شب شهادت حضرت فاطمه (س) فاطمیه دوم 1400 - میثم مطیعی

مدح - چکیده گل رخسار مصطفی زهراست عصاره نفحات خوش خدا زهراست سلاله خلف ختم مرسلین یعنی خلاصه همه آیات انبیا زهراست کسی که شیشه عطر گل محمدی است که منتشر شده چون ذره در هوا زهراست زلال نور رسالت در او نمایان است چرا که آینه مصطفی نما زهراست کسی که ذکر دعایش میان هر دو نماز شده است ورد زبان فرشته ها زهراست گلی که باغ شهادت از او به بار نشست چراغدار شهیدان کربلا زهراست دو دل مباش دلا و بگو پس از قرآن شکوهمند ترین هدیه خدا زهراست دلا چو غنچه شکایت ز کار بسته مکن امیدوار که باشی گره گشا زهراست اگر که کوه غم افتاده روی شانه تو علاج کار تو یک یاعلی و یازهراست اگرچه کشتی پهلو گرفته می ماند تو را چه باک ز توفان که ناخدا زهراست مگو که راه رسیدن به عشق دشوار است چرا که فاصله اش از حسین تا زهراست مراقبت کن از آن مضجع شریف ای عشق به هوش باش که دار و ندار ما زهراست چنین غریب اگر در بقیع پنهان است مسلم است که گنجی گرانبها زهراست مدینه ! گوهر ما آرمیده در دل تو گواه باش که گنجینه حیا زهراست اگر در آتش کین سوخته است خانه او تو دردمند بیا خانه شفا زهراست گلی که خاک در آغوش خویش می کشدش شبانه بی کس و تنها و بی صدا زهراست دلا سراغ مگیر از مزار پنهانش نگاه کن ز کجا تا به ناکجا زهراست... شاعر : سعید بیابانکی

زمزمه - میون این شهر حسود، من بودم و هجوم دود اگر که میخ در نبود، مسافرم رسیده بود چقدر دردِ دل کرده بودم باهاش براش گفتم از قصه های باباش نشد بشنوم خندهاشو نشد بمیرم براش آه بمیرم براش بمیرم نذاشتن به دنیا بیاد توو وقت شکفتن به دنیا بیاد علی اسمشو انتخاب کرده بود نشد محسن من به دنیا بیاد « خدایا طفل منو کشتن » اگرکه میخ در نبود، زنده میموند عزیز من بزرگ میشد مثل حسین، قد میکشید مثل حسن برای علی مرد لشکر میشد حسینی تر از هر برادر میشد یه جوری بزرگش میکردم که با نگاهش جهان مثل محشر م یش د اینایی که گفتم خیاله همش فقط آرزوی محاله همش هنوزم کبودی رو صورتم برا حیدر من سواله همش « خدایا طفل منو کشتن » نشد ببینمت نشد، نشد منو صدا کنی نشد بخوابی رو پاهام، نشد بابا بابا کنی یادت باشه بابات غرورش شکست که از دین بمونه نشونی هنوز نمیشد نذاره بیفتم رو خاک به من گفت که زهرا بساز و بسوز بابات قهرمان جهان منه بابات مهربونه عزیزه برام میبینم شبا توو نماز و دعا چجوری همش اشک میریزه برام « خدایا طفل منو کشتن » شاعر : رضا یزدانی

پیش زمینه - اللهم صل علی فاطمة و أبیها و بعلها و بنیها ای مادرانه ترین عشق ای روشنایی دل ها مادر مادر، یا فاطمةالزهرا آیینه حیدری، با آنکه شکسته‌ای غمخوار مرتضی! تو گره‌گشا بهر دست بسته‌ای یا زهرا، سلام من بر آهت به دعای جانکاهت، در دل شبها یا زهرا، تو شکوه فریادی به خروشت جان دادی، دین احمد را اللهم صل علی فاطمة و أبیها و بعلها و بن

زمینه - قلب من کوچه ماتمه هرچقد گریه کنم‌ کمه مهربون مادر! من غم تو رو دارم، ولی نمیذارم، کسی ببینه اشکمو باز روی پای خودم، میمونم اگه غم، بگیره همه عالمو مجتبایم شرزه شیری در سپاه حیدرم مجتبایم وارث صبر و شکوه مادرم «فاطمه فاطمه یا زهرا» زندگیم، نگاه مادره دلخوشیم، پناه مادره مهربون مادر! من غم تو رو دارم، ولی نمیذارم، کسی ببینه اشکمو باز روی پای خودم، میمونم اگه غم، بگیره همه عالمو ام کلثومم صدای من صدای فاطمه بر لبم تا شام و کوفه خطبه‌های فاطمه «فاطمه فاطمه یا زهرا» قسمتم، غمای عالمه آخه من، مگه چن سالمه مهربون مادر! من غم تو رو دارم، ولی نمیذارم، کسی ببینه اشکمو باز روی پای خودم، میمونم اگه غم، بگیره همه عالمو من حسینم آیه سرخ کتاب فاطمه کربلایم شعله‌ای از انقلاب فاطمه «فاطمه فاطمه یا زهرا» این نسیم، که دلو می‌بره عطری از، چادر مادره مهربون مادر! من غم تو رو دارم، ولی نمیذارم، کسی ببینه اشکمو باز روی پای خودم، میمونم اگه غم، بگیره همه عالمو زینبم من، جلوه جاه و جلال فاطمه میبرم فریاد او را تا کنار علقمه «فاطمه فاطمه یا زهرا» شاعر : محمدمهدی سیار

