شهادت حضرت فاطمه (س) شب دوم فاطمیه دوم 99 - حنیف طاهری

روضه - خیال کن پس از این سالهای سخت در به دری پس از تمامی ایام سخت خون جگری پس از زمانه پر های و هوی کبر و غرور شود دو چشم تو روشن به آفتاب ظهور جهان منور از اعجاز آفتاب شود دعای العجلت نیز مستجاب شود خبر رسد که سرآخر زمانه سازش کرد دهند مژده دعای فرج گشایش کرد نشانه های ظهور آشکار و تکمیل اند از این به بعد دعاهای ندبه تعطیل اند بگو به حِمیَری و دعبل و کمیت امروز رسیده منتقم خون اهل بیت امروز به دشمنان علی خواب و خور حرام شده خبر رسیده است که هنگام انتقام شده زمان زمان تحقق به وعده ازلیست و دادگاه مجازات دشمنان علیست خیال کن که در این روز با اهمیت به جایگاه قضاوت نشسته آن حضرت ادب به محضر آن حی لایموت کنند زنند صیحه خلائق همه سکوت کنند رسیدگی کند او قبل هر کس دگری به جرم واقعه قتل مادر و پسری رسد ز ره پسر فاطمه سلام کند ندا دهند کنون متهم قیام کند در آن زمان که عرق ها ز جبهه میریزند به جای یک نفر چهل تن به پای میخیزند به چشم قاضی عدلیه چشم ها خیره است چه ماجراست که پای چهل نفر گیر است به لحن تندی و آوایی آتشین گونه به حکم شرع زند صیحه قاضی اینگونه به سمت خانه زهرا کدامتان رفتید برای کشتن یک زن تمامتان رفتید کسی نگفت که زهرا چقدر بی کس بود برای کشتن او یک دوتایتان بس بود چه شد که عهد شکستید سست پیمانان چهل نفر چه خبر بود نا مسلمانان زنی غریب و چهل تن چقدر بی عارید و تازه تک تکتان هم که مرد پیکارید اگر که جنگ شده این چجور پیکار است چرا نگفت کسی فاطمه عزادار است یکی نگفت خودش یک مدینه غم دارد یکی نگفت که او بار شیشه هم دارد یکی نگفت که مردان دین چه می گویند زنانتان به شما بعد از این چه می گویند کدام مرد به رویش نقاب می بندد به دست های امامش طناب می بندد علی به جای پیمبر نخفته بود مگر ز یاد رفت پیمبر نگفته بود مگر نگفته بود که بی او مدینه گمراه است نگفته بود که زهرا ودیعه الله است نه مرد و زن که دگر سنگ و چوب می دانست و هر کدام شما نیز خوب می دانست کنون تقاص ز هر خاص و عام می گیرم به اذن حق ز شما انتقام می گیرم

روضه - من که رفتم ای مرا نور دو عین بعد از این جان تو و جان حسین امروز تازه اول راه است دخترم فردا که پر کشیدم از اینجا صبور باش یک روز میروی به بیابان کربلا بر تل بی قراری و غمها صبور باش خورشید خون گرفته من پیش چشم تو بر روی نیزه می رود اما صبور باش بر حنجر بریده بزن بوسه جای من اما به خاطر دل زهرا صبور باش

زمینه - ای که قرار میبری از دل بی قرار من دار و ندار حیدری مرو تو از کنار من تویی مرا گره گشا بی تو چه میشود مرا ز یار خود نشو جدا گره مزن به کار من تو حامی ولایتی به دست من امانتی چرا خمیده قامتی به کوی پر غبار من ای که شدی نقش زمین رحمی بر این خانه نشین قلب خزان من ببین مرو تو ای بهار من حیدر کرار منم بی کس و بی یار منم تویی یگانه یار من مرو تو ای قرار من

زمینه - بعد غم حبیب خدا تنهای تنها حبیبه شد برای مردم ناسپاس فاطمه تنها غریبه شد غریب بود اما فریاد داشت مظلوم بود درد زیاد داشت درد پهلو ای وای درد بازو ای وای زخم سینه ای وای زخم ابرو ای وای علی نداشت تاب دیدن فاطمه رو بین شعله ها بین چهل تا نامحرمه امانت رسول خدا علی دید خونه شد آوار ردِ خون مونده رو دیوار دست سنگین ای وای ضرب سیلی ای وای معجرش بود خاکی روی نیلی ای وای

شور - تربتت شفاست روضه ها دواست مأمن زمین خاک کربلاست درد لاعلاج من از تو دوری کردنه این حسین حسین که میگم دوای درد منه میگم برا یاری زهرا حسین حسین حسین یا مَن لَهُ الاَکرَمُ الاَسما حسین حسین حسین گرچه داغتو درک نمیکنم روضه رفتنو ترک نمیکنم تحت هر شرایطی گریه میکنم برات زندگی بدون تو والله مرگه واسه نوکرات میگم برا یاری زهرا حسین حسین حسین یا مَن لَهُ الاَکرَمُ الاَسما حسین حسین حسین