ولادت امام جواد (ع) و حضرت علی اصغر (ع) 96 - محمدحسین پویانفر

شعرخوانی - جای دارد که کعبه بشکافد نوه ی بوتراب می آید خاندان علی همه نورند حضرت آفتاب می آید کوریه چشم دشمنان حسین شاهزاده رباب می آید چشم شور حسود بگذارد شاه از امشب سه تا علی دارد این پسر نور چشم سادات است کعبه ی اول مناجات است خانقاهی که او بنا کرده شعبه ی دوم خرابات است گرچه او در حرای گهواره ست روح او مظهر عبادات است سجده بر اوست افضل الاعمال صاحب این همه کرامات است گره ی کور هم اگر دارید… مثل سقاست! باب حاجات است او که شش ماه عمر کرده صاحب این همه مقامات است در جوانی امام هم میشد فاتح نیل و شام هم میشد آمد از راه نوبهار رباب ماهِ تابانِ شامِ تارِ رباب آمده تا قرار باشد بر دل همیشه بی قرار رباب عالم از شوقِ یک علیِ دگر میزند چرخ بر مدار رباب خیلی احساس امنیت دارد هست وقتی که همجوار رباب هست ابالفضل پاسدار حسین طفل شش ماهه پاسدار رباب حیف اصلاً خبر ندارد که هست شش ماه در کنار رباب سر زده تیر بی خبر آمد عمر شش ماهه هم به سر آمد با همه سرعتش می آمد تیر نشد از آمدن مردد تیر مادرش (اِن یکاد) میخواند دور از اصغرش بگردد تیر هلهله میکنند کوفی ها میکشد زوزه های ممتد تیر به پریشانیش بگرید دشت به تلزّیِ او بخندد تیر وسطِ صحبتِ حسین آمد خطبه ی شاه را به هم زد تیر بین بازو و کتفِ بابا خورد از گلوی پسر که شد رد تیر آن عبایی که وقف اکبر شد کمک حمل جسم اصغر شد میرود پشت خیمه ها بکند از نگاه همه… جدا بکند تا نفهمند خواهران علی میرود بی سر و صدا بکند در مقاتل ندیده ام جایی ماه قبر ستاره را بکند میرود قبر اصغر و خود را پشت خیمه جدا جدا بکند کاش میشد که چند صورت قبر کاش میشد که چند تا بکند کاش میشد که شر دشمن را قبل غارت خودِ خدا بکند عصر شد خاک زیر و رو میشد نیزه ها در زمین فرو میشد شاعر : علیرضا وفایی

شعر خوانی - خوشحال ازین غلامی و عرض ارادتم همراه با ملائکه مشغول خدمتم این لطف فاطمه است که داده لیاقتم عبد علی و آل علی تا قیامتم من نوکر و محب و فدائی اهل بیت بیچاره ام بدون گدایی اهل بیت دارم به سر هوای جگر گوشه رضا افتاده ام به پای جگر گوشه رضا ممنونم از عطای جگر گوشه رضا ای جان من فدای جگر گوشه رضا عمریست زیر دین جواد الائمه ام محتاج کاظمین جواد الائمه ام ای نایب امام رضا ، حضرت جواد یابن الرئوف ! شاه وفا ! حضرت جواد پروردگار جود و عطا ، حضرت جواد دریاب روزگار مرا ، حضرت جواد آقا به مهربانی تو دارم اعتقاد هستی جواد و ابن جواد و ابالجواد ای سومین محمد این خانه، السلام ای سائل تو عاقل و دیوانه السلام ای صاحب کرامت جانانه السلام عیسی مسیحِ حضرت ریحانه السلام تو آمدی و دشمن دین نا امید شد بار دگر امام رضا رو سفید شد با بودنِ تو عهد وفا سر نیامده چیزی به جز کرم که به این در نیامده وصفت به جز رضا ز کسی بر نیامده مولود از تو با برکت تر نیامده تنها امام لایق فرزندی رضا ! وصفت کجا و ذهن گنهکار من کجا در کودکیت پیر زمین و زمان شدی آقا نهم ستاره این آسمان شدی امّید آخر همه بیچارگان شدی بالاتر از توقع ما مهربان شدی آنانکه خاک بوسی ابن الرضا کنند باید که خاک را به نظر کیمیا کنند ای عادت همیشه ی تو ذره پروری خوب و بدند بر سر کوی تو مشتری دادی به یاد سائل خود کیمیاگری حقا که یادگاری موسی بن جعفری هر کس که برد نام تو حاجت روا شده درد نگفته در حرم تو دوا شده ای انتقام کوچه همه آرزوی تو دل برده از امام رضا خلق و خوی تو باید گرفت درس برائت ز کوی تو ای غصه های فاطمه بغض گلوی تو تو مادری تر از همه ای بعد مجتبی خیلی عذاب داده تو را داغ کوچه ها