ولادت امام حسین (ع) 99 - حنیف طاهری

مدح - از شوق تو انگار در جسم جهان جان نیست شوقی که جوشان است و در جان است و پنهان نیست خلقت تماما در به در دنبال تو بوده پس جشن میلاد تو تنها خاص انسان نیست ما عمرمان خورده گره با نام زیبایت حرف تو و ما حرف عاشورا و شعبان نیست ما با غم عشق تو صدها داستان داریم داغ تو صاحب خانه دلهاست مهمان نیست با ما چه کردی که حدیثت هر کجا باشد چشمی نمیبینم که مثل چشمه جوشان نیست ما مذهبی داریم بر مبنای گیسویت هر کس پریشانت نشد اصلا مسلمان نیست در مذهب ما که تو معبودی و مسجودی تشخیص ذات کردگار از یار آسان نیستجوری خریدی عاقبت حُر ریاحی را حسرت برد هر کس به درگاهت پشیمان نیست این راز را فهمید عالم گرچه کتمان کرد اصلا همین چشمان تو ما را مسلمان کرد جبریل اگر در دست دارد گاهوارت را یعنی خدا میخواهد آرام و قرارت را ای قلب قبله تو خودت که جای خود داری وقتی ملک سجده کند ایل و تبارت را موسی که خود غرق است در دریای سقایت عیسی توسل کرده طفل شیرخوارت را از خاک پایت آسمانم توشه میگیرد سوغات می آرد غباری از مزارت را پیش از شروع خلقت انسان بی قرارت بود بلکه به دوش او بیندازند بارت را پلکی بزن روز و شب ما را منظم کن گردون ببیند گردش لیل و نهارت را این ملتی که دل به تو بسته است از آغاز خالی نخواهد کرد دیگر کارزارت را وقتی کسی سر روی خاک تربتت دارد دیگر نخواهد دید یک دم هم اسارت را تنها دلیل سجده ما خاک پای توست شکر خدا پروردگار ما خدای توست پیش تو ساقی از شهیدت خون نخواهد رفت از رگ رگش جز باده گلگون نخواهد رفت تنها شهیدان حق جامت را ادا کردند مست تو از میخانه ات مدیون نخواهد رفت از گنج عشقت اهل این ویرانه محروم اند ورنه کسی دور و بر قارون نخواهد رفت در خیمه ات هرگز دل از دنیا نخواهد سوخت از روضه ات هرگز کسی محزون نخواهد رفت روزی اگر لیلی و مجنون هم روند از یاد لیلی ولی از خاطر مجنون نخواهد رفت هر کس که اهل سجده بر خاک حریم توست فکر شهادت از سرش بیرون نخواهد رفت هرگز هَرَج بر حج ما دور حریمت نیست دیوانه سمت حفظ هر قانون نخواهد رفت در پاسخ روز حساب و شام قبر از ما جز ذکر حا و سین و یا و نون نخواهد رفت اصلا برای ما تو آغازی و پایانی با ما تو بودی از ازل با ما تو میمانی

سرود - زمین ضربان داره زمان هیجان دارهخورشید به نگاه تو ایمان داره به همه عالم وجودت آقا حلاوت داده که دنیامون با عشق تو آباده بعد از خدا دلم بنده توست ارباب شدن برازنده توست زهرا دلش گرمه به یه خنده توست تویی تب و تاب من تویی می ناب من به دست تو دل دادم ارباب من عاشقم کرده مرامت آقا به تو دلبستم تا روز آخر پای کارت هستم من دلخوشم به این پرچم تو از کودکی شدم آدم تو محتاج به نون سفره اعظم تو قسم به علمدارت به گرمی بازارت هر کی حرمت اومد شد بیمارت بار اول که حرم رو دیدم به تو دل دادم فقط به دست و پای تو افتادم چشمای من به ایوون طلاست هر جا برم دلم کرب و بلاست صحن و سرای تو بهشت عاشقاست

سرود - من چیزی نمیخوام از تو دوست دارم کنارت باشم تو بخوای یقینا می شه ساکن دیارت باشم غوغای اسمتو از هر کی پرسیدم از کی شدم عاشق هیچوقت نفهمیدم چجوری خونه خرابم کردی به این شیدایی من عادت کردم خدا می دونه فقط وقتی که می گم اسمت رو عبادت کردم خونم تو رگهام می جوشه هر دم از یاد اربابم امشب خالق هم عاشق شد وقت میلاد اربابم روی شهپر جبراییل تا به عرش اعلا رفته کودکی که بی اندازه صورتش به زهرا رفته تا انتهای عشق مهرش رسید امشب بعد از هزاران سال فطرس پرید امشب به هوای نسیم کوی تو دل من میل پریدن داره همیشه کوی تو دیدن داره تو راه عشقت قلب من با قلب عشاق شد همراه به ابی انت و امی صلی علیک ثارالله ...

سرود - دل تنگ اذان سحر کرب و بلاست به ابی انت و امی یا حسین حاجی طلبد مکه و ما کرب و بلا را راه حرم دوست ز دربار حسین است بر تربت ما شمع و چراغی نفروزید چون جلوه گر آنجا مه رخسار حسین است هر که رود کربلا بوسه به خاکش زند بشنود از قدسیان بانگ و نوای حسین ملک سلیمان بود در نظرش بی بها هر که گدایی کند پیش گدای حسین چون به عزاخناه اش پا نهی آهسته نه بال ملائک بود فرش عزای حسین خنده کنان می رود روز جزا در بهشت هر که به عالم کند گریه برای حسین تو به ز من سر کویت هزارها داری ولی بدان که گدایت فقط تو را دارد حسین جانم حسین جانم گر بدانم به دم مرگ که حشرم با توست از لحد رقص کنان تا به قیامت بروم...