شهادت حضرت فاطمه (س) شب اول فاطمیه دوم 93 - محمود کریمی

روضه - در عزای فاطمه نوروز هم روز عزاست عید روز تابش نور خدا در جان ماست سال شمسی نو شد و شمس ولایت داغدار شرم بر من چون نمی دانم که مولایم کجاست فاطمیه گریه تبریک حلول سال نو اختیار جان من در دست پر فیض رضاست سوسن و یاس و اقاقی سر برآورد از حجاب در حجاب خون ولی یاس سپید مصطفاست سرخی رخسار زهرا سر به زیری علی سایه ی سنگین غم در حجره خیرالنساست سوز سینه ساز گریه سوز غربت ساز مرگ چار سین دیگر بیت علی مرتضاست

روضه - روضه مون شروع شده دلا زیر و رو شده عقده غیبت تو عقده گلو شده آقا کجایی وقت گریه کردنه وقت سینه زدنه لباس سیاه من لباس عید منه آقا کجایی به من چه که هوا بهاری شده آقا تو نباشی همه جا گرد و غباره به من چه که قشنگ شده تموم دنبا وقتی تو میای زمستونم بهاره دلی که ازت می خوام جنس بلوره لباس سیاه من لباس نوره تو بیای عید منه تو نباشی مردنه زندگی ما همه من امید موندنه بی تو ندارم غنچه ها وا شده و دلا غوغا شده و شبی سینه زدن برا زهرا شده و غم شده یارم به من چه که گلا سر از خاک در آوردن وقتی حال مادرم خیلی خرابه به من چه که شکوفه ها بهار آوردن وقتی حال مادرم خیلی خرابه دید و بازدید که می رن خونه بزرگتر کی میاد با هم بریم خونه مادر ...

زمینه - کوچه شلوغ و کوچه پر از دود یاس نبی و آتیش نمرود مولا رو دارن میبرن از خونه پیش چشاش کوچه پر از بارونه رو در و دیوار خونه پر خونه از تو هیاهو یه نفر داد میزنه وا اماه انگار حسینش داره فریاد میزنه وا اماه وای ای وای چه ظالمونه چه نا برابر بین طنابه دستای حیدر فاطمه از هم نفسش جا مونده هم نفس فاطمه تنها مونده داغ غمش رو دل زهرا مونده یه گوشه زینب داره هق هق میکنه وا اماه مثل حسینش حنش دق میکنه وا اماه وای ای وای چیزی نمونده از در خونه محال مادر زنده بمونه آسمون اخر روی خاکا افتاد آخرشم مادرم از پا افتاد روی زمین هستی بابا افتاد پیش چشامون داره پر پر میزنه وا اماه ناله حسینم برا مادر میزنه وا اماه وای ای وای حسین

واحد - مردم این شهر دیگه نه اون مردم خوب که خیلی ام بدند به خونه ای که نبی اجازه می گرفت بی اجازه اومدند دختر پیغمبرو پیش چشم ما تو خونمون زدند وای کشته ما رو غربت مادرمون وای تو شعله ها سوخته بال و پرمون وای یتیم شدیم آب گذشت از سرمون وای بین هیاهوی شهر کی دیده غربت نگاه خسته رو تو اوج طوفان بلا کی دیده لرزش پر شکسته رو تو موج دریای درد کی ددیه کشتی به خون نشسته رو وای رو گونه ها اشکامون دونه دونه وای توی دلا داغ مادر می مونه وای فقط خدا درد ما رو می دونه وای بین اینا هیچ کسی نبود که لااقل یه کم حیا کنه با مادر هیچ کس نبود که تازیانه رو ازش جدا کنه کسی نبود بینشون که دست بسته ی علی رو وا کنه وای آتیش ازین پر شرر تر نمی شه وای کسی ازین خون جگرتر نمی شه وای برای ما هیچ کی مادر نمی شه وای ...

زمینه - قصه قصه ی آتیش نیست فقط قصه قصه ی هیزم نیست فقط قصه قصه ی نامردی مردم نیست فقط قصه اینه تا در افتاد من افتادم مادر افتادم من افتادم با سر افتاد من افتادم افتاد من افتادم وااماه وااماه قصه قصه ی بازو نیست فقط قصه قصه ی پهلو نیست فقط قصه زخم کنج ابرو نیست فقط قصه اینه فضه بردن بابامو نه بابامو مولامو کاش می بستن چشمامو وااماه وااماه قصه قصه ی امروز نیست فقط قصه قصه ی فردا نیست فقط قصه به جز کربلای ما نیست فقط قصه اینه پای خواهر یه برادر توی صحرا پر لشکر بوسه من زیر حنجر ای بی کفن حسینم ای بی کفن حسینم ...

شور - چی میشه تیر محبت از تو کمون نگاهت بشینه صاف توی قلب و دل غلام سیاهت حساب من با حسینه کتاب من با حسینه روز قیامتم آخر جواب من با حسینه یا حسین غریب مادر تویی ارباب دل من یه گوشه چشم تو بسه واسه حل مشکل من پدر من من و ارباب به کرم تو سپرده از توی دامن مادر دلم و اسم تو برده عشق تو بس که بزرگه از سر دنیا زیاده کاری به هستی نداره اون که دل و به تو داده یه روزی میاد اقا جون روی چشمم پا میزاری میبریم تا کربلا و نمیزاریم تو خماری منم اون شمعی که عمری تو حرم تو می سوزه چشاش و هر شب جمعه به کرم تو میدوزه خونه مادریم اقا حرم کرب و بلاته سایه روی سر من علم صاحب عزاته یادم میاد بچه بودم تا که محرم میرسید با چادرای مادرامون گوشه یک پیاده رو یاد محرم کرده بودیم خیمه علم کرده بودیم یه قلب کوچیک تو سینه مست و خریدار حسین نوشته بود رو پرچما یل کربلا ابالفضل قربون اون قد و بالات الهی که من بمیرم برای خشکی لبهات حسابم با حسینه حسینه کتابم با حسینه حسینه سوال از من چه می پرسی چه می پرسی جوابم با حسینه حسینه من از حسین دم میزنم آتیش به عالم میزنم عشق حسین یار منه دیوونگی کار منه ای جانا ای جانا ای یارا ای یارا سلطان عشق دریاب ما را