شور - تو عمق ظلمت شبای تنهایی اسم قشنگ تو میشه لالایی یادت می افتم و چشام میشه دریا «و قبره فی قلوب من والاه» حدیث عشق من و تو، حدیث ابر و بهاره چشام برای نگاهت، یه عمره داره می‌باره تو از قبیله لبخند، من از قبیله آهم به زیر پرچمتم من، که باز بدی تو پناهم «حب الحسین، حب الله ذکر الحسین، ذکر الله وقف توام، الحمدلله» شکسته بودم و گرفته و تنها برای دیدن حرم دلم شیدا صدای نغمه ای شنیدم از بالا «و قبره فی قلوب من والاه» چی میشه بشنوم آقا، یه لحظه زمزمه هاتو بخون دو آیه قرآن، دلم کرده هواتو «حب الحسین، حب الله ذکر الحسین، ذکر الله وقف توام، الحمدلله» تو قلب ما همیشه پرچمت بالا برات دلتنگم از همین حالا نوشته رو قلب عاشقات مولا «و قبره فی قلوب من والاه» میون خیمه عشقت، بذار همیشه بمونم امیدم اینه تا آخر، فقط برا تو بخونم «حب الحسین، حب الله ذکر الحسین، ذکر الله وقف توام، الحمدلله» شاعر : اکبر شیخی

واحد - سرم رو باز تو دامن بگیر گریه کنم دلم میخواد که یک دل سیر گریه کنم چیزی بگو مادر، حرفی بزن مادر این غصه زوده واسه دل کوچیک من مادر گریونتم مادر، پریشونتم مادر با دخترت باز حرفی بزن نگرونتم مادر «دل هیچ بچه ای، خونه غم نشه سایه مادرش، از سرش کم نشه» بابا چرا نگاه میکنه آه میکشه به چشم ما نگاه میکنه آه میکشه چشماش تره بابا، چه بی یاوره بابا پر میکشی و از همیشه تنهاتره بابا ماه منی مادر، همه آه منی مادر باور ندارم از این خونه دل میکنی مادر «دل هیچ بچه ای، خونه غم نشه سایه مادرش، از سرش کم نشه» شاعر : محمد مهدی سیار

واحد تند - ای سبب خلقتِ نور زمین و زمان آیه‌ای از نور تو، روشنی آسمان صبح ازل جلوه‌ای از جَلَوات تو بود نور تو بر این جهان، می‌رسد از لامکان ای شده روشن از نورت، چشم آدم تاج سرت شد یا زهرا، نور خاتم نور زمین و زمانه از تو لطف بی‌کرانه از تو، ای بی‌پایان شور و شکوه تو حیدرانه ای مهر تو مادرانه، همچون باران «انسیة الحورا، فاطمة الزهرا» مدح تو در کوثر و وصف تو در هل اَتی معترفِ قدر تو، سلسل? انبیا مسجد و محراب تو در وسط کوچه بود ذکر اذان تو شد، حیّ علی المرتضی خط امامت با خونت باقی مانده تا به ابد دین مدیونت باقی مانده زندگی‌ات مملو از حماسه شد در زینبت خلاصه، صبر و غیرت خون حسینت فدای دین شد راهش راه مؤمنین شد، راه عزّت «انسیة الحورا، فاطمة الزهرا» «ای که به عشقت اسیر، خیلِ بنی‌آدم‌اند! سوختگان غمت، با غم دل خُرّم‌اند هر که غمت را خرید عِشرت عالم فروخت باخبران غمت، بی‌خبر از عالم‌اند» عالم و آدم محتاج احسان تو روض? رضوان طرحی از ایوان تو جان همه عاشقان فدایت نذر راه کربلایت، ای مولایم ای به دل کعبه آرزویت در سجده به خاک کویت، سر می‌سایم «سیدنا المظلوم یا اباعبدالله» شاعران : محمدرضا رضایی و رضا ابوذری

دودمه - کشتند زهرا را ام ابیها را بای ذنب قتلت مادر مادر فدای پر غصه دلت مادر مادر

زمزمه - غم از من هق هق جانکاه از تو شکست قدّ ولی الله از تو چقد رو میزدی به مردم شهر برای یاری من آه از تو امید شفای تو اوج دعا و نیاز من بمیرم بمیرم شکسته شدی ای نماز من «نرو یار حیدر» نمیره خاطراتش هرگز از یاد شبی که چادرت رو خاک افتاد بهم گفتن شکسته گوشواره‌اش مبادا صورتت... ای داد بی داد بگو چه کنم با دری که دلم رو زده آتیش که مونده هنوزم رو چادر خاکیت رد آتیش «نرو یار حیدر» همین که بهتری الحمدلله جدا از بستری الحمدلله همین که در زدم دیدم دوباره خودت پشت دری الحمدلله نرو تا که خیره نگاهم به در بشه بمون زهرا حسینت بزرگ شه حسن مردتر شه بمون زهرا «نرو یار حیدر» شاعر : رضا یزدانی