وفات حضرت ام البنین (س)، محمدرضا طاهری و حسین طاهری

بی درد ما که از غم تو راست قامتیم /با این که سر شکسته ی سنگ ملامتیم /بیمار عشق می شود آن کس که عاشق است /این رسم عشق نیست که اکنون سلامتیم /در انتظار هر که به جز تو نشسته ایم /در سردسیر هجر تو گرم اقامتیم /بی شک بدون تو به درِ بسته خورده ایم /امروز اگر که همدم اشک ندامتیم /ما بی تو یا که با تو تفاوت نمی کند /یعنی همیشه شامل لطف و کرامتیم /دنیا به لطف چشم تو پُر بود دست ما /گریان دست خالی روز قیامتیم /عمری عَلَم به دوش حسینیم چاره ای /مشتاق گریه کردن پای علامتیم /این عمر پای سفره ی "ام البنین" گذشت /امروز اگر کنار تو گرم ارادتیم

ای دلت بند امیرالمومنین /رشته های چادرت حبل المتین /مادر ماهی و خورشید زمین /ای کنیز فاطمه "ام البنین" /یک رباعی داشته دیوان تو /چهار گل روییده بر دامان تو /چهار قُل خواندیم در قرآن تو /همسر شیری و خود شیرآفرین /مثل قطره آمدی، دریا شدی /خاک بودی، تُربت اعلی شدی /تا کنیز خانه ی زهرا شدی /خانه ات شد قبله عرش برین /ای به روح تو سلام اهل بیت /عارفی تو بر مقام اهل بیت /بچه های تو غلام اهل بیت /ای غلام خانه ات روح الامین /تو همه تن بودى و جان شد علی /در کویر تشنه باران شد علی /تو شدی قاری و قرآن شد علی /ای مفاتیح الجنان بی قرین /آن که حکم صبر از "الله" داشت /پیش چشمت سر درون چاه داشت /نیمه شب ها روضه ای کوتاه داشت /پیش چشمم خورد زهرا بر زمین /وقت رفتن پیش چشم زینبین /گفته ای عباس را ای نور عین /برنمی گردی مدینه بی حسین /جان تو جان امام من، همین /حال آورده "بشیر" از ره خبر /کاروان عشق آمد از سفر /نه ستاره مانده دیگر نه قمر /آه ای ام البنین بی بنین /بند قلب دختر زهرا گسست /تا کنار علقمه افتاد دست /با عمودی فرق عباست شکست /خورد با صورت زمین آن مه جبین /تا علمدار حرم از حال رفت /یوسف زهرا سوی گودال رفت /دست دشمن جانب خلخال رفت /حمله کردند از یسار و از یمین /روز، سینه زن شد و شب گریه کرد /شمر تا خندید زینب گریه کرد /نعل می رقصید و مرکب گریه کرد /ذوالجناح آمد به خیمه شرمگین /تو نبودی خیمه را آتش زدند /عشق را در کربلا آتش زدند /بچه ها را بی صدا آتش زدند /سوخت آن شب قلب "ختم المرسلین" /خوب شد مادر نبودی ناگهان /سرخ شد از خشم چشم آسمان /تا که در گودال آمد ساربان /خاتم آل عبا شد بی نگین /خوب شد مادر نبودی، سر شکست /در حرم گهواره ی "اصغر" شکست /بعد سقا حرمت معجر شکست

من نمیشه باورم شبیه مادرای تو حرم /کنار دریا تشنه جون دادی، گذاشتی چشماتو به روی هم /کی سر تو رو شکست، شدی تو ساقی بدون دست /چی شد که نانجیب سر تو رو به سمت پهلو روی نیزه بست /الهی بشکنه دستی که تو ابروهات شکاف انداخت /غم نبودنت کار حسین رو ساخت /عباس من بمیرم برات***می کشم همش عذاب میون روضه های مشک آب /خودت بیا بگو که من چطور نگاه کنم تو صورت "رباب" /خسته حال و غمزده، شکسته و خمیده اومده /داره می خونه روضه "اصغرم" با دست بسته دست و پا زده /کسی ندیده رو نیزه سر یه طفل شیرخواره /می خواست بگه مثل عباس علمداره /عباس من بمیرم برات

