شهادت امام هادی (ع) 98 - محمدحسین پویانفر

روضه - ما ملت عشقیمو گرفتار تو هستیم همسایه دیوار به دیوار تو هستیم بی واهمه این پنجره را لمس نمودیم وقتی که سراپا همه بیمار تو هستیم خوب است سرایت کند از ظاهر تو درد ما در پی دردیمو خریدار تو هستیم در سختی و در حادثه ها رو به تو داریم چون رعیت مستضعف دربار تو هستیم ما دست به دستان محبان تو دادیم ما ملت عشقیمو گرفتار تو هستیم

روضه - مرد شب زنده دار سجاده مردی از جنس عالم بالا مردی از جنس آیه تطهیر مردی از خانواده زهرا در زمان عبادت صبحش جانمازش فرشته باران بود در زمان کرامت دستش خانه اش کعبه فقیران بود کاش امشب نسیم ماه رجب برساند به ما دعایش را برساند به روح مرده ما بوی سرداب سامرایش را بین این حجره ای که در بسته است بر تنش زهر کارگر گشته چقدر دست و پاش می لرزد چقدر رنگ و روش برگشته اثر زهر رو سیاست اگر پلک چشم ترش کبود شده چقدر مثل مادرش زهراست چقدر پیکر کبود شده او که خود دلشکسته بود اما دل او را شکسته تر کردند آیه های نجیب و پاکش را بین بزم شراب …. کس نپرسید بین این مجلس این ولی خدا گناهش چیست آیه هست و پیاله هست اما این وسط جای خیزران خالیست الامان از حکایت زینب آنکه در تشت آسمان را دید آنکه پیش نگاه غمبارش لب و دندان و خیزران را دید الامان از حکایت زینب آنکه در مجلس بدِ دشمن داد میزد لب امام مرا پیش چشم سه ساله چوب نزن