شهادت حضرت فاطمه (س) شب اول فاطمیه اول 99 - حسین سازور

شعرخوانی - نیست دردی کشنده تر ز فراق استخوان آب می کند مرفاق. غم دوری تو مصیبت شد شده ‎ام با همه به جز تو عیاق. عمری از دیدن تو محرومم گله از چه ؟ ندارم استحقاق از گناه زیاد خسته شدم شده پرونده ‎ام پر از اوراق اشک چشم مرا دو چندان کن چون که محتاج گریه ‎اند عشاق اِکْفِیانى غریب و تنهایم وَانْصُرانى شدم به تو مشتاق میهمان کن مرا به خیمه‎ ی خود جان اگر ماند می ‎کنم انفاق دل به دل راه دارد آقا جان دل به هم بسته ‎ایم بی ‎اغراق نمک روضه ‎ی مرا بفرست روزی ‎ام دست توست یا رزاق سحری رو به روی شش گوشه دست من را بگیر بین رواق ای ضریح حسین دلتنگم برسان ناله‎ ی مرا به عراق فاطمه دست از علی نکشید به زمین خورده بود با شلاق

روضه

زمینه - باورم نمیشه دارم آب می ریزم رو تنت باورم نمیشه شده وقت غسل بدنت باورم نمیشه که رو دستمه این کفنت کاش منو با خودت می بردی کاش به جای تو من می مردم کاش به جای تو توی کوچه فاطمه من لگد می خوردم آخه تو حوریه بودی زهرا قامتت طاقت پیکار نداشت پهلوی برگ گلت ای بانو طاقت ضربه مسمار نداشت رفتی رفتی رفتی خونه خرابم کردی رفتی رفتی رفتی سوزوندی آبم کردی زهرا زهرا زهرا مرو یا زهرا باورم نمیشه دارم زخماتو هم میارم باورم نمیشه غربم دیگه یار ندارم باورم نمیشه لحد روی چشمات میذارم کاشکی چشمات بازم وا میشد حال من رو نگاه میکردی زندگی بی تو مرگ محضه کاش به مرگم دعا می کردی آخه تا ابد غمت ای خانوم پر و بال علی رو می بنده آخه می دونم مغیره هر روز بعد تو به حال من می خنده ...