مادرم در گوش من خوانده است یا ام البنین /ذکر من تا روز محشر هست یا ام البنین /هر کسی که توبه اش در محضر ربّ شد قبول /قبل از آن در زیر لب گفته است یا ام البنین /مستجاب الدعوه شد هر کس که در این روزگار /بر گدایان درت پیوست یا ام البنین /هفت پشتم را نظر کردم تماما بوده اند /نوکر عباس تو دربست یا ام البنین /ما همیشه محضر تو عرض حاجت کرده ایم /هر کجا خوردیم بر بن بست یا ام البنین

جای خالی تو این روزا حس میشه، عمر مادر /رفتی با رفتنت زینب بی کس میشه، عمر مادر /ببین تو مدینه کسی نیست کنارم /منی که به جز تو کسی رو ندارم /آه پسرم، آه جگرم /کسی نمی دونه چی اومده به سرت /کسی نمی دونه چی اومده به سرم، آه پسرم /آه پسرم، آه جگرم***از روی زینب و از روی فاطمه شرمنده ام /رفتی اما نشد، موندی تو علقمه شرمنده ام /شنیدم که رفتی رباب رو ندیدی /روی دستا جای طنابو ندیدی /آه پسرم، آه جگرم /عمود آهنی زدن چرا به سرت /کسی نمی دونه چی اومده به سرم، پسرم /آه پسرم، آه جگرم***من از داغت مادر مثل اهل خیمه هق هق کردم /تا فهمیدم مَشکت از دستات افتاده من دق کردم /چی اومد سر تو، سر پیکر تو /الهی بمیره برات مادر تو /آه بدنت، وای زدنت /خدا می دونه که می لرزه این بدنم /تا فهمیدم که نیزه خورده به تنت، زدنت /آه پسرم، آه جگرم /کسی نمی دونه چی اومده به سرت /کسی نمی دونه چی اومده به سرم، پسرم

مادرم اسمتو خوند تو گوشم /شال مشکیتو گذاشت رو دوشم /گفت برای روضه ی امام حسین /فرش زیر پامو هم می فروشم /من پر عَلَمو می بوسم، تربت حرمو می بوسم /دست مادرمو می بوسم، حسین /از آخرین زیارتم چقدر گذشته /دست رو دلم بذار حسین، دلم شکسته /تموم دلخوشی من فقط همین بود /قرارمون حرم غروب اربعین بود /حسین حسین حسین حسین جان

اومدم با کوله بار غم، با یاد غم اهل حرم /یاد مشک و پرچم و عَلَم وای وای وای /ام البنین بیا بشین کنار زینب /تا بشنوی روضه ی قلب زار زینب /خسته و بی رمق رسیده و بزار که /سرش رو روی زانوهات بذاره زینب /ام البنین مشک دریده، ام البنین دست بریده /شنیدنش سخته یا دیدن /ام البنین گریه ی مادر، سه شعبه و حنجر "اصغر" /شنیدنش سخته یا دیدن /ام البنین همه گُلام رو چیدن، شنیدن کی بود مانند دیدن؟***به خدا تو کوفه مُردم و بس که تازیونه خوردم و /سوغاتی برات آوردم و وای وای وای /این تیکه پارچه یه روزی یه پیرهن بود /این پیرهن دست بافته ی مادر من بود /با این که این پیرهن رو داداش به تن کرد /ولیکن آخر دیدمش عریان بدن بود /ام البنین هق هق اطفال، خودم تو خیمه دلم تو گودال /از خیمه ها بیرون دویدم، مرکب بی صاحب رو دیدم /ام البنین آروم نموندم، خودم رو تا مقتل کشوندم /ام البنین بگم یا بسه؟ دیدم یکی رو سینه ش نشسته /ام البنین همه گُلام رو چیدن، شنیدن کی بود مانند دیدن؟