرد وقار دیگری مرتضی باید بسازد ذوالفقار دیگری بیشتر امشب شب خوشحالی سقا شده چونکه حالا یک نفر مثل خودش پیدا شده او برای زینب کبری رکاب آورده است عمه زینب هم برای او نقاب آورده است هدیه ای را هم برایش بوتراب آورده است مرکبی در شان پیغمبر عقاب آورده است نیست جایی خوش قد و بالاتر از این آینه ام لیلا تکیه زد بر جایگاه آمنه از فراز خانه اش نور کرامت میگذشت قدر او که هیچ قدش از قیامت میگذشت غرق در ذات خدا بود از علامت میگذشت بود در شانش ولیکن از امامت میگذشت شیر دارد بی امان با شیر بازی میکند تا که اکبر با عمو شمشیر بازی میکند پهن کرد از دست خود بر خواهرش سجاده ای بعد پیغمبر به او دل داده هر دل داده ای ای فقیران سفره دارد سفره آماده ای اوست آقا زاده ام آن هم چه آقا زاده ای در مقام او جهانی بانگ یا هو میزند وقت مدحش ناصرالدین شاه زانو میزند وقت معراجش رسول و وقت خیبر مرتضی بین خانه چون پیمبر بین لشکر مرتضی سر رسول الله هست و هست پیکر مرتضی نیمی از پیکر نبی و نیم دیگر مرتضی دست هایش چون که بر هم سخت محکم میشود باز هم عید غدیر خم مجسم میشود مثل مادر آسمان ها را تماشا میکند آسمان در گیسویش خورشید پیدا میکند کیست این آقا که مارا نیز آقا میکند خواهر کوچک ترش هم کار زهرا میکند صاحب بالاترین عنوان و منصب میشود شانه او تکیه گاه عمه زینب میشود کعبه از شش گوشه ارباب کم می آورد نام او افلاک را زیر قدم می آورد صحبت از شش گوشه شد حرفی که غم می آورد باز هم دارد مرا سمت حرم می آورد هر چه بادا باد من این روزها لیلایی ام هر که جایی را پسندد من که پایین پایی ام مرهمی بعد از تو بر داغ پدر پیدا نشد خواست برخیزد حسین بن علی از جا نشد خواست جسمت را بگیرد در بغل اما نشد آخرش هم پیکر تو در عبایش جا نشد داد زد بابای پیرت آه زینب اکبرم ای جوانان بنی هاشم بیایید از حرم شاعر : مجید تال

سرود - حسین طاهری - صدای ترانه مهتابو میشنوم صدای ملک شرف یاب و میشنوم صدای تب و تاب لیلا رو میشنوم صدای لالایی ارباب و میشنوم شیرینی زندگی حسینه نوه مولامه شبیه پیمبره و ارامش دل اقامه زیارت پایین پای شب کنار تو رویامه دین و ایمان من علی ماه تابان من علی بخدا جان من علی جانان من علی کوله بار ارزوهات و بردار بیار بگو به تاریکی تموم شب های تار بیا تا میتونی دامن یار و بگیر جوونیت و پای اقا علی اکبر بذار جوونی ما فدای جوون خونه اربابه این اقا زاده ترانه عاشقونه اربابه خوش به حال اون که تا قیامت دیوونه اربابه خواب و رویای من علی دین و دنیای من علی عشق اقای من علی اقای من علی میبینی دلم و اوردم امشب برات میبینی که سر راه تواند عاشقات الهی که بشه یه روزی جونم فدات صدقه میزاره عموت برای خنده هات با قدم نو رسیده تو شهر مدینه غوغا شد نیومده دیدنم که دلبر دل زهرا شد بالاخره ماه شبای تار دل ما پیدا شد مذهب و دین من علی یار دیرین من علی شور شیرین من علی شیرین من علی

سرود - علی ابن حیدری دل ما رو میبری مدینه زیبا شده که حسین بابا شده آره مجنون عاشق پسر لیلا شده علی ابن حیدری دل ما رو میبری خبر بدین به اهل دنیا دوباره حیدر اومد از راه ام البنین مادر بزرگش بهش میگه هزار ماشا الله علی ابن حیدری دل ما رو میبری میرسه تا آسمون رجز و فریاد تو بوده عباس علی توی رزم استاد تو علی ابن حیدری دل ما رو میبری جوونیمو نذر تو کردم سایه روی سرم هستی خدایی فرمانده کل مدافعان حرم هستی علی ابن حیدری دل ما رو میبری

سرود - پا تا سر پیغمبر قد و بالا خودِ حیدر یابن نور یابن العشق مولانا علی اکبر چه تو این دنیا چه تو محشر تو رو دارم چی از این بهتر تو خودت مولا و اربابی یا علی اکبر گل سرخ خانواده ی مهتاب علی اکبر شاهزاده ی ارباب منو دریاب منو دریاب منو دریاب دلبر حسینی حیدر حسینی آینه ی علی و بال و پرِ حسینی چه نور و مشکاتی چه سلام و صلواتی چه شکوهی چه قماطی چه جمال و وجناتی همه ی عالم فدای تو کی نمی میره برای تو تو کدوم قلب حسینی نیست رد پای تو دلی که مجنون تو نشه مرده رو پیشونیم مُهر عشق تو خورده دلا رو اسم تو برده من و دریاب روح عاشقایی قلب کربلایی می درخشه با تو شیش گوشه ی طلایی یاسین و حمد و ناس تو جمالت همه پیداست هستی از همه بیشتر دلدارِ دلِ عباس من با عشق تو جوون میشم رفیق هفت آسمون میشم یه روزی اون شیعه ای که میخوای همون میشم مثه زهرا جلوه ی گل یاسی تجلیِ مجتبی و عباسی تو خورشیدی تو الماسی من دریاب یاور ابالفضل لشکر ابالفضل تو بساط ارباب هم سنگر ابالفضل

سرود - پیش از اینها روزگاری روزگاری داشتم با دل خود روزگاری کار و باری داشتم تا که روزی کوچه‌ می خانه کاری داشتم بعد از آن دیدم که چشمان خماری داشتم بعد از آن آواره ام بین نجف تا کربلا لا حرم الا نجف تا عشق الا کربلا جز خدا حرفی نگفتند از فراسوی علی جز پیمبر کس ندیده طاق اَبروی علی کس نداند غیر زهرا سِرّی از موی علی آمدم دنیا برای دیدن روی علی آمدم با حضرت قنبر قراری داشتم ورنه من با مردم دنیا چه کاری داشتم این جوان اینجا جهانگیر است تعبیرش علی است ابروانش آسمانگیر است تفسیرش علی است تیغ دار است و کمان گیرست تا میرش علی است بر طنین او اذان گیر است تکبیرش علی است می کشد قد قامت و محراب حیرت می کند یک تبسم میکند ارباب حیرت می